Γιατί άραγε υπάρχει τόσο λίγη ομορφιά στη ζωή μας; Γιατί είναι απαραίτητα τα μουσεία με τους πίνακες και τα αγάλματά τους για να τη συναντάμε ή γιατί χρειάζεται να ακούς μουσική και να διαβάζεις λογοτεχνικές περιγραφές για να τη νιώθεις; Το καλό γούστο μπορεί να........
καλλιεργηθεί ή να το έχει κανείς εκ γενετής, αλλά το καλό γούστο δεν είναι ομορφιά.
Υπάρχει σε κάτι που έχει κατασκευαστεί από ανθρώπινα χέρια –στο κομψό μοντέρνο αεροπλάνο, σ’ ένα μικρό κασετόφωνο, σε κάποιο σύγχρονο ξενοδοχείο ή σε έναν αρχαίο ελληνικό ναό– υπάρχει στην ομορφιά του σχήματος, μιας πολύ περίπλοκης μηχανής ή στην καμπύλη μιας ωραίας γέφυρας πάνω από ένα βαθύ γκρεμό;
«Θέλετε, δηλαδή, να πείτε ότι δεν υπάρχει ομορφιά στα πράγματα που είναι όμορφα φτιαγμένα και που λειτουργούν τέλεια; Ότι δεν υπάρχει ομορφιά σ’ ένα υπέροχο καλλιτεχνικό δημιούργημα;»
Το αντίθετο. Φυσικά και υπάρχει. Όταν κοιτάζεις το εσωτερικό ενός ρολογιού είναι πράγματι κάτι εξαιρετικά λεπτό και υπάρχει κάποια ποιότητα ομορφιάς σ’ αυτό, όπως υπάρχει και στις αρχαίες μαρμάρινες κολώνες ή στα λόγια ενός ποιητή.
Αλλά αν αυτό είναι όλο κι όλο η ομορφιά, τότε έχει να κάνει μόνο με μια επιφανειακή ανταπόκριση των αισθήσεων στο περιβάλλον.
Όταν βλέπεις ένα φοινικόδεντρο μόνο του με φόντο το ηλιοβασίλεμα, είναι το χρώμα, η ηρεμία του φοινικόδεντρου, η γαλήνη του δειλινού που σε κάνει να νιώθεις την ομορφιά, ή μήπως η ομορφιά είναι σαν την αγάπη, είναι κάτι που βρίσκεται πέρα από την αφή, την όραση και τις άλλες αισθήσεις; Είναι θέμα εκπαίδευσης, δηλαδή διαμόρφωσης, που σου έχει πει, «αυτό είναι όμορφο και εκείνο δεν είναι»;
Ή είναι ζήτημα ήθους, συνήθειας και αισθητικής που λέει: «Αυτό είναι ελεεινό, αλλά εκείνο είναι τάξη και άνθισμα του καλού;» Εάν είναι θέμα διαμόρφωσης, τότε είναι το προϊόν κουλτούρας και παράδοσης κι επομένως δεν είναι ομορφιά. Αν η ομορφιά είναι αποτέλεσμα ή απόσταγμα της εμπειρίας, τότε για τους ανθρώπους και της Ανατολής και της Δύσης η ομορφιά εξαρτάται από την εκπαίδευση και την παράδοση.
Αλλά η αγάπη, όπως και η ομορφιά, είναι ιδιοκτησία της Ανατολής ή της Δύσης, του Χριστιανισμού, του Βουδισμού ή του Ινδουισμού, ή μήπως είναι μονοπώλιο κάποιας χώρας ή μιας ιδεολογίας; Προφανώς δεν είναι τίποτα από όλα αυτά.
Κρισναμούρτι “Η μόνη επανάσταση” μετ.Ν.Πιλάβιος, θα κυκλοφορήσει στην ελληνική γλώσσα τέλος του χρόνου, από τις εκδ.Καστανιώτη
Πηγή : 2insight4.wordpress.com
Επιμέλεια : Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
καλλιεργηθεί ή να το έχει κανείς εκ γενετής, αλλά το καλό γούστο δεν είναι ομορφιά.
Υπάρχει σε κάτι που έχει κατασκευαστεί από ανθρώπινα χέρια –στο κομψό μοντέρνο αεροπλάνο, σ’ ένα μικρό κασετόφωνο, σε κάποιο σύγχρονο ξενοδοχείο ή σε έναν αρχαίο ελληνικό ναό– υπάρχει στην ομορφιά του σχήματος, μιας πολύ περίπλοκης μηχανής ή στην καμπύλη μιας ωραίας γέφυρας πάνω από ένα βαθύ γκρεμό;
«Θέλετε, δηλαδή, να πείτε ότι δεν υπάρχει ομορφιά στα πράγματα που είναι όμορφα φτιαγμένα και που λειτουργούν τέλεια; Ότι δεν υπάρχει ομορφιά σ’ ένα υπέροχο καλλιτεχνικό δημιούργημα;»
Το αντίθετο. Φυσικά και υπάρχει. Όταν κοιτάζεις το εσωτερικό ενός ρολογιού είναι πράγματι κάτι εξαιρετικά λεπτό και υπάρχει κάποια ποιότητα ομορφιάς σ’ αυτό, όπως υπάρχει και στις αρχαίες μαρμάρινες κολώνες ή στα λόγια ενός ποιητή.
Αλλά αν αυτό είναι όλο κι όλο η ομορφιά, τότε έχει να κάνει μόνο με μια επιφανειακή ανταπόκριση των αισθήσεων στο περιβάλλον.
Όταν βλέπεις ένα φοινικόδεντρο μόνο του με φόντο το ηλιοβασίλεμα, είναι το χρώμα, η ηρεμία του φοινικόδεντρου, η γαλήνη του δειλινού που σε κάνει να νιώθεις την ομορφιά, ή μήπως η ομορφιά είναι σαν την αγάπη, είναι κάτι που βρίσκεται πέρα από την αφή, την όραση και τις άλλες αισθήσεις; Είναι θέμα εκπαίδευσης, δηλαδή διαμόρφωσης, που σου έχει πει, «αυτό είναι όμορφο και εκείνο δεν είναι»;
Ή είναι ζήτημα ήθους, συνήθειας και αισθητικής που λέει: «Αυτό είναι ελεεινό, αλλά εκείνο είναι τάξη και άνθισμα του καλού;» Εάν είναι θέμα διαμόρφωσης, τότε είναι το προϊόν κουλτούρας και παράδοσης κι επομένως δεν είναι ομορφιά. Αν η ομορφιά είναι αποτέλεσμα ή απόσταγμα της εμπειρίας, τότε για τους ανθρώπους και της Ανατολής και της Δύσης η ομορφιά εξαρτάται από την εκπαίδευση και την παράδοση.
Αλλά η αγάπη, όπως και η ομορφιά, είναι ιδιοκτησία της Ανατολής ή της Δύσης, του Χριστιανισμού, του Βουδισμού ή του Ινδουισμού, ή μήπως είναι μονοπώλιο κάποιας χώρας ή μιας ιδεολογίας; Προφανώς δεν είναι τίποτα από όλα αυτά.
Κρισναμούρτι “Η μόνη επανάσταση” μετ.Ν.Πιλάβιος, θα κυκλοφορήσει στην ελληνική γλώσσα τέλος του χρόνου, από τις εκδ.Καστανιώτη
Πηγή : 2insight4.wordpress.com
Επιμέλεια : Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker