22 Μαρ 2015

Βήμα ή Πρόβλημα + Πυθαγόρεια Αριθμοσοφία (μέρος 2ο)

Κατά τον Πυθαγόρα λοιπόν και την αριθμολογία κάθε τι έχει τη δική του διαδρομή κυκλικής επαναληπτικής τροχιάς. Έτσι έχουμε αριθμημένες διαδρομές επανάληψης κυρίως στον κύκλο του 7 και του 12........
Κάθε 7 χρόνια έχουμε αλλαγή διαδρομής στη ζωή μας, δηλαδή τελειώνει για μας ένας μεγάλος κύκλος εκμάθησης.

Περνάμε στον επόμενο εκπαιδευτικό κύκλο του 7 αλλά τις περισσότερες φορές, σχεδόν σε όλους τους ανθρώπους, μαθήματα του ενός 7 περνούν στο επόμενο.

Αυτό γιατί εμείς δεν είμαστε εναρμονισμένοι με τη φυσικότητά μας, αλλά δημιουργούμε δύνες αντίδρασης.

Αυτές οι δύνες αντίδρασης δεν μας επιτρέπουν να δούμε το μάθημα σφαιρικά αλλά το βλέπουμε εχθρικά και έτσι αντί να τελειώσει, μεταφέρετε και στον επόμενο κύκλο μας.

Έτσι ένας άνθρωπος που κουβαλάει μαθήματα από το πρώτο του 7 ,μπορεί να τον ακολουθεί σε όλα τα επόμενα 7 της ζωής του. Γεφυρώνεται αυτό το πρώτο 7 και το δεύτερο 7 της ζωής μας και μας ακολουθεί σαν σκιά παντού.

Όπου συνήθως έχουν και πρωταρχικό ρόλο μέσα σε κάθε μας νέα τροχιά 7. 
 
Με την πρώτη ματιά σε κάθε μας νέο κύκλο 7 μοιάζουν όλα καλά, αλλά λίγο καιρό μετά αρχίζουν οι μεταφορές μέσα από αυτές τις γέφυρες.

Έτσι έχουμε ενεργειακές «κορδέλες» οι οποίες μας κρατούν δεμένους με όλο μας το χθες, το οποίο το φέρνουν μονίμως να γίνεται σήμερα.
Το πώς έρχεται η γνώση που δεν μάθαμε μπροστά μας το ξέρουμε από τα χρόνια του σχολείου. Τότε το ονομάζαμε κενά.

Αυτά τα κενά που είχαμε είτε στα μαθηματικά, είτε στη φυσική, προσπαθούσαμε με όποιο τρόπο να τα καλύψουμε.

Το να καλύψουμε τα κενά αυτά μας έφερνε σε έναν δρόμο που μας ήθελε πιο εστιασμένους και πιο συγκροτημένους για να φτάσουμε μέσα σε μικρό διάστημα να καλύψουμε τα κενά. 
 
Μα πως είχαν δημιουργηθεί τα κενά αυτά?

Απλώς εμείς ως μαθητές δεν μελετούσαμε όσο χρειαζόταν για να μην τα αποκτήσουμε, με αποτέλεσμα ύστερα έπρεπε να δώσουμε πολύ χώρο και χρόνο από την καθημερινότητά μας.

Ποιος έχανε τελικά από αυτή μας την απόσταση από την καθημερινή μελέτη ? Μα φυσικά μόνο εμείς. 
 
Αφού για να φτάσουμε να καλύψουμε τον χρόνο αυτόν χάναμε τον χρόνο του σήμερα με καταστάσεις του χθες.

Έτσι ακριβώς γίνεται και στη ζωή μας, αφού μαθήματα του χθες, αυτών των 7 έρχονται ξανά και ξανά μπροστά μας και χάνουμε ώρες και στιγμές του σήμερα. Αυτός λοιπόν είναι ένας κύκλος του 7.

Αλλά ο καθένας μας έχει και κύκλους του 12. Αφού κάθε χρόνο στην γενέθλια μέρα μας, κλείνουμε ένα μας 12ρι και ανοίγουμε νέο.

Ανοίγουμε νέο άραγε ή βάζουμε τον έναν χρόνο μέσα στον άλλον? Και μήπως αντί για νέο κύκλο έχουμε πόσους ίδιους και απαράλλακτους κύκλους ?

Έτσι έχουμε δημιουργήσει μία κυκλική τροχιά σκιάς που μας ακολουθεί μέσα από αυτές τις επαναλήψεις.

Στους μεγάλους κύκλους του 7 μπαίνουν συνήθως μαθήματα βασικά, όπως γάμος, σπουδές, παιδιά.

Ενώ στους χρονικούς του 12 μπαίνει ο απλός καθημερινός μας δρόμος.

Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι υπεύθυνος για τα πρώτα 3 7ρια του.
Γιατί πολύ απλά δεν μπορεί πάντα να επέμβει και να παρέμβει στον δρόμο και τρόπο μεγαλώματός του και δεν έχει πάντα τον τρόπο να αντισταθεί σε ότι του δίνεται από τους μεγαλύτερους του.

Άρα για όλους μας ο κύριος κύκλος 7 είναι ο τέταρτος και μετά.

Όπου σε αυτόν τον κύκλο τον 4ο δεν μπαίνουμε αμερόληπτοι, αλλά έχοντας στην πλάτη μας τρία προηγούμενα αλλά κυρίως βασικά 7ρια. Αφού αυτά τα 7ρια είναι υπεύθυνα για την υπόστασή μας, είναι τα θεμέλιά μας.

Από το 4ο 7ρι και μετά η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε ιδέα ποιος επιλέγει για τη ζωή μας.

Μοιάζουν οι αποφάσεις δικές μας, αλλά επειδή όλα τα στοιχεία που συνθέτουν εμάς είναι περασμένα μέσα εκεί στο υποσυνείδητό μας, δεν είμαστε σχεδόν ποτέ αν κάθε μας απόφαση είναι δική μας.

Μπορεί δε να πάρουμε μία απόφαση για έναν δρόμο απλώς και μόνο για να πάμε κόντρα στο κατεστημένο.

Δηλαδή μία αντιδραστική διαδρομή για να φέρουμε μία μορφή ανατάραξης σε όλο μας το περιβάλλον.

Εκεί είναι που βλέπουμε ανάλογα ξεσπάσματα από νέους που παίρνουν δρόμους απλά και μόνο από κόντρα.

Όλο αυτό βέβαια το πληρώνουμε όλοι μας και όχι μόνο ένας.

Γιατί μέσα σε κάθε ατομική αλυσίδα κύκλων υπάρχει και η συλλογική αλυσίδα έτσι ο ένας μας είναι υπεύθυνος ως ένα σημείο και για τη ζωή των άλλων.

Είτε το θέλουμε είτε όχι ανήκουμε σε ένα σύνολο που ακούει στο όνομα Σύμπαν και αυτό το σύνολο έχει ως κανόνα την αρμονία.

Οπότε ότι δυσαρμονικό το Σύμπαν τείνει να το αποβάλει για να μη χαθεί αυτή η αρμονία.
Πηγή: zefira21
NewsRoom Mykonos Ticker
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...