Φρούτα-λαχανικά: Άπλυτα και σε σακούλα στο ψυγείο
Πόσες φορές έχετε ανακαλύψει πως τα φρούτα ή τα λαχανικά
που βάλατε στο ψυγείο χάλασαν πριν προλάβετε να τα φάτε; Αιτία δεν είναι
κατ’ ανάγκην η αφηρημάδα σας: υπάρχουν μερικές λεπτομέρειες που μπορεί
να μειώσουν δραστικά την διάρκεια ζωής τους.
Σύμφωνα
με το Κέντρο Ασφαλείας των Τροφίμων & Εφηρμοσμένης Διατροφής της
Υπηρεσίας Τροφίμων & Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ και με τον οργανισμό
Meals Matter της Καλιφόρνια, η διάρκεια ζωής των φρέσκων φυτικών
τροφίμων επηρεάζεται σημαντικά από τον τρόπο φύλαξής τους...
Η
καλύτερη θερμοκρασία για τα περισσότερα φρούτα και λαχανικά είναι 5
βαθμοί Κελσίου, δηλαδή η συντήρηση του ψυγείου. Να προτιμάτε τις ειδικές
θέσεις για φρούτα και λαχανικά, μακριά από ωμά κρέατα, πουλερικά και
θαλασσινά, για να μην επιμολυνθούν. Να θυμάστε επίσης πως το πλύσιμο
πριν τα βάλετε στο ψυγείο, δεν τους κάνει απαραιτήτως καλό. Αντιθέτως,
είναι επιβεβλημένο πριν τα καταναλώσετε, ακόμα κι αν πρόκειται να τα
ξεφλουδίσετε. Καλό είναι επίσης να τα στεγνώνετε αμέσως μετά, διότι έτσι
απομακρύνετε ακόμα περισσότερα βακτήρια.
Όσον αφορά την φύλαξη, από την στιγμή της αγοράς έως την κατανάλωσή τους, να έχετε το νου σας τα εξής:
Μήλα: Να
τα φυλάτε στο ψυγείο – θα αντέξουν έως έξι εβδομάδες. Μην τα βάζετε
όμως μαζί με πράσινα ή/και φυλλώδη λαχανικά (λ.χ. σπανάκι) διότι τα
λαχανικά αυτά είναι ευαίσθητα σε ένα αέριο που εκλύουν τα μήλα (λέγεται
αιθυλένιο) και το οποίο τα κάνει να χαλάνε πιο γρήγορα.Τομάτες. Οι τομάτες χάνουν λίγη από τη γεύση τους όταν τις βάζουμε στο ψυγείο. Προτιμότερο είναι να τις αποθηκεύσετε σε δροσερό σημείο. Θα κρατήσουν περισσότερο εάν τις βάλετε με το κοτσάνι προς τα κάτω.
Σπαράγγια. Να τα αποθηκεύετε στο ψυγείο δίχως να τα πλύνετε. Τυλίξτε τους ανθούς με βρεγμένο χαρτί κουζίνας και σφραγίστε τους σε μια πλαστική σακούλα, για να απορροφούν την υγρασία. Αντέχουν 3 ημέρες.
Αβοκάντο. Βάλτε τα στο ψυγείο, αφού πρώτα τα αφήσετε να ωριμάσουν σε ζεστό, υγρό περιβάλλον. Θα ξέρετε πως είναι ώριμα, εάν είναι μαλακά.
Πιπεριές:
Να τις φυλάτε στο ψυγείο, δίχως να τις πλένετε. Τις πράσινες και τις
κόκκινες να τις φυλάτε σε πλαστική σακούλα: οι πράσινες θα αντέξουν για 1
εβδομάδα περίπου, ενώ οι κόκκινες πρέπει να καταναλώνονται εντός 3-4
ημερών. Οι φρέσκιες, καυτερές πιπεριές πρέπει να τυλίγονται με
χαρτοπετσέτα ή ρολό κουζίνας.
Καρότα:
Να τα βάζετε σε πλαστική σακούλα, στο καλάθι λαχανικών του ψυγείου,
όπου θα αντέξουν έως 2 εβδομάδες. Μην τα βάζετε μαζί με τα μήλα, διότι
το αιθυλένιο που αυτά εκπέμπουν θα προσδώσει πικρή γεύση στα καρώτα.
Γκρέϊπ φρουτ: Δεν χρειάζονται ψυγείο εάν πρόκειται να καταναλωθούν εντός μίας εβδομάδας.
Λεμόνια:
Δεν χρειάζονται ψυγείο για δύο εβδομάδες περίπου. Εάν τοποθετηθούν στον
κάδο των λαχανικών του ψυγείου αντέχουν έως 6 εβδομάδες.
Παντζάρια. Κόψτε
τα κοτσάνια έως δύο εκατοστά από τους καρπούς και, δίχως να τα πλύνετε,
τοποθετήστε τα σε δοχείο που κλείνει αεροστεγώς ή σε πλαστική σακούλα.
Αντέχουν έως 3 εβδομάδες.
Πορτοκάλια:
Αντέχουν για 2-3 εβδομάδες εντός ψυγείου, ενώ εκτός ψυγείου μπορεί να
χαλάσουν σε 3-4 μέρες αν έχει ζέστη. Τα πορτοκάλια που διατηρούνται
εκτός ψυγείου είναι λίγο πιο ζουμερά.
Αχλάδια:
Έχουν την καλύτερη γεύση όταν τα αγοράζει κανείς «γινομένα» και τα
καταναλώνει αμέσως. Ο γενικός κανόνας είναι πως η δροσιά επιβραδύνει την
ωρίμανσή τους και η ζέστη την επιταχύνει. Το ιδανικό είναι να τα
αφήσετε πρώτα να ωριμάσουν σε θερμοκρασία δωματίου και μετά να τα βάζετε
στο ψυγείο, δίχως να τα πλύνετε. Θα αντέξουν 1-2 εβδομάδες.
Μανταρίνια: Αντέχουν για δύο μέρες σε δροσερό, σκοτεινό χώρο εκτός ψυγείου – και έως δύο εβδομάδες εντός ψυγείου.
Κουνουπίδι: Αντέχει έως 1 εβδομάδα στο ψυγείο, αρκεί να μην έχει πλυθεί και να είναι κλεισμένο μέσα σε πλαστική σακούλα.
Μπρόκολο.
Πρέπει να καταναλωθεί μέσα σε 4-5 μέρες από τη στιγμή που θα το βάλετε
στο ψυγείο – χωρίς να το πλύνετε και κλεισμένο σε σακούλα.
Σταφύλια: Χρειάζονται ψυγείο. Να τα πλύνετε καλά όταν έρθει η ώρα να τα φάτε ή να τα μαγειρέψετε.
Μαρούλι: Φυλάξτε το στο ψυγείο, σε πλαστική σακούλα. Αναλόγως με την ποικιλία, θα αντέξει από μία έως δύο εβδομάδες.
Σκόρδο.
Τα ολόκληρα κεφάλια αντέχουν έως 8 εβδομάδες σε ανοιχτό δοχείο, μακριά
από το φως και τη ζέστη. Οι μεμονωμένες σκελίδες μπορεί να χαλάσουν μετά
από 1 εβδομάδα.
Κρεμμύδι.
Το ξηρό κρεμμύδι μπορεί να αντέξει έως 1 μήνα σε δροσερό, ξηρό χώρο, με
καλή κυκλοφορία του αέρα. Όταν το κόψετε, βάλτε το σε πλαστικό
σακουλάκι και τοποθετήστε το στο ψυγείο. Θα αντέξειέως 3 ημέρες.
Μπανάνες:
Μην τις βάζετε σε πλαστική σακούλα, αλλά να τις αφήνετε εκτεθειμένες
στον αέρα του δωματίου. Θα εξακολουθήσουν να ωριμάζουν έως ότου τις
φάτε. Το πόσο θα αντέξουν εξαρτάται από τόσο πράσινες ήταν όταν τις
αγοράσετε. Για να επιταχύνετε την ωρίμανσή τους, βάλτε τες σε μία
χάρτινη σακούλα μαζί με ένα μήλο ή μία τομάτα. Το αέριο αιθυλένιο που
αυτά παράγουν θα ωριμάσει πιο γρήγορα τις μπανάνες.
Ακτινίδια:
Να τα ωριμάζετε αφήνοντάς τα 3-5 μέρες σε θερμοκρασία δωματίου. Τα
ώριμα ακτινίδια μπορούν να αποθηκευτούν στο ψυγείο για λίγες μέρες. Αν
πρέπει να παρατείνετε την διάρκεια της αποθήκευσης, βάλτε τα σε πλαστική
σακούλα – θα αντέξουν 2-3 εβδομάδες.
Φράουλες:
Βάλτε τες στο ψυγείο δίχως να τις πλύνετε, εάν δεν έχετε πρόγραμμα να
τις φάτε αμέσως. Για καλύτερη γεύση, αφήστε τις φράουλες να ξεπαγώσουν
πριν τις πλύνετε και τις σερβίρετε. Αν έχουν πράσινα σημεία πάνω τους,
μπορεί να πικρίζουν.
Ρούλα Τσουλέα Πηγή : ygeia.tanea
Επιμέλεια : Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
Διακόψατε το κάπνισμα; 5 συμβουλές για να μην πάρετε κιλά!
Αν διακόψατε το κάπνισμα, για να αποφύγετε την αύξηση βάρους, μπορείτε να ακολουθήσετε τις παρακάτω συμβουλές:
Προσοχή στο τσιμπολόγημα. Προσπαθείτε να μην βρίσκετε παρηγοριά στο φαγητό. Πηγαίνετε μια βόλτα, παίξτε με ένα κομπολόι, διαβάστε ένα βιβλίο, πάρτε τηλέφωνο κάποιο φίλο, ή αν θέλετε οπωσδήποτε να βάλετε κάτι στο στόμα σας, επιλέξτε λαχανικά (κομματάκια από καρότο, αγγούρι κλπ), κάποια τσίχλα/καραμέλα χωρίς ζάχαρη ή μια οδοντογλυφίδα.
Φροντίζετε να πίνετε αρκετά υγρά –αποφύγετε όμως εκείνα με ζάχαρη- και καταναλώστε με μέτρο χυμούς φρούτων, καφεΐνη και αλκοόλ.
Κινηθείτε. Ακόμη και το απλό περπάτημα μπορεί να διευκολύνει σημαντικά την προσπάθεια, βοηθώντας στην αποφυγή του τσιμπολογήματος, στη χαλάρωση, αλλά και στο να διατηρηθεί ο μεταβολισμός σας "ξύπνιος".
Κρατήστε ημερολόγιο καταγραφής τροφίμων και ποτών: θα σας βοηθήσει να ελέγχετε καλύτερα τι και πόσο τρώτε.
Ζητήστε βοήθεια και υποστήριξη. Η διακοπή του καπνίσματος είναι μια δύσκολη απόφαση που απαιτεί πολύ υπομονή και μεγάλη προσπάθεια, επομένως η υποστήριξη από το περιβάλλον μπορεί να αποδειχτεί πολύτιμη. Μην παραλείπετε να επιβραβεύετε τον εαυτό σας για κάθε μέρα που δεν καπνίζετε, αρκεί το "βραβείο" σας να μην είναι τρόφιμο ή ποτό.
Πηγή: iatronet
Επιμέλεια : Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
Μήπως σας προκαλεί αρθρίτιδα η τσάντα σας;
Είναι καλά γνωστό πως μία στις δύο γυναίκες «λυγίζει» κάτω από το βάρος της τσάντας που κουβαλάει και η οποία κατά μέσον όρο ζυγίζει γύρω στα 3 κιλά, καθώς περιέχει από τα προσωπικά της αντικείμενα μέχρι τόνους χαρτιών και μπουκαλάκια με νερό.
Τώρα, μια νέα έρευνα της Βρετανικής Χειροπρακτικής Εταιρείας αποκαλύπτει πως ακριβώς το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και σχεδόν έξι στους δέκα άντρες.
«Οι ανδρικές τσάντες συχνά περιέχουν μέχρι και το laptop, με συνέπεια να φτάνουν να ζυγίζουν κατά μέσον όρο 6,2 κιλά», λέει ο εκπρόσωπος της εταιρείας κ. Ρίσι Λόουτι. «Βλέπουμε ολοένα συχνότερα άντρες με έντονους πόνους στον αυχένα και στην ράχη, πουοφείλονται στο ότι κυκλοφορούν συστηματικά μεταφέροντας μεγάλο βάρος στην τσάντα τους».
«Η μεταφορά μιας βαριάς τσάντας έχει σοβαρές επιπτώσεις στην στάση του σώματος και στην κίνηση», προειδοποιεί ο φυσιοθεραπευτής Ράσελ Στόουκερ. «Αν και μπορεί να μην το συνειδητοποιεί κανείς, το σώμα του υφίσταται διάφορες μεταβολές για να προσαρμοστεί στις πιέσεις που του ασκούνται. Και ειδικά στην περίπτωση των γυναικών, οι αλλαγές είναι πιο έντονες όταν φορούν και ψηλά τακούνια».
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Τα εξής:
* Αυχένας. Όταν έχουμε στον ώμο ή κρατάμε στο χέρι μια βαριά τσάντα, ο αυχένας εκ φύσεως κάνει κλίση προς την αντίθετη κατεύθυνση, για να διατηρήσει το σώμα την ισορροπία του.
Από τη στιγμή που ο αυχένας γέρνει, οι μύες στην μία πλευρά τεντώνονται και στην άλλη πιέζονται – και στην πλευρά που τεντώνεται, αυξάνεται η απόσταση ανάμεσα στον αυχένα και στον ώμο.
Το πρόβλημα είναι πως από αυτό ακριβώς το σημείο διέρχεται το επονομαζόμενο βραχιόνιο πλέγμα – ένα πλέγμα από νευρικές ίνες που ξεκινάει από τη σπονδυλική στήλη και καταλήγει στο χέρι. Το διαρκές τέντωμα αυτών των νεύρων μπορεί να έχει ως συνέπεια πόνο στον αυχένα και φλεγμονή στον μυ, που με τον καιρό μπορεί να εξελιχθούν σε κρίση οξέος πόνου εξαιτίας του σπασμού του μυός, κατά τον κ. Στόουκερ.
* Ώμοι και ράχη. Ο ώμος που κουβαλάει το βάρος δεινοπαθεί, καθώς προσπαθεί να ωθηθεί προς τα πάνω και πίσω για να αντισταθμίσει την δύναμη που τον τραβάει προς τα κάτω.
Η προσπάθεια αυτή κουράζει τους μυς του ώμου, της ράχης, των ωμοπλατών και της σπονδυλικής στήλης, με συνέπεια να «χαλάει» η στάση του σώματος και να καμπουριάζουν η ράχη και οι ώμοι, κατά τον ορθοπεδικό δρα Λίον Κρέινι, από το Λονδίνο.
Αν η κατάσταση συνεχιστεί στο διηνεκές, μπορεί να αναπτυχθεί επώδυνη αρθρίτιδα στις μικρές αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης, καθώς και να υποστούν εκφυλιστικές αλλοιώσεις οι σπόνδυλοι και οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι στη μέση, κατά τον δρα Κρέινι.
Υπάρχει επίσης κίνδυνος να συμπιεστούν τα νεύρα της σπονδυλικής στήλης στη μέση, με συνέπεια να εκδηλωθεί ισχιαλγία.
* Μπράτσο. Το χέρι που κουβαλάει την τσάντα, μένει πρακτικά στατικό κατά την βάδιση, διότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να μείνει ακίνητο το βάρος και να διατηρηθεί η ισορροπία του σώματος. Κανονικά, όμως, όταν περπατάμε, τα χέρια μας πρέπει να κινούνται ελεύθερα, για να διατηρούμε την ισορροπία μας. Το επακόλουθο είναι αφ’ ενός να βαδίζουμε με κάποια αστάθεια, αφ’ ετέρου να ερεθιστούν τελικά τα νεύρα του ώμου από τον συνδυασμό ακινησία-πίεση και να αναπτυχθεί οξύς ή χρόνιος πόνος, κατά τον κ. Στόουκερ.
* Γοφοί και πόδια. Με το πέρασμα του χρόνου, η συνεχής πίεση της μιας πλευράς του σώματος μπορεί να οδηγήσει σε αρθρίτιδα των κάτω άκρων.
«Το βάρος που κουβαλάμε με τα χέρια μας, μεταφέρεται στα πόδια μας, πιέζοντας τις αρθρώσεις τους – και οι πρώτες που πλήττονται είναι οι αρθρώσεις στα γόνατα», προσθέτει. «Σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της αρθρίτιδας παίζει και το ότι όσο πιο βαριά είναι η τσάντα, τόσο πιο μικρά βήματα κάνουμε – μια προσαρμογή που αυτόματα κάνει το σώμα, πιθανώς για να ελέγξει καλύτερα τις πιέσεις που δέχεται και να μείνει ίσιο».
Τι να κάνετε
Αν και το αυτονόητο θα ήταν να πετάξετε από την τσάντα σας το μισό από το περιεχόμενό της, αυτό δεν είναι πάντοτε εφικτό. Ο δρ Κρέινι, λοιπόν, συνιστά να φροντίσετε να μοιράζετε το βάρος και στα δύο χέρια.
Πρακτικά αυτό σημαίνει πως είτε θα χρησιμοποιείτε καθημερινά σακίδιο ράχης, είτε θα παίρνετε μαζί δύο τσάντες – λ.χ. μία για τον ώμο και μία ως χειραποσκευή, που θα την κρατάτε στο άλλο χέρι.
Προσπαθήστε επίσης να έχει η τσάντα του ώμου όσο το δυνατόν πιο φαρδύ και μακρύ λουρί: η τσάντα πρέπει να φτάνει έως το ύψος της λεκάνης, όπου βρίσκεται το κέντρο βάρους του σώματος.
Να μην βάζετε επίσης την τσάντα μονίμως στον ίδιο ώμο, για να ξεκουράζονται οι μύες σας. Φροντίστε, τέλος, να μην περπατάτε με τις ώρες κουβαλώντας την τεράστια τσάντα σας – ει μη τι άλλο, μπορείτε πάντοτε να έχετε μέσα και ένα μικρότερο τσαντάκι, ώστε όταν «πετάγεστε» για δουλειές να παίρνετε μαζί μόνο πορτοφόλι, κλειδιά και κινητό…
Επιμέλεια: Ρούλα Τσουλέα
Πηγή : ygeia.tanea
Επιμέλεια Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
Διατροφικές συμβουλές για... γερή καρδιά
Πώς η διατροφή μπορεί να επηρεάσει την υγεία μας
Είναι γνωστό ότι η διατροφή παίζει ένα σημαντικότατο ρόλο στην πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων. Ας δούμε όμως ποιοι είναι οι βασικότεροι διατροφικοί παράγοντες που θα πρέπει να προσέξουμε.
Περιορίστε τα κορεσμένα λιπαρά. Η μείωση του συνολικού λίπους της τροφής μπορεί να μην παίζει τόσο σημαντικό ρόλο αν δεν συνοδεύεται από μία σημαντική μείωση των κορεσμένων (βρίσκονται κυρίως στο βούτυρο, το κόκκινο κρέας, τα πλήρη γαλακτοκομικά και τα λιπαρά τυριά) και των trans λιπαρών οξέων (βρίσκονται κυρίως στα τηγανιτά φαγητά).Στραφείτε στα «καλά» λιπαρά. Η αντικατάσταση των κορεσμένων από μονοκακόρεστα (ελαιόλαδο) και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (ξηροί καρποί, μαλακές μαργαρίνες) μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων. Σχετικές κινήσεις έχουν γίνει μάλιστα και από τη βιομηχανία τροφίμων, καθώς σε προϊόντα που παραδοσιακά περιείχαν ζωικό λίπος, όπως είναι τα αλλαντικά, πλέον χρησιμοποιούνται τεχνικές αντικατάστασης του κορεσμένου λίπους με ελαιόλαδο, για να έχει το προϊόν ποιο βελτιωμένη σύσταση σε ποιότητα λιπαρών.
Δώστε βάση στα ω-3 λιπαρά. Τα ω-3 λιπαρά οξέα που βρίσκονται κυρίως στα ψάρια, στους ξηρούς καρπούς αλλά και σε διάφορα εμπλουτισμένα προϊόντα, όπως είναι χυμοί εμπλουτισμένοι με ω-3 λιπαρά από ιχθυέλαια, έχουν ευεργετική επίδραση στα επίπεδα τριγλυκεριδίων και αρτηριακής πίεσης.
Προτιμήστε προϊόντα ολικής άλεσης. Υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα που δείχνουν ότι η πρόσληψη δημητριακών ολικής αλέσεως μπορεί να περιορίσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακών προβλημάτων, πιθανότατα λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε φυτικές ίνες.
Πείτε «όχι» στο πολύ αλάτι. Υπάρχει μία πληθώρα στοιχείων από μελέτες σε πειραματόζωα, από κλινικές μελέτες, από επιδημιολογικές μελέτες και από μετα-αναλύσεις που υποδεικνύουν ότι η πρόσληψη νατρίου αυξάνει την αρτηριακή πίεση ενώ η πρόσληψη καλίου σχετίζεται με μειωμένα επίπεδα αρτηριακής πίεσης. Περιορίστε λοιπόν τη χρήση επιτραπέζιου αλατιού και την κατανάλωση αλμυρών προϊόντων και αυξήστε την πρόσληψη καλίου μέσω των φυσικών πηγών του (πχ φρούτα και λαχανικά) ή μέσω ειδικών προϊόντων εμπλουτισμένων με κάλιο που κυκλοφορούν στην αγορά, όπως ροφήματα φρούτων.
Βρείτε φυσικούς συμμάχους στη μείωση της χοληστερόλης. Οι φυτικές στερόλες, που μπορούμε να προσλάβουμε από εμπλουτισμένα τρόφιμα όπως μαλακές μαργαρίνες με φυτοστερόλες, μειώνουν αποτελεσματικά τα επίπεδα της ολικής και της LDL-χοληστερόλης και μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά στη ρύθμιση του λιπιδαιμικού προφίλ σε άτομα με υπερχοληστερολαιμία.
Τέλος, έμφαση πρέπει να δίνεται στη αλλαγή αυτού που ονομάζεται «δυτικού τύπου δίαιτα» και «δυτικού τύπου ζωή» προς μία διατροφή η οποία να χαρακτηρίζεται από την υψηλή πρόσληψη φυτικών τροφίμων, τον περιορισμό των επεξεργασμένων τροφών, την κατανάλωση φρέσκων φρούτων και λαχανικών, τη χρήση ελαιολάδου, την μέτρια πρόσληψη γαλακτοκομικών προϊόντων, κόκκινου κρέατος και αυγών και την μέτρια κατανάλωση αλκοόλ, δηλαδή τις βασικές αρχές της γνωστής σε όλους μας Μεσογειακής διατροφής.
πηγή: nutrimed
Επιμέλεια : Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
Προσοχή στα κινητά! Κουβαλούν χιλιάδες επικίνδυνα μικρόβια
Την επόμενη φορά που θα απλώσετε το χέρι σας για να πιάσετε το κινητό σας, αναλογισθείτε εάν έχετε πλύνει τα χέρια σας. Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει πως τα κινητά μας είναι μολυσμένα με άκρως επικίνδυνα μικρόβια, όπως το κολοβακτηρίδιο και ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος.
Επιστήμονες από την Σχολή Υγιεινής & Τροπικής Ιατρικής (LSHTM) του Λονδίνου, πραγματοποίησαν αναλύσεις στα χέρια και στα κινητά τηλέφωνα 390 εθελοντών από 12 πόλεις, διαπιστώνοντας πως το 92% των τηλεφώνων ήταν μολυσμένα με μικρόβια! Μάλιστα κάποια «φιλοξενούσαν» περισσότερα από 1.000 (!) διαφορετικά είδη μικροβίων.
Αν και τα περισσότερα από τα βακτήρια που απομονώθηκαν είναι αβλαβή, το ένα στα έξι κινητά ήταν μολυσμένο με το κολοβακτηρίδιο (λέγεται και e.coli και φυσιολογικά υπάρχει στο παχύ έντερο των ανθρώπων).
Εφέτος το καλοκαίρι, το e.coli σχετίστηκε με εκατοντάδες κρούσματα σοβαρής τροφικής δηλητηρίασης και με έναν θάνατο στην Ευρώπη.
Το e.coli είναι μεταδοτικό, επιβιώνει επί ώρες στα χέρια και στις διάφορες επιφάνειες ιδίως όταν κάνει ζέστη, και εύκολα μεταδίδεται με την αφή – δηλαδή από τα χέρια στα χερούλια, στα τρόφιμα και φυσικά στα κινητά τηλέφωνα.
«Πηγή» του βακτηρίου είναι τα κόπρανα – κι αυτός είναι (ένας ακόμα) λόγος για να πλένουμε καλά και συχνά τα χέρια μας με ζεστό νερό και σαπούνι, ιδίως όταν βγαίνουμε από την τουαλέτα.
Υπολογίζεται πως κάθε χρόνο σχεδόν ένας στους τρεις μικρούς και μεγάλους παρουσιάζει γαστρεντερικά προβλήματα, τα οποία μπορεί να αποδειχθούν επικίνδυνα για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού όπως οι ηλικιωμένοι και τα μικρά παιδιά.
Χρυσίζων σταφυλόκοκκος
Ακόμα πιο συχνή ήταν η μόλυνση των κινητών με τον χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο – ένα μικρόβιο το οποίο μπορεί εύκολα να μεταλλαχθεί στον ενδονοσοκομειακό MRSA που είναι η ανθεκτική στα αντιβιοτικά μορφή του, που συχνά αποβαίνει μοιραία για τη ζωή.
Στην πραγματικότητα, το ένα στα τέσσερα κινητά ήταν μολυσμένο με χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο, ο οποίος εκ φύσεως υπάρχει στη μύτη, στο στόμα και στο δέρμα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η παρουσία του στα κινητά σημαίνει πως ασθενείς, προσωπικό και επισκέπτες στα νοσοκομεία πρέπει να πλένουν τα χέρια τους όταν τα χρησιμοποιούν, για να αποφευχθεί η ενδονοσοκομειακή μετάδοσή του.
Τα ευρήματα της μελέτης συνδυαστικά υποδηλώνουν πως «πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να μην πλένουν συχνά και καλά τα χέρια τους, ακόμα κι όταν βγαίνουν από την τουαλέτα», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Βάλερι Κέρτις.
«Ελπίζω πως τώρα που τους λέμε ότι μολύνουν με το κολοβακτηρίδιο τα χέρια και τα κινητά τους, θα ενθαρρυνθούν να γίνουν πιο προσεκτικοί στην τουαλέτα. Είναι τόσο απλό το να πλένει κανείς τα χέρια του – και ταυτοχρόνως μπορεί να αποδειχθεί σωτήριο».
Και εναντίον των ιών
Η μελέτη, που δόθηκε στη δημοσιότητα με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Πλυσίματος των Χεριών, έδειξε ακόμη πως μολυσμένα με αναρίθμητα βακτήρια ήταν και τα χέρια του 82% των εθελοντών.
Εκτός από τα βακτήρια, το καλό πλύσιμο των χεριών μάς απαλλάσσει και από ιούς, όπως αυτοί της γρίπης, του κρυολογήματος και των κάθε είδους ιώσεων του αναπνευστικού.
Κάθε χρόνο, 3,5 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο πεθαίνουν από πνευμονία και διαρροϊκές νόσους, που σε μεγάλο βαθμό θα μπορούσαν να αποφευχθούν με το καλό πλύσιμο των χεριών.
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑΕπιμέλεια Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
Ο μύθος των 8 ποτηριών νερού
Το νερό είναι το κύριο συστατικό του ανθρώπινου σώματος, αφού αποτελεί πάνω από το 50% του βάρους σε όλες … τις ηλικίες. Η σημασία της επαρκούς ενυδάτωσης του σώματος είναι προφανής αν αναλογιστεί κανείς ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς νερό πάνω από μερικά εικοσιτετράωρα, ενώ ο χρόνος αντοχής σε συνθήκες έλλειψης τροφής μπορεί να φτάσει και τις 50 ημέρες.
Από τι εξαρτώνται οι ημερήσιες ανάγκες σε νερό;
Οι ανάγκες του κάθε ατόμου σε νερό/υγρά εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο, το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας, η κατάσταση της υγείας, η θερμοκρασία και το επίπεδο υγρασίας του περιβάλλοντος, το κλίμα και η ενεργειακή πρόσληψη και δαπάνη.
Η περιεκτικότητα του ανθρώπινου σώματος σε νερό μειώνεται με την ηλικία. Στο έμβρυο το 90% του βάρους είναι νερό, ενώ στα βρέφη, τους ενήλικες και τους υπερήλικες τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 75%, 60% και 55%. Μια άλλη παράμετρος που επηρεάζει σημαντικά το επίπεδο υδάτωσης είναι η σύσταση σώματος, ειδικότερα η αναλογία μυϊκού και λιπώδους ιστού. Άτομα με αυξημένο λιπώδη ιστό (π.χ. γυναίκες, άτομα που δεν αθλούνται, παχύσαρκοι) έχουν χαμηλότερα σωματικά υγρά.
Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στο ότι ο λιπώδης ιστός συγκρατεί σημαντικά λιγότερο νερό από ότι ο μυϊκός. Επίσης παθολογικές καταστάσεις όπως ο πυρετός, ο εμετός και η διάρροια αυξάνουν σημαντικά τις απώλειες υγρών, ενώ ορισμένες ασθένειες (π.χ. κάποιες μορφές νεφροπάθειας) προκαλούν κατακράτηση υγρών.
Σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας (π.χ. τους καλοκαιρινούς μήνες), οι ανάγκες είναι επίσης αυξημένες και η πρόσληψη υγρών θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο αφυδάτωσης και θερμοπληξίας. Το ίδιο ισχύει και για τα άτομα που αθλούνται στα οποία η αναπλήρωση υγρών θα πρέπει να γίνεται έγκαιρα με την κατανάλωση επαρκούς ποσότητας πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την άσκηση.
Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι η πρόσληψη υγρών να γίνεται σε μικρές ποσότητες και ανά τακτά χρονικά διαστήματα ώστε ο τελικός όγκος να καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες. Έτσι ο οργανισμός αξιοποιεί στο μέγιστο τα προσλαμβανόμενα υγρά ενώ παράλληλα αποφεύγονται συμπτώματα δυσφορίας.
Σε υγιή άτομα μικρή απόκλιση από τις ημερήσιες ανάγκες υγρών δεν ενέχει κινδύνους, αφού εξισορροπείται με αντίστοιχη ρύθμιση της απώλειας ούρων και ιδρώτα. Η αίσθηση της δίψας αρχίζει να αναπτύσσεται όταν έχουμε απώλεια υγρών πάνω από 1% του σωματικού βάρους.
Αν το σωματικό βάρος μειωθεί πάνω από 5% λόγω αφυδάτωσης τότε παρατηρούνται συμπτώματα όπως αύξηση της αρτηριακής πίεσης, εξάντληση, πονοκέφαλος, μειωμένη αντοχή και συγκέντρωση, ενώ αν το ποσοστό ξεπεράσει το 20% μπορεί να επέλθει ακόμα και θάνατος. Θα πρέπει να σημειωθεί πως η αίσθηση της δίψας δεν είναι πάντα επαρκής ένδειξη για το επίπεδο υδάτωσης του σώματος ειδικά στα βρέφη, τα μικρά παιδιά, τους υπερήλικες και τους αθλητές.
Το χρώμα των ούρων αποτελεί ένα χρήσιμο δείκτη για το επίπεδο υδάτωσης: τα σκούρα (και άρα πυκνά) ούρα αποτελούν ένδειξη ανεπαρκούς ενυδάτωσης ενώ τα ανοιχτόχρωμα υποδεικνύουν επάρκεια σε υγρά.
Τελικά, πόσο νερό πρέπει να πίνω;
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση στο ερώτημα αυτό. Οι ανάγκες σε υγρά εξαρτώνται από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ατόμου (φύλο, ηλικία, σύσταση σώματος, επίπεδο φυσικής δραστηριότητας, ενεργειακή πρόσληψη, κατάσταση της υγείας) και τις περιβαλλοντικές συνθήκες (θερμοκρασία, κλίμα, υγρασία).
Οι συστάσεις για πρόσληψη υγρών για άτομα που κάνουν καθιστική ζωή και ζουν σε εύκρατο κλίμα ανέρχονται στα 6-8 φλιτζάνια πόσιμων υγρών (νερού και άλλων ποτών) ημερησίως. Προσλήψεις αυτής της τάξεως θεωρείται ότι καλύπτουν τις ημερήσιες ανάγκες στο γενικό πληθυσμό και έχουν συσχετιστεί με μειωμένο κίνδυνο χολολιθίασης, νεφρολιθίασης και ορισμένων μορφών καρκίνου.
Επομένως η επί χρόνια η επικρατούσα άποψη ήταν ότι πρέπει να πίνουμε «τουλάχιστον 8 ποτήρια νερό την ημέρα» φαίνεται μάλλον υπερβολική, χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα άτομα που καταναλώνουν ευχάριστα την ποσότητα αυτή θα πρέπει να περιορίσουν την πρόσληψή τους.
Θα πρέπει ωστόσο να αναφερθεί ότι πέρα από το νερό, ποτά όπως τα αναψυκτικά, οι χυμοί, τα αλκοολούχα ποτά κλπ αποτελούν σημαντικές πηγή ενέργειας (θερμίδων) και μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση του σωματικού βάρους. Επιπλέον πολλά από τα ποτά αυτά περιέχουν σημαντικές ποσότητες σακχάρων ή/και διοξειδίου του άνθρακα (ανθρακικού) τα οποία ευνοούν την τερηδόνα.
Σε ότι αφορά τον καφέ και το αλκοόλ, η πρόσληψή τους συνεισφέρει μεν στην πρόσληψη υγρών όμως δε θα πρέπει να γίνεται κατάχρηση. Σύμφωνα με τις παρούσες συστάσεις η μέτρια κατανάλωση καφέ (έως 3 φλιτζάνια ημερησίως) και αλκοόλ (έως 1 ποτό την ημέρα οι γυναίκες και έως 2 οι άντρες) θεωρείται ασφαλής.
Συνεπώς φαίνεται ότι 6-8 φλιτζάνια υγρών ημερησίως είναι αρκετά όμως θα πρέπει να δίνεται προσοχή στο είδος των ποτών που καταναλώνονται, έχοντας κατά νου ότι το νερό είναι συνήθως η καλύτερη και πιο φυσική επιλογή!
Τρόφιμα: Τα τρόφιμα επίσης συνεισφέρουν στην ημερήσια πρόσληψη υγρών, όμως υπάρχει μεγάλη διακύμανση σε ότι αφορά την περιεκτικότητά τους σε νερό. Για παράδειγμα ξηρά τρόφιμα όπως η ζάχαρη, τα δημητριακά πρωινού και οι ξηροί καρποί περιέχουν κάτω από 5-10% νερό, ενώ οι αντίστοιχες περιεκτικότητες τροφίμων όπως το ψωμί, το κρέας και τα φρούτα και λαχανικά είναι 35%, 70% και πάνω από 85% αντίστοιχα.
Μεταβολικό νερό: Το νερό αυτό παράγεται κατά το μεταβολισμό των τροφίμων/ποτών, για παράδειγμα κατά το μεταβολισμό 1 γραμμαρίου λίπους παράγονται περίπου 1.1 γραμμάρια νερού.
Ούρα: Ο μεγαλύτερος όγκος των ούρων παράγεται προκειμένου να απεκκριθεί η ουρία (προϊόν μεταβολισμού των πρωτεΐνών). Η υπόλοιπη ποσότητα ούρων παράγεται για να εξασφαλιστεί η ισορροπία υγρών, έτσι ώστε η πρόσληψη να εξισωθεί με την απέκκριση.
Απώλειες μέσω του δέρματος/Eφίδρωση: Με την εξάτμιση του ιδρώτα επιτυγχάνεται ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος. Η ποσότητα υγρών που χάνεται μέσω αυτής της οδού εξαρτάται από την ενεργειακή πρόσληψη και την ενεργειακή δαπάνη, από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος, το κλίμα και την υγρασία.
Αναπνοή: Απώλεια υγρών έχουμε και μέσω της αναπνοής. Και πάλι οι απώλειες αυτές εξαρτώνται από την ενεργειακή πρόσληψη και την ενεργειακή δαπάνη, τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος, το κλίμα και την υγρασία.
Κόπρανα: Μικρή ποσότητα υγρών χάνεται και μέσω των κοπράνων. Η ποσότητα αυτή αυξάνεται σημαντικά όταν έχουμε υψηλή πρόσληψη φυτικών ινών.
Από τι εξαρτώνται οι ημερήσιες ανάγκες σε νερό;
Οι ανάγκες του κάθε ατόμου σε νερό/υγρά εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο, το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας, η κατάσταση της υγείας, η θερμοκρασία και το επίπεδο υγρασίας του περιβάλλοντος, το κλίμα και η ενεργειακή πρόσληψη και δαπάνη.
Η περιεκτικότητα του ανθρώπινου σώματος σε νερό μειώνεται με την ηλικία. Στο έμβρυο το 90% του βάρους είναι νερό, ενώ στα βρέφη, τους ενήλικες και τους υπερήλικες τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 75%, 60% και 55%. Μια άλλη παράμετρος που επηρεάζει σημαντικά το επίπεδο υδάτωσης είναι η σύσταση σώματος, ειδικότερα η αναλογία μυϊκού και λιπώδους ιστού. Άτομα με αυξημένο λιπώδη ιστό (π.χ. γυναίκες, άτομα που δεν αθλούνται, παχύσαρκοι) έχουν χαμηλότερα σωματικά υγρά.
Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στο ότι ο λιπώδης ιστός συγκρατεί σημαντικά λιγότερο νερό από ότι ο μυϊκός. Επίσης παθολογικές καταστάσεις όπως ο πυρετός, ο εμετός και η διάρροια αυξάνουν σημαντικά τις απώλειες υγρών, ενώ ορισμένες ασθένειες (π.χ. κάποιες μορφές νεφροπάθειας) προκαλούν κατακράτηση υγρών.
Σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας (π.χ. τους καλοκαιρινούς μήνες), οι ανάγκες είναι επίσης αυξημένες και η πρόσληψη υγρών θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο αφυδάτωσης και θερμοπληξίας. Το ίδιο ισχύει και για τα άτομα που αθλούνται στα οποία η αναπλήρωση υγρών θα πρέπει να γίνεται έγκαιρα με την κατανάλωση επαρκούς ποσότητας πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την άσκηση.
Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι η πρόσληψη υγρών να γίνεται σε μικρές ποσότητες και ανά τακτά χρονικά διαστήματα ώστε ο τελικός όγκος να καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες. Έτσι ο οργανισμός αξιοποιεί στο μέγιστο τα προσλαμβανόμενα υγρά ενώ παράλληλα αποφεύγονται συμπτώματα δυσφορίας.
Σε υγιή άτομα μικρή απόκλιση από τις ημερήσιες ανάγκες υγρών δεν ενέχει κινδύνους, αφού εξισορροπείται με αντίστοιχη ρύθμιση της απώλειας ούρων και ιδρώτα. Η αίσθηση της δίψας αρχίζει να αναπτύσσεται όταν έχουμε απώλεια υγρών πάνω από 1% του σωματικού βάρους.
Αν το σωματικό βάρος μειωθεί πάνω από 5% λόγω αφυδάτωσης τότε παρατηρούνται συμπτώματα όπως αύξηση της αρτηριακής πίεσης, εξάντληση, πονοκέφαλος, μειωμένη αντοχή και συγκέντρωση, ενώ αν το ποσοστό ξεπεράσει το 20% μπορεί να επέλθει ακόμα και θάνατος. Θα πρέπει να σημειωθεί πως η αίσθηση της δίψας δεν είναι πάντα επαρκής ένδειξη για το επίπεδο υδάτωσης του σώματος ειδικά στα βρέφη, τα μικρά παιδιά, τους υπερήλικες και τους αθλητές.
Το χρώμα των ούρων αποτελεί ένα χρήσιμο δείκτη για το επίπεδο υδάτωσης: τα σκούρα (και άρα πυκνά) ούρα αποτελούν ένδειξη ανεπαρκούς ενυδάτωσης ενώ τα ανοιχτόχρωμα υποδεικνύουν επάρκεια σε υγρά.
Τελικά, πόσο νερό πρέπει να πίνω;
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση στο ερώτημα αυτό. Οι ανάγκες σε υγρά εξαρτώνται από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ατόμου (φύλο, ηλικία, σύσταση σώματος, επίπεδο φυσικής δραστηριότητας, ενεργειακή πρόσληψη, κατάσταση της υγείας) και τις περιβαλλοντικές συνθήκες (θερμοκρασία, κλίμα, υγρασία).
Οι συστάσεις για πρόσληψη υγρών για άτομα που κάνουν καθιστική ζωή και ζουν σε εύκρατο κλίμα ανέρχονται στα 6-8 φλιτζάνια πόσιμων υγρών (νερού και άλλων ποτών) ημερησίως. Προσλήψεις αυτής της τάξεως θεωρείται ότι καλύπτουν τις ημερήσιες ανάγκες στο γενικό πληθυσμό και έχουν συσχετιστεί με μειωμένο κίνδυνο χολολιθίασης, νεφρολιθίασης και ορισμένων μορφών καρκίνου.
Επομένως η επί χρόνια η επικρατούσα άποψη ήταν ότι πρέπει να πίνουμε «τουλάχιστον 8 ποτήρια νερό την ημέρα» φαίνεται μάλλον υπερβολική, χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα άτομα που καταναλώνουν ευχάριστα την ποσότητα αυτή θα πρέπει να περιορίσουν την πρόσληψή τους.
Θα πρέπει ωστόσο να αναφερθεί ότι πέρα από το νερό, ποτά όπως τα αναψυκτικά, οι χυμοί, τα αλκοολούχα ποτά κλπ αποτελούν σημαντικές πηγή ενέργειας (θερμίδων) και μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση του σωματικού βάρους. Επιπλέον πολλά από τα ποτά αυτά περιέχουν σημαντικές ποσότητες σακχάρων ή/και διοξειδίου του άνθρακα (ανθρακικού) τα οποία ευνοούν την τερηδόνα.
Σε ότι αφορά τον καφέ και το αλκοόλ, η πρόσληψή τους συνεισφέρει μεν στην πρόσληψη υγρών όμως δε θα πρέπει να γίνεται κατάχρηση. Σύμφωνα με τις παρούσες συστάσεις η μέτρια κατανάλωση καφέ (έως 3 φλιτζάνια ημερησίως) και αλκοόλ (έως 1 ποτό την ημέρα οι γυναίκες και έως 2 οι άντρες) θεωρείται ασφαλής.
Συνεπώς φαίνεται ότι 6-8 φλιτζάνια υγρών ημερησίως είναι αρκετά όμως θα πρέπει να δίνεται προσοχή στο είδος των ποτών που καταναλώνονται, έχοντας κατά νου ότι το νερό είναι συνήθως η καλύτερη και πιο φυσική επιλογή!
Τυπική πρόσληψη και απέκκριση υγρών σε ενήλικα που ζει σε εύκρατο κλίμα
Υγρά/ποτά: Η ποσότητα αυτή αναφέρεται σε οτιδήποτε υγρό καταναλώνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας π.χ. νερό, γάλα, καφές, χυμοί, αναψυκτικά κλπ. Να σημειωθεί ότι τα ποτά με καφεΐνη όπως ο καφές και τα αναψυκτικά τύπου κόλα καθώς και τα αλκοολούχα ποτά συνυπολογίζονται κανονικά αφού η διουρητική τους δράση θεωρείται αμελητέα.Τρόφιμα: Τα τρόφιμα επίσης συνεισφέρουν στην ημερήσια πρόσληψη υγρών, όμως υπάρχει μεγάλη διακύμανση σε ότι αφορά την περιεκτικότητά τους σε νερό. Για παράδειγμα ξηρά τρόφιμα όπως η ζάχαρη, τα δημητριακά πρωινού και οι ξηροί καρποί περιέχουν κάτω από 5-10% νερό, ενώ οι αντίστοιχες περιεκτικότητες τροφίμων όπως το ψωμί, το κρέας και τα φρούτα και λαχανικά είναι 35%, 70% και πάνω από 85% αντίστοιχα.
Μεταβολικό νερό: Το νερό αυτό παράγεται κατά το μεταβολισμό των τροφίμων/ποτών, για παράδειγμα κατά το μεταβολισμό 1 γραμμαρίου λίπους παράγονται περίπου 1.1 γραμμάρια νερού.
Ούρα: Ο μεγαλύτερος όγκος των ούρων παράγεται προκειμένου να απεκκριθεί η ουρία (προϊόν μεταβολισμού των πρωτεΐνών). Η υπόλοιπη ποσότητα ούρων παράγεται για να εξασφαλιστεί η ισορροπία υγρών, έτσι ώστε η πρόσληψη να εξισωθεί με την απέκκριση.
Απώλειες μέσω του δέρματος/Eφίδρωση: Με την εξάτμιση του ιδρώτα επιτυγχάνεται ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος. Η ποσότητα υγρών που χάνεται μέσω αυτής της οδού εξαρτάται από την ενεργειακή πρόσληψη και την ενεργειακή δαπάνη, από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος, το κλίμα και την υγρασία.
Αναπνοή: Απώλεια υγρών έχουμε και μέσω της αναπνοής. Και πάλι οι απώλειες αυτές εξαρτώνται από την ενεργειακή πρόσληψη και την ενεργειακή δαπάνη, τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος, το κλίμα και την υγρασία.
Κόπρανα: Μικρή ποσότητα υγρών χάνεται και μέσω των κοπράνων. Η ποσότητα αυτή αυξάνεται σημαντικά όταν έχουμε υψηλή πρόσληψη φυτικών ινών.
Πηγή: mednutrition
Επιμέλεια : Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
Στη διατροφογενετική αναζητούν τη λύση για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας
Στην επιστήμη της διατροφογενετικής αναζητούν οι επιστήμονες τη λύση για το πρόβλημα της παχυσαρκίας, η οποία εξελίσσεται σε μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την υγεία.
Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ο αριθμός των παχύσαρκων παγκοσμίως υπολογίζεται στα 300 εκατομμύρια, ενώ αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το 2025.
Στη χώρα μας το 35,2% του γενικού πληθυσμού είναι υπέρβαροι και το 22,5% παχύσαρκοι, ενώ ένα στα τρία Ελληνόπουλα, ηλικίας 3-12 ετών, είναι υπέρβαρο ή παχύσαρκο.
Η ειδοποιός διαφορά στο μέλλον για τους διαιτολόγους θα είναι η επίγνωση της ανταπόκρισης του ατόμου στις διατροφικές παρεμβάσεις ανάλογα με το γενετικό του υπόβαθρο. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα να κατηγοριοποιηθεί ο πληθυσμός σε υψηλότερο ή χαμηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης παχυσαρκίας και να κατευθυνθούν έτσι σωστά οι διατροφικές παρεμβάσεις και συστάσεις.
Τα νεότερα δεδομένα στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας μέσω της διατροφογενετικής παρουσίασαν ο κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος-αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Διατροφικών Μελετών και Ερευνών Ιωάννης Σουπιός και η διαιτολόγος -διατροφολόγος υπεύθυνη του τμήματος Διατροφής του Ιατρικού Διαβαλκανικού Μαρία Κοκκίνου, σε συνέδριο, με θέμα «Λοιμώξεις και άλλα Επίκαιρα Θέματα», που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στις Σέρρες.
Γονίδια και παχυσαρκία
Τις τελευταίες δεκαετίες έχει γίνει πρόοδος στη χαρτογράφηση γονιδίων, τα οποία επηρεάζουν μια ποικιλία χαρακτηριστικών, που σχετίζονται με την παχυσαρκία και ειδικότερα με τη συγκέντρωση λιπώδους ιστού.
Σημαντικό είναι ακόμη το ότι τέτοιες έρευνες δείχνουν την εμπλοκή γονιδίων, που ρυθμίζουν την όρεξη, την ποσότητα της τροφής που λαμβάνουμε, το ρυθμό του μεταβολισμού, τη συσσώρευση λίπους κ.ά. Αυτή η γνώση ενός αυξανόμενου αριθμού γονιδίων και μορίων που εμπλέκονται στις βιοχημικές και άλλες διαδικασίες, οι οποίες συνεισφέρουν στην παθογένεια της παχυσαρκίας, οδηγεί στην κατανόηση του ρυθμιστικού συστήματος του ανθρώπινου βάρους σε μοριακό επίπεδο.
Το γεγονός αυτό ανοίγει τον δρόμο για νέες μεθόδους ελέγχου της παχυσαρκίας- κυρίως φαρμακολογικές, αλλά και διατροφικές, οι οποίες θα σχετίζονται με γενετικές παρεμβάσεις.
Τι είναι η διατροφογενετική;
«Η εξέλιξη στην αποκρυπτογράφηση των γονιδίων που σχετίζονται με παχυσαρκία, η αύξηση του φαινομένου της παχυσαρκίας και η αναζήτηση γενετικών παραγόντων που έχουν σχέση με την παχυσαρκία οδήγησαν στην ανάπτυξη της διατροφογενετικής», επισημαίνει ο κ. Σουπιός.
«Η διατροφογενετική πραγματεύεται τη δράση των θρεπτικών συστατικών στην υγεία μας σε σχέση με τις γενετικές παραλλαγές και τη γονιδιακή έκφραση, αντίστοιχα, επιτρέποντας τη δημιουργία της εξατομικευμένης διατροφής, η οποία εξειδικεύεται και καθορίζεται από τον προσωπικό μας γονότυπο και βασίζεται στη γνώση των διατροφικών αναγκών του οργανισμού μας», εξηγεί η κ. Κοκκίνου.
Ο έλεγχος γονιδίων υποδεικνύει την προδιάθεση
Βρέθηκε ότι άνθρωποι με διαφορετικά γονίδια ανταποκρίνονται διαφορετικά σε τροφές και στα συστατικά τους . Έχουν, όμως, τα γονίδια τόσο μεγάλη ισχύ ώστε να μην είναι εφικτή η απώλεια βάρους ή η πρόληψη της παχυσαρκίας; Μπορεί ο έλεγχος των γονιδίων να υποδείξει τροφές που αδυνατίζουν ή παχαίνουν; Η απάντηση που δίνουν οι ειδικοί είναι η εξής:
Πολλά γονίδια επηρεάζουν την όρεξη, τον μεταβολισμό, την εναπόθεση του λίπους και τη συμπεριφορά του ατόμου, βάζοντάς το σε μεγαλύτερο ρίσκο ανάπτυξης παχυσαρκίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι περιβαλλοντικές συνθήκες παίζουν με βεβαιότητα καθοριστικό ρόλο στο φαινότυπο του ατόμου. Υπάρχουν πολλές και σημαντικές αποδείξεις ότι μη γενετικοί παράγοντες διαδραματίζουν βασικό ρόλο στον καθορισμό του λίπους σώματος και κυρίως η διατροφή και η άσκηση, που αποτελούν τους δύο κύριους περιβαλλοντικούς ρυθμιστές του σωματικού βάρους.
Η ανταπόκριση του κάθε ατόμου στη δίαιτα και άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες ποικίλει σημαντικά, ανάλογα με τους σωματικούς μηχανισμούς ρύθμισης βάρους του καθενός.
Ο έλεγχος των γονιδίων με ειδικό τεστ δεν υποδεικνύει παθήσεις ή νοσήματα, αλλά την προδιάθεση που έχει ο κάθε οργανισμός, ανάλογα με τους πολυμορφισμούς στα γονίδια που πιθανόν παρουσιάζει.
Τα αποτελέσματα από την ανάλυση του γενετικού προφίλ της παχυσαρκίας δεν υποδεικνύουν τροφές που μας αδυνατίζουν ή μας παχαίνουν, αλλά βοηθούν ώστε να υπάρξει:
-Η υιοθέτηση της καταλληλότερης δίαιτας (χαμηλή σε λιπαρά, θερμίδες ή υδατάνθρακες), ανάλογα με το γενετικό προφίλ.
-Εξατομικευμένες θεραπευτικές συστάσεις στην έκθεση αποτελεσμάτων για τον κάθε ασθενή.
-Προσδιορισμός της ύπαρξης «αποταμιευτικών γονιδίων», που μπορούν να οδηγούν σε δυσκολότερη απώλεια βάρους στη διάρκεια της λοχείας.
-Προσδιορισμός του ρόλου της σωματικής άσκησης.
-Ανάλυση της δυνατότητας λιπόλυσης και οξείδωσης των λιπών.
-Προσδιορισμός παραγόντων γενετικής προδιάθεσης υπευθύνων για την παιδική παχυσαρκία.
-Καλύτερη κατανόηση της παχυσαρκίας από την πλευρά του ασθενούς, γεγονός που οδηγεί σε μεγαλύτερη αφοσίωσή του στη θεραπεία.
_Καθορισμός ρεαλιστικών στόχων για την προσέγγιση του ιδανικού Δείκτη Μάζας Σώματος, ανάλογα με τον αριθμό των υπαρχόντων
Πηγή : Express.gr
Επιμέλεια : Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
Απόφυγε τα κιλά και το πρήξιμο της περιόδου
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότερες γυναίκες παίρνουν βάρος λίγο πριν και τις πρώτες μέρες της περιόδου. Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στο ότι οι γυναικείες ορμόνες επιδρούν στα ....
νεφρά, τα οποία κρατούν νάτριο στο σώμα και αυτό με τη σειρά του κρατάει νερό! Η «κατακράτηση» είναι λιγότερη αν φροντίσεις να πίνεις πολλά υγρά (ναι, μη σου φαίνεται παράλογο), αν αποφεύγεις το αλάτι (αλμυρά φαγητά, τυποποιημένα, συσκευασμένα προϊόντα – για αυτό φρόντιζε να διαβάζεις τις ετικέτες τροφίμων!) και αν καταναλώνεις συστηματικά ημιάπαχα γαλακτοκομικά, φρούτα και λαχανικά (τρόφιμα που περιέχουν συστατικά που –μεταξύ άλλων- «διώχνουν» το περιττό νάτριο (αλάτι) από το σώμα σου).
Από τη ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΟΚΤΩΡΑΤΟΥ
Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
Πτυχιούχος Χαροκόπειου Πανεπιστημίου
Τ. Σύμβουλος Υγείας Ινστιτούτου Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής
Ηρώων Πολυτεχνείου 4, Πλατεία Αγίας Παρασκευής
Τηλ.: 211-4014149, 6948-890982
Πηγή : shape
Επιμέλεια : Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
Το σύνδρομο της μαθητικής αϋπνίας
Ξέρετε πόσες ώρες κοιμούνται τα παιδιά σας και πόσες θα έπρεπε να κοιμούνται; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Τα υπάρχοντα στοιχεία δείχνουν ότι πολλά παιδιά του Δημοτικού και τα περισσότερα του Γυμνασίου και του Λυκείου δεν κοιμούνται αρκετά, γεγονός που μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες, διαταράσσοντας τις επιδόσεις τους στα μαθήματα και αυξάνοντας .....
τον κίνδυνο παχυσαρκίας, κατάθλιψης και άλλων δεινών.Αν και είναι αλήθεια πως οι ανάγκες σε ύπνο ποικίλλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο, υπάρχουν ορισμένες λογικές βασισμένες στην επιστήμη οδηγίες που μπορούν να σας βοηθήσουν να καταλάβετε εάν το παιδί σας κοιμάται όσο χρειάζεται για να λειτουργεί σωστά εντός και εκτός σχολείου, αναφέρει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς».
Αν μάλιστα είναι στην εφηβεία, συγκρίνοντας τις ώρες που κοιμάται με τις ώρες που θα έπρεπε να κοιμάται, πιθανώς θα καταλάβετε καλύτερα γιατί δυσκολεύεται κάθε πρωί τόσο πολύ να ξυπνήσει και να ετοιμαστεί για το σχολείο.
Οι αριθμοί
Σύμφωνα με το Εθνικό Ιδρυμα Υπνου (NSF) των ΗΠΑ, τα νεογέννητα μωρά πρέπει να κοιμούνται 12-18 ώρες το 24ωρο με μια σταδιακή μείωση στις 12-14 ώρες για τα νήπια ηλικίας 1-3 ετών. Κατά την προσχολική ηλικία, το παιδί πρέπει να κοιμάται 11-13 ώρες, ενώ στις ηλικίες 5-10 ετών οι ανάγκες σε ύπνο κυμαίνονται από 10 έως 11 ώρες το 24ωρο.
Τα δύσκολα, πάντως, αρχίζουν στην εφηβεία και συνεχίζονται μέχρι την ενηλικίωση. Οι έφηβοι όχι μόνον χρειάζονται περισσότερες ώρες ύπνου απ’ ό, τι οι ενήλικοι (δηλαδή 8.30 - 9 ώρες κάθε βράδυ, σύμφωνα με το NSF), αλλά οι ώρες που νυστάζουν και οι ώρες που μπορούν να ξυπνήσουν μόνοι τους δίχως να… κουτουλάνε, δεν έχουν καμία σχέση με τις ώρες έναρξης των σχολείων.
Η μία μελέτη μετά την άλλη αποκαλύπτει πως ο μέσος έφηβος σπανίως πηγαίνει για ύπνο πριν από τις 11, κι ας έχει να σηκωθεί στις 6 ή στις 6.30' για να ετοιμαστεί για το σχολείο, στο οποίο πρέπει να αρχίσει το μάθημα φρέσκος και σε πλήρη εγρήγορση γύρω στις 8.
Επακόλουθο: την πρώτη ώρα και μερικές φορές τη δεύτερη πολλά κεφάλια γέρνουν από τη νύστα και ακόμα περισσότερα κοιτάζουν απλώς τον πίνακα αδυνατώντας να μάθουν το παραμικρό.
Επακόλουθο: την πρώτη ώρα και μερικές φορές τη δεύτερη πολλά κεφάλια γέρνουν από τη νύστα και ακόμα περισσότερα κοιτάζουν απλώς τον πίνακα αδυνατώντας να μάθουν το παραμικρό.
Σε μία από τις μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί, περισσότερο από το 90% των εφήβων είπαν πως κοιμούνται λιγότερο από 9 ώρες κάθε βράδυ ενώ το 10% δήλωσαν πως κατά μέσον όρο κοιμούνται λιγότερες από 6 ώρες.
Οπως θέτει το όλο θέμα ο δρ Τζέιμς Μπ. Μάας, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ της Νέας Υόρκης και κορυφαίος ερευνητής του ύπνου, «οι περισσότεροι έφηβοι είναι κινούμενα ζόμπι, διότι κοιμούνται υπερβολικά λίγο».
«Παθολογικά κουρασμένοι»
Σε μια άλλη μελέτη, η δρ. Μαίρη Α. Καρσκέιντον, από το Πανεπιστήμιο Μπράουν, διαπίστωσε πως σχεδόν οι μισοί από τους μαθητές που φτάνουν στο σχολείο γύρω στις 7.30 είναι «παθολογικά κουρασμένοι» μία ώρα αργότερα.
Με άλλα λόγια, «αυτά τα παιδιά μπορεί να είναι όρθια και στα θρανία τους στις 8.30, αλλά είμαι απολύτως πεπεισμένη πως ο εγκέφαλός τους βρίσκεται ακόμα στο μαξιλάρι τους», λέει.
Με άλλα λόγια, «αυτά τα παιδιά μπορεί να είναι όρθια και στα θρανία τους στις 8.30, αλλά είμαι απολύτως πεπεισμένη πως ο εγκέφαλός τους βρίσκεται ακόμα στο μαξιλάρι τους», λέει.
Η έλλειψη ύπνου έχει «σοβαρές συνέπειες στη μάθηση», προσθέτει. «Οι μαθητές δεν είναι αρκετά ξύπνιοι ώστε να δεχτούν τις πληροφορίες που υποτίθεται ότι ακούν, η αποθήκευση αυτών των πληροφοριών είναι διαταραγμένη, ενώ η ικανότητά τους να τις θυμηθούν αργότερα είναι μειωμένη».
Το χειρότερο είναι πως ό,τι μαθαίνουμε στη διάρκεια της ημέρας το εμπεδώνουμε όταν κοιμόμαστε – και στην περίπτωση των άυπνων εφήβων απλούστατα δεν υπάρχει χρόνος το βράδυ για να συμβεί η διαδικασία αυτή, κατά τη δρα Καρσκέιντον.
Οσον αφορά την προσπάθεια των εφήβων να αναπληρώνουν τα Σαββατοκύριακα τον ύπνο που τους λείπει, η δρ Καρσκέιντον λέει πως ούτε αυτό είναι λύση, διότι το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να διαταράσσουν ακόμα περισσότερο το βιολογικό τους ρολόι και να δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο να ξυπνήσουν εγκαίρως τις καθημερινές.
Μόνη λύση, καταλήγει, είναι ο καλός προγραμματισμός μέσα στη μέρα, ούτως ώστε 10 η ώρα να βρίσκονται στο κρεβάτι τους.
Επιμέλεια: Ρούλα Τσουλέα
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία
Περιττές αλλά και επικίνδυνες συχνά οι πολυβιταμίνες
Πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι τα διατροφικά συμπληρώματα πολυβιταμινών, όχι μόνο δεν προσφέρουν τίποτα αλλά στην περίπτωση των μεγάλων σε ηλικία γυναικών συμβάλουν και σε πρόωρο θάνατο.
Οι γυναίκες που παίρνουν συμπληρωματικά πολυ-βιταμίνες για να έχουν καλύτερη υγεία και...
να ζήσουν περισσότερο, τελικά όχι μόνο δεν ζουν πιο πολλά χρόνια σε σχέση με αυτές που λαμβάνουν βιταμίνες μόνο από την τροφή τους, αλλά επιπλέον κινδυνεύουν ελαφρώς περισσότερο να πεθάνουν νεότερες, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.
Ερευνητές των πανεπιστημίων της Μινεσότα στις ΗΠΑ και της ανατολικής Φινλανδίας, με επικεφαλής τον δρα Τζάακο Μούρσου, δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό «Archives of Internal Medicine» του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου, σύμφωνα με την οποία οι πολυβιταμίνες είναι ωφέλιμες κυρίως για όσους τις ...πουλάνε. Παρότι η παραγωγή και εμπορία πολυβιταμινών είναι μια βιομηχανία με τεράστιο τζίρο, το προϊόν της είναι άχρηστο στους περισσότερους ανθρώπους και ειδικά τα συμπληρώματα, που περιέχουν τις βιταμίνες Β, φυλλικό οξύ, σίδηρο, μαγνήσιο, ασβέστιο, ψευδάργυρο και χαλκό, φαίνεται να αυξάνουν τον κίνδυνο σε μεγάλες ποσότητες. Ο σίδηρος είναι το στοιχείο που φαίνεται να προκαλεί την μεγαλύτερη ανησυχία από όλα, ενώ αντίθετα μόνο το ασβέστιο συνδέεται με μικρότερο κίνδυνο θανάτου.
Στα πλαίσια της έρευνας εξέτασαν τις περιπτώσεις περίπου 38.800 γυναικών με μέση ηλικία 62 ετών, για να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι παρόλο που όσες έπαιρναν πολυβιταμίνες και άλλα διατροφικά συμπληρώματα, ήσαν γενικά πιο υγιείς, έτρωγαν πιο υγιεινά, κάπνιζαν λιγότερο και ασκούνταν περισσότερο, σε αρκετές περιπτώσεις τελικά πέθαιναν νωρίτερα από όσες δεν έπαιρναν έξτρα βιταμίνες και άλλα συμπληρώματα.
Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι -αν και δεν μπορούν να εξάγουν με βεβαιότητα ένα συμπέρασμα και τόνισαν ότι χρειάζονται και άλλες έρευνες πάνω στο ζήτημα- δεν αποκλείουν ότι για τους αυξημένους θανάτους να ευθύνεται η υπερσυγκέντρωση συγκεκριμένων ουσιών των πολυβιταμινών στον οργανισμό και προειδοποιούν ότι η λογική “το παραπάνω είναι καλύτερο” είναι επικίνδυνη.
Προειδοποιούν μάλιστα ότι αντίθετα με ότι ξέραμε ορισμένα αντιοξειδωτικά συμπληρώματα (όπως η βιταμίνη Α και Ε ή το βήτα-καροτένιο), μπορούν τελικά να αποβούν επιζήμια για τον οργανισμό σε μεγάλες δόσεις. Για αυτό το λόγο, όπως υπογραμμίζουν, «δεν μπορούμε να συστήσουμε την χρήση βιταμινών και άλλων συμπληρωμάτων ως προληπτικό μέτρο, τουλάχιστον όχι σε ένα πληθυσμό που διατρέφεται καλά. Μόνο αν κανείς έχει έλλειψη σε κάποια συγκεκριμένη βιταμίνη ή άλλο στοιχείο, έχει ιατρικό νόημα να πάρει συμπληρωματικές ποσότητες».
Πηγή : enet.gr
Επιμέλεια : Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
Επιβλαβή τα υποκατάστατα της ζάχαρης
Αν και δημιουργούν μία (λανθασμένη) αίσθηση ασφάλειας, μία σειρά από προϊόντα που δεν περιέχουν ζάχαρη, όπως αναψυκτικά και τσίχλες, στην πραγματικότητα μπορούν να βλάψουν τα δόντια και παράλληλα να προκαλέσουν γαστρεντερικά προβλήματα, ενώ είναι μάλλον απίθανο να βοηθήσουν στην μείωση του βάρους, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Βοστόνης και της Νεβάδα στις ΗΠΑ και του Ελσίνκι στη Φινλανδία, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο βρετανικό οδοντιατρικό περιοδικό "British Dental Journal", σύμφωνα με τον Guardian, βρήκαν ότι τέτοια προϊόντα (που διαφημίζονται ως πιο υγιής εναλλακτική λύση, σε σχέση με τα προϊόντα με ζάχαρη) συχνά περιέχουν οξειδωτικά πρόσθετα, τα οποία μπορεί να διαβρώσουν την αδαμαντίνη των δοντιών.
Οι ερευνητές κάνουν λόγο για "κρυφό κίνδυνο" που υπάρχει σε διάφορα προϊόντα χωρίς ζάχαρη, ενώ επισημαίνουν ότι κακώς οι καταναλωτές έχουν τυφλή εμπιστοσύνη σε τέτοια προϊόντα.
Οι επιστήμονες, μεταξύ άλλων, αναφέρουν ότι αν και μια ευρέως χρησιμοποιούμενη ομάδα υποκατάστατων ζάχαρης, οι σακχαρο-αλκοόλες ή πολυόλες, όντως μειώνουν -σε σχέση με την ζάχαρη- τον κίνδυνο για τερηδόνα στα δόντια, παρόλα αυτά μπορεί να αυξήσουν την οξύτητα στη στοματική κοιλότητα και αυτό σταδιακά να οδηγήσει σε διάβρωση της αδαμαντίνης.
Αυτά τα υποκατάστατα περιέχουν κυρίως ξυλιτόλη, η οποία, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θεωρείται ουσία φιλική προς τα δόντια. Όμως, σύμφωνα με την έρευνα, καθώς συνεχώς διευρύνεται σε διάφορα "υγιεινά" προϊόντα η χρήση ξυλιτόλης και ενός άλλου υποκατάστατου της ζάχαρης, της σορβιτόλης, "το κοινό θα έπρεπε να ενημερωθεί για τον κρυφό κίνδυνο της οδοντικής διάβρωσης εξαιτίας των οξειδωτικών πρόσθετων, αλλά επίσης για πιθανές παρενέργειες γαστρικών διαταραχών και οσμωτικής διάρροιας".
Η μελέτη, που έρχεται μάλλον να επιτείνει τη σύγχυση των καταναλωτών ως προς το τι είναι τελικά ασφαλές και υγιεινό και τι όχι, επισημαίνει ότι η συχνή παρουσία διαφόρων βελτιωτικών της γεύσης και συντηρητικών στις τροφές χωρίς ζάχαρη, αν και έχει επισύρει μικρότερη προσοχή, μπορεί να προκαλέσει ζημιά στα δόντια.
Πηγή : ethnos
Επιμέλεια : Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
Πρόγραμμα στοματικής υγείας σε παιδιά του δημοτικού
Απευθύνεται σε μαθητές Β’ τάξης 950 σχολείων
Το πρόγραμμα «Αγωγή Στοματικής Υγείας σε 800 ολοήμερα δημοτικά σχολεία και 150 σχολεία απομακρυσμένων περιοχών» στοχεύει στην εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου εκπαιδευτικού συστήματος αγωγής στοματικής υγείας σε...
μαθητές Β' τάξης, σε ένα σύνολο περίπου 30.000 μαθητών και μαθητριών.Εντάσσεται στο ΕΣΠΑ με δικαιούχο την Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία και υλοποιείται με τη συνεργασία του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και του υπουργείου Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.
Η υλοποίηση του προγράμματος περιλαμβάνει σειρά δράσεων που λαμβάνουν χώρα κυρίως στο σχολικό χώρο, με τη συνεργασία των εκπαιδευτικών, των οδοντιάτρων των τοπικών Κέντρων Υγείας, των προληπτικών ιατρείων του ΕΟΠΥΥ και των κατά τόπους οδοντιατρικών συλλόγων.
Στο πλαίσιο της εφαρμογής του θα πραγματοποιηθούν:
- Ενημερωτικές ημερίδες ανά περιφέρεια για τους συμμετέχοντες στο πρόγραμμα εκπαιδευτικούς και οδοντιάτρους
- Υλοποίηση προγράμματος αγωγής στοματικής υγείας από τους εκπαιδευτικούς στην τάξη μέσα από εκπαιδευτικό υλικό, φύλλα εργασίας, παιχνίδια, οπτικοακουστικό υλικό και άλλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες με στόχο να αποκτήσουν οι μαθητές/τριες γνώσεις και δεξιότητες που θα τους βοηθήσουν στην υιοθέτηση θετικών στάσεων και συμπεριφορών για την πρόληψη και την προαγωγή της στοματικής τους υγείας
- Πραγματοποίηση επίσκεψης του οδοντιάτρου από το τοπικό Κέντρο Υγείας/το προληπτικό ιατρείο/τον τοπικό Οδοντιατρικό Σύλλογο στο σχολείο όπου βοηθά τους μαθητές να λύσουν τις απορίες τους σχετικά με τη στοματική τους υγεία και παράλληλα τους βοηθά να εξοικειωθούν με την προληπτική οδοντιατρική φροντίδα. Οι οδοντίατροι αφού ενημερώσουν τους μαθητές και τους δώσουν πρακτικές συμβουλές και οδηγίες, πραγματοποιούν καταγραφή της στοματικής τους υγείας και φθορίωση
- Αξιολόγηση του προγράμματος κατά τη διάρκεια και μετά την ολοκλήρωσή του με στόχο το σχεδιασμό αποτελεσματικών μεθόδων πρόληψης και προαγωγής της στοματικής υγείας του μαθητικού πληθυσμού.
Παράλληλα, στο πλαίσιο του προγράμματος ενημερώνονται οι γονείς για τη στοματική κατάσταση των παιδιών τους και δίνεται η δυνατότητα για προληπτικές εμφράξεις στα τοπικά Κέντρα Υγείας ή τα προληπτικά ιατρεία.
Το πρόγραμμα θα συζητηθεί σε σχετική ημερίδα, για την οποία πληροφορίες δίνει η Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία στην ηλεκτρονική διεύθυνση eoo@otenet.gr.
Πηγή : newsbeast
Επιμέλεια Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
Πώς επεμβαίνουμε σε περίπτωση πνιγμού
Ο πνιγμός είναι πολυστηματική δυνητικά μοιραία νόσος που προκύπτει από παρ' ολίγο ασφυξία σε σκέπασμα από νερό του προσώπου ή ολόκληρου του κεφαλιού ενός ατόμου.
Συνήθως μερική μόνο ποσότητα νερού εισχωρεί στους πνεύμονες και 100% των ασθενών πεθαίνουν χωρίς πράγματι να έχουν εισροφήσει νερό.....
Προσοχή !!!!!!
Το νερό που συχνά βγαίνει από το στόμα του πάσχοντος, προέρχεται μάλλον από το στομάχι παρά από τους πνεύμονες του και θα πρέπει να το αφήνουμε να αδειάζει κανονικά χωρίς πίεση.
Οι προσπάθειες να βγάζουμε δια της βίας το νερό από το στομάχι μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την εισπνοή του περιέχομένου του.
Συμπτώματα
- Διαταραχή επιπέδου συνείδησης ή κώμα
- Απών ή νηματοειδή σφυγμός
- Ταχύπνοια ή αγωνιώδη αναπνοή
- Κυάνωση
- Συριγμός
- Υπορθερμία
- Φτωχή αντίδραση, διασταλμένες και ακίνητες κόρες.
Αγωγή
- Βγάλτε το θύμα γρήγορα από το νερό και τοποθετήστε τον σε στάση (ΚΑΑ) Καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση
- Κρατήστε το κεφάλι του χαμηλότερα από το σώμα του για να μειώσετε τον κίνδυνο να εισπνεύσει νερό
- Ελευθερώστε την τραχεία, ελέγξτε το σφυγμό και την αναπνοή
- Φροντίστε για την υποθερμία, αντικαταστήστε τα βρεγμένα ρούχα του προστατέψτε τον από το νερό και δώστε του ζεστά υγρά
- Στείλτε τον πάσχοντα σε νοσοκομεία ακόμα και αν δείχνει να έχει συνέλθει
- Ασθενείς με κανονικό επίπεδο συνείδησης χωρίς ενδείξεις αναπνευστικής καταστολής παραμένουν στο νοσοκομεία για 24 με 48 h.
- Πιθανόν να χρειαστεί εισαγωγή σε ΜΕΘ
- Υπάρχει το φαινόμενο του ολικού πνιγμού με επιπτώσεις περίπου 5% όπου τα συμπτώματα του ασθενή ξεκινούν λίγες ώρες αργότερα.
Πρόληψη
- Σωστή επιτήρηση των παιδιών από τους ενήλικες
- Γνώση των κανόνων ασφαλείας στο νερό
- Υποχρεωτική περίφραξη των πισινών
- Αποφυγή του οινοπνεύματος ή ψυχοτρόπων φαρμάκων μέσα στο νερό
Πιθανές επιπλοκές
- Παρατεταμένα νευρικά επακόλουθα
- Φόβος του νερού
- Πνευμονίτιδα - από πνευμόνων
- Δευτεροπαθής πνιγμός
Πορεία - Πρόληψη
- Οι ασθενείς που είναι σε εγρήγορση ή σχεδόν κατευνασμένοι την ώρα που έρχονται στο νοσοκομείο έχουν αυξημένη πιθανότητα πλήρης ανάρρωσης.
- Οι ασθενείς που είναι σε κωματώδη κατάσταση και στους οποίους γίνεται ΚΑΑ την ώρα της εμφάνισης και στο νοσοκομείο έχουν μια περισσότερο επίφοβη και συχνά φτωχή πρόγνωση.
- Η κατάδυση μπορεί να έχει προκύψει από απώλεια συνείδησης και κατά λάθος πτώση στο νερό λόγω κάποιας άλλη νόσου (π.χ. τραύμα αρρυθμία, σπασμός κλπ).
Γράφει: Σούκουλη Παρασκευή, Γενικός Ιατρός
Πηγη iatronet
Επιμέλεια Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
Επιμέλεια Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
Οι αλλεργίες του καλοκαιριού
Μία βουτιά στην κρύα θάλασσα του Μαΐου, όσο λαχταριστή κι αν ακούγεται κάτω από τις υψηλές θερμοκρασίες της εποχής, …
μπορεί να αποδειχθεί σε μπελά, για πάσης φύσεως αλλεργικούς. Η δύσκολη εποχή για τους επιρρεπείς σε κνίδωση (δερματολογικό νόσημα), καταρροή και φτέρνισμα δεν περιορίζεται χρονικά στην άνοιξη, αλλά επεκτείνεται και τους μήνες του καλοκαιριού. Η αλλεργία στο νερό – από την επαφή με αυτό, ανεξαρτήτως θερμοκρασίας – αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση, και είναι σαφώς σπανιότερη.
Η αλλεργία στο κρύο, είναι ο υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνος της περιόδου, καθώς μπορεί να προκληθεί από το μπάνιο σε θάλασσα… μπούζι. Πρόκειται, βεβαίως, για αλλεργία που δεν εξαλείφεται το χειμώνα, απλώς εκδηλώνεται σπανιότερα ή εμφανίζει πιο ήπια συμπτώματα καθώς το σώμα προστατεύεται με τα ρούχα.
Ζέστη και κοκκινίλες
Σας ενοχλεί η ζέστη; Αν ανήκετε σε αυτούς που παρουσιάζετε αλλεργία – κοκκινίλες σε καλά θερμαινόμενους χώρους, είναι πολύ πιθανό να ταλαιπωρηθείτε και τις μέρες που ο υδράργυρος χτυπάει κόκκινο. Φροντίστε να μην εκτίθεστε γενικότερα σε συνθήκες ζέστης. Η συμβουλή για προστασία από τον ήλιο μετατρέπεται σε απαγόρευση, για τους αλλεργικούς σε αυτόν. Η έντονη έκθεση στο ηλιακό φως, όπως για παράδειγμα το διάστημα της ηλιοθεραπείας, ενδέχεται να προκαλέσει κνίδωση, αλλά δεν πρέπει να συγχέεται με τη φωτοαλλεργία που προκαλεί παρεμφερή συμπτώματα.
Η αλλεργία στην άσκηση δεν αποτελεί χιουμοριστική κατηγορία, για εκείνους που απεχθάνονται διαδρόμους και ποδήλατα στα γυμναστήρια. Η κνίδωση αυτή εμφανίζεται με τη σωματική κόπωση. Δεν πρέπει να ταυτίζεται με την αλλεργία στη ζέστη, η διαφορά τους είναι ότι η τελευταία παρουσιάζεται και όταν κανείς ζεσταθεί παθητικά (π. χ. αν μπει σε δωμάτιο όπου υπάρχει αναμμένο αερόθερμο).
Τεστ με επαφή
Τα τεστ για τις συγκεκριμένες αλλεργίες γίνονται με την επαφή με το ίδιο το αλλεργιογόνο για μικρό χρονικό διάστημα (π. χ. 10 λεπτά) στο ιατρείο. Αν φερ΄ ειπείν υποφέρετε από αλλεργία στο κρύο, ο ιατρός θα τοποθετήσει παγάκι μέσα σε ένα μικρό μεταλλικό σκεύος και πάνω στο χέρι σας για περίπου 10 λεπτά, μελετώντας τις αντιδράσεις στο δέρμα σας.
Οι κνιδώσεις που οφείλονται σε αυτού του τύπου τις αλλεργίες, μπορούν να γίνουν επικίνδυνες: ενδέχεται να προκαλέσουν συμπτώματα και σε άλλα συστήματα, όπως π. χ. στο καρδιαγγειακό και στο αναπνευστικό, κάνοντας επιτακτική την ιατρική παρέμβαση.
Οι αλλεργίες αυτές ονομάζονται και urticarias (από την ονομασία της τσουκνίδας), καθώς η εικόνα που παρουσιάζουν είναι ανάλογη με αυτήν που προκαλεί στο δέρμα η επαφή με την τσουκνίδα_ κοκκινίλες, πομφούς και φαγούρα.
Συνήθως, οι κοκκινίλες εμφανίζονται σε ολόκληρο το σώμα, σπανιότερα υπάρχουν και εντοπισμένες μορφές τους.
Τα συμπτώματα μπορεί να εκδηλωθούν είτε άμεσα, είτε έπειτα από ώρες, μετά την επαφή με το αλλεργιογόνο, γεγονός που δημιουργεί προβλήματα με τη διάγνωση.
Μη χρησιμοποιείτε θεραπευτικές κρέμες προτού επισκεφθείτε τον ιατρό σας.
Πηγή: tovima
Επιμέλεια Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
Επιμέλεια Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker