Πώς θα αναπτύξουμε μια ζωντανή και καλή σχέση;

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολες, γιατί συνεχώς αλλάζουν. Αποτελούνται από εμάς, που επίσης συνεχώς αλλάζουμε. Έτσι, ότι έχει λειτουργήσει μέχρι σήμερα δεν σημαίνει αυτόματα ότι θα λειτουργήσει.......

και αύριο. Για αυτό, είναι σημαντικό μια σχέση συνεχώς να ανανεώνεται και να επανεξετάζεται.
Όμως, ειδικά σήμερα που η αβεβαιότητα σε άλλους τομείς της ζωής μας γίνεται αφόρητη, έχουμε ανάγκη για μια σταθερότητα- για ένα σταθερό και ακίνητο πάτωμα να μας στεριώσει. Και αυτό το πάτωμα το ζητούμε στη σχέση μας με τον άλλον. Μόνο που μια σχέση δεν είναι ένα άψυχο αντικείμενο, όσο χρήσιμο κι αν αυτό μας είναι.

Μια σχέση είναι ένας ζωντανός οργανισμός, με τη δική του ζωή. Και όπως ένας ζωντανός οργανισμός για να είναι ζωντανός, το καρδιογράφημα του χρειάζεται να "ανεβοκατεβαίνει" και όχι να μένει σταθερό, έτσι, και μια σχέση για να συνεχίζει να "αναπνέει", χρειάζεται να μην μένει εγκλωβισμένη σε ρουτίνες και καταβολές προηγούμενων καιρών.

Και πώς θα κατορθώσουμε να αναπτύξουμε μια ζωντανή και καλή σχέση;

Πρώτα από όλα, πριν εισέλθουμε σε μία σχέση, είναι σημαντικό να βρούμε τι θέλουμε- τι ζητάμε από μία σχέση.

Πολλοί νομίζουμε ότι είναι αυτονόητα αυτά, πως όλοι ζητάμε τα ίδια πράγματα από μία σχέση. Δεν έχουν άδικο, από την άποψη ότι όλοι ζητάμε αγάπη, σεβασμό, ελευθερία ώστε να είμαστε ο εαυτός μας, αποδοχή, στήριξη και συμπαράσταση, ερωτική έλξη και συντροφικότητα.

Όμως, ο τρόπος που ο καθένας αντιστοιχεί αυτές τις "ανάγκες" σε συγκεκριμένες συμπεριφορές είναι διαφορετικός. Για παράδειγμα, εσύ μπορεί να εισπράττεις αγάπη όταν ο σύντροφος σου σου αγοράζει συχνά δώρα, την στιγμή που εγώ αντιλαμβάνομαι ότι ο άλλος με αγαπάει, όταν σέβεται το πρόγραμμα της δουλειάς μου. Με λίγα λόγια, χρειάζεται ο καθένας από εμάς να απαντήσει σε ερωτήματα όπως: "Τι συμπεριφορές θέλω από τον άλλον; Πώς μου αρέσει να είναι μία σχέση; Πόσο μαζί θέλω και αντέχω να είμαι με τον άλλον;" κ.ο.κ.ε.

Χρειάζεται βέβαια να τηρήσουμε ένα μέτρο σε όλες αυτές τις σκέψεις, ώστε να μην μετατραπούμε σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο μόνο για ελάχιστους. Ο έρωτας χρειάζεται αυθορμητισμό και όχι άκαμπτα κριτήρια για να υπάρξει.

Ωστόσο, αν δεν σκεφτούμε και δεν βρούμε τι ζητάμε από μία σχέση, τότε η λογική μας δίνει την θέση της στο πάθος, το οποίο δεν είναι σωστός σύμβουλος. Είναι ικανό να μας οδηγήσει στη σύναψη σχέσεων, οι οποίες είναι από πριν καταδικασμένες και αύριο ενδέχεται να τις μετανιώσουμε.

Για παράδειγμα, μπορεί να δημιουργήσουμε μια σχέση με ένα/μία παντρεμένο/η (ο/η οποίος/α δεν χωρίζει ποτέ) και να γίνουμε ο "αποδιοπομπαίος τράγος" μιας φθαρμένης κατάστασης ή να επιμείνουμε σε μια σχέση χωρίς ανταπόκριση, βάζοντας στη γλάστρα μας δίπλα σε ένα αληθινό λουλούδι ένα ψεύτικο και περιμένοντας μάταια να ανθίσουν παρέα.

Τέλος, μπορεί απλά να βάλουμε επιλεκτικά μαντήλι στα μάτια μας και να παραβλέψουμε την ασυμφωνία χαρακτήρων ή στόχων που έχουμε με τον άλλον, κι όταν τελικά βγάλουμε το μαντήλι να δούμε ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο. Και οι τρεις περιπτώσεις, θα μας οδηγήσουν αναπόφευκτα σε αδιέξοδο.

Αφού βρούμε τι θέλουμε και τι ζητάμε, χρειάζεται να το επικοινωνήσουμε με τον άλλον. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε σταματήσει να μιλάμε για τα σημαντικά πράγματα και συνεχώς, φλυαρούμε και λύνουμε μόνο πρακτικά προβλήματα της καθημερινότητας.

Για αυτό και χρειάζεται να ξαναβρούμε τον τρόπο να μιλάμε, να μιλάμε για' μας, να μιλάμε για τα συναισθήματα και τις ανάγκες μας. Χρειάζεται να βρούμε ένα τρόπο να αλληλοκαλύψουμε τις ανάγκες και να δημιουργήσουμε παρέα τις συνθήκες, που ευνοούν τη σχέση μας.

Αν το κατορθώσουμε αυτό, δεν θα υπάρχει λόγος να ψάχνουμε για κανένα "εξωγενές" συγκολλητικό στοιχείο (όπως τα παιδιά ή τις εξωσυζυγκικές σχέσεις) και θα μάθουμε όχι να πατάμε σε στέρεο έδαφος (αυτό κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει- τουλάχιστον για πάντα) αλλά θα μάθουμε να προσφέρουμε αρτηρίες και οξυγόνο στο ζωντανό οργανισμό που συνδημιουργούμε με τον άλλον.

Θα μάθουμε ότι ο άλλος είναι ο καθρέφτης μας, ότι δεν "φταίει μόνο ένας" αλλά κάθε πράξη κάθε μέλους καθρεφτίζει τη σχέση ως ένα σύνολο- ως ένα σύστημα. Και πράγματι έτσι είναι. Μια σχέση είναι μια σχέση αλληλοκαθορισμού: σαν να χορεύουμε μαζί ένα κοινό χορό ή σαν να παίζουμε τραμπάλα..

Καλή συνέχεια!!

Πηγή : exelixi--psychotherapeia.blogspot.gr
NewsRoom Mykonos Ticker