Πριν την εξισορρόπηση, η ταλάντωση

Τι σημαίνει εξισορροπώ? Ισορροπώ = ίση ροπή = ίση ροή.
Ίση ροή θα πει ότι υπάρχει μία μορφή ίσης ροής παντού. Αυτό το παντού ως προς τον άνθρωπο σημαίνει ότι μέσα του υπάρχει η ειρήνη. Έχει φύγει πια ο άνθρωπος από.......

τις μάχες και τις αντιπαλότητες μεταξύ εγώ – αρνητικό και εαυτό- θετικό. Έχει φύγει και έχει ξεπεράσει το δίπολο. Έχει σταματήσει να γίνεται ο ίδιος εχθρός του ίδιου του είναι. 

Έχει φτάσει στην απόλυτη αναγνώριση και έχει δει όλα του τα κομμάτια. Με τα οποία συνεργάζεται μέσα από την αρμονία της Αγάπης ως ενέργεια. Ρέει μέσα του μόνιμα και καθολικά ο Θείος Λόγος, οποίος τον έχει διδάξει τον άνθρωπο την απόλυτη αποδοχή.

Η αποδοχή θα δημιουργήσει την υποδομή, για την υποδοχή, δηλαδή την προετοιμασία για να γίνω δοχείο να δεχτώ τα Νέα Ύδατα του Συμπαντικού Νου.

Οι άνθρωποι όμως ακόμη αυτή τη χρονική στιγμή βρίσκονται σε διαφορετικούς πόλους. Τους οποίους τους ονομάζουν θετικό – αρνητικό. Οι μάχες και οι αντιστάσεις που δίνουν είναι στο ότι δεν υπάρχει καμία διάθεση για αποδοχή στην Ολότητα, αλλά μένος ως προς την διαχωριστότητα. Διαχωρίζουν, χωρίζουν και ξεχωρίζουν. Όπου αυτό από μόνο του παραμένει ακόμη στην διαδρομή της αξιολόγησης. 

Όσο ο άνθρωπος αξιολογεί, κατατάσσει και κρίνει, δεν μπορεί να θεωρήσει τον εαυτό σε Πνευματικό, πολύ απλά γιατί η Πνευματική οδό δεν χωρίζει αλλά αναγνωρίζει το Όλον και την ολοκλήρωση. Ο άνθρωπος που δεν έχει δεχτεί, αναγνωρίσει την ολότητά του ως άνθρωπος, μάχεται ακόμη μία από τις δύο του πλευρές. Θεωρεί ότι ακόμη έχει μέσα δύο κομμάτια.

Αυτά τα δύο κομμάτια δεν αναζητά τρόπους να τα ενώσει και να τα γεφυρώσει αλλά το ένα μάχεται το άλλο. Έτσι η «θετική» οδό μάχεται την αρνητική και η μάχη ποτέ δεν θα οδηγήσει σε ίαση και ισορροπία, αλλά σε απώλειες. Δεν υπάρχει μάχη χωρίς απώλειες, είτε παράπλευρές είτε όχι. Παράπλευρες απώλειες είναι μέσα στις εργασίες μας, στα παιδιά μας, στα σπίτια μας κλπ., ενώ οι κατά μέτωπο είναι πάνω μας μέσα από ασθένειες κλπ.

Κάθε μάχη λοιπόν και κάθε τι που μάχομαι δεν φεύγει θεριεύει. Με αποτέλεσμα να έχουμε ανθρώπους που κάνουν απεγνωσμένες προσπάθειες να προσπαθούν να πείσουν ή να πιέσουν τους εαυτούς τους να κατασπαράξουν την αρνητική τους πλευρά, να την κάνουν να σταματήσει, να την κάνουν να μην υπάρχει, μέσα από εξαναγκασμό. 

Αυτός ο εξαναγκασμός φέρνει αναγκαστικά υποβιβασμό. Οπότε όλο αυτό από μόνο του έχει εθελοτυφλώ και κρύβω. Μα πόσο μπορώ να κρύβομαι από τον ίδιο μου τον εαυτό ? Μέχρι πότε νομίζω ότι θα μπορώ να είμαι κάτι άλλο από αυτό που είμαι πραγματικά ? 

Το να θεωρώ ότι έχω μόνο μία πλευρά και να αγνοώ την άλλη μου πλευρά που θα με βοηθήσει και πόσο ? Ενώ θέλουμε ισορροπία και αρμονία συντηρούμε ακριβώς το αντίθετο. Βλέπουμε ή κάνουμε ότι βλέπουμε ότι μας βολεύει και όπως μας βολεύει.

Η Πνευματική οδό, είναι μία. Να αναγνωρίσω την ολότητά μου και να την γεμίσω με το Φως της Αλήθειας. Τότε θα ρέει μέσα μου η αρμονία της Ολότητας.

Οι αναταράξεις που θα συμβούν μέσα από την ταλάντωση που έρχεται να βιωθεί τώρα στον πλανήτη, αν θα μπορούσαμε να την παρομοιάσουμε με εικόνα θα ήταν η εξής. Φανταστείτε ότι είμαστε πάνω σε ένα τεράστιο ξυράφι. 

Κάποιοι άνθρωποι είναι από την μία πλευρά του ξυραφιού και κάποιοι από την άλλη. Ελάχιστοι είναι αυτοί που είναι στο κέντρο, στην ισορροπία και στην αρμονία. 

Οπότε από όποια μεριά και να ταλαντωθεί το ξυράφι θα πέσουν οι άνθρωποι. Αυτοί που θα παραμείνουν πάνω στο ξυράφι θα είναι αυτοί που βρίσκονται στο κέντρο. Από την μία μεριά είναι οι κατά τον κόσμο οι αρνητικοί- τοξικοί και από την άλλοι οι θετικοί- αισιόδοξοι. Οι οποίοι εξίσου κινδυνεύουν. 

Γιατί? Μα γιατί κανείς τους δεν έχει αποδεχτεί την ολότητά του και κανένας δεν είναι εναρμονισμένος με την διαδρομή του Φωτός. Γιατί το Φως δεν είναι μονόπλευρο, αλλά ένα κοινό και αδιαίρετο. Γιατί μέσα από τη χωριστότητα που έχουν υιοθετήσει όλοι τους ο ένας δεν δέχεται τον άλλον, αλλά αμφότεροι ούτε τους εαυτούς τους.

Όταν δεν δέχομαι στον εαυτό μου στην πραγματικότητα τον μάχομαι και τον αναγκάζω να λέει ή να κάνει άλλα από αυτά που πραγματικά είναι. Ας αναζητήσουμε λοιπόν την οδό που λέει να φτάσουμε στο σημείο της αποδοχής της ανθρώπινης ολοκλήρωσης μας.

Μόλις ένας άνθρωπος πρώτα δει, αναγνωρίσει τις πλευρές του τότε θα ολοκληρωθεί και ύστερα αποδεχτεί και θα δεχτεί την είσοδό του στην Πνευματική ολοκλήρωση.
Πηγή:zefira21.blogspot.gr
Newsroom Mykonos Ticker