αντιμετωπίσει το πρόβλημα;
Οι κοινωνικοί ψυχολόγοι έχουν καταγράψει πολλές φορές το φαινόμενο του παθητικού θεατή. Είναι επίσης γνωστό ως σύνδρομο Genovese, μετά την περίπτωση μιας γυναίκας στη Νέα Υόρκη, η οποία μαχαιρώθηκε έξω από το διαμέρισμά της το 1964- οι κραυγές της υποτίθεται έγιναν αντιληπτές από πολλούς γείτονες, κανείς τους όμως δεν ειδοποίησε την αστυνομία.
Η παραπάνω υπόθεση μπορεί να παραλληλιστεί με γεγονότα όπως η ευρωπαϊκή κρίση, όπου παρά τη «στερνή τους γνώση», είναι ανεξήγητο γιατί οι πολιτικοί, οι νομοθέτες και οι τραπεζίτες δεν αντέδρασαν νωρίτερα ώστε να εμποδίσουν να φύγουν τα πράγματα εκτός ελέγχου.
Σε μια σειρά από κλασικές ψυχολογικές μελέτες, οι Bibb Latane και John Darley διαπίστωσαν ότι ο χρόνος που χρειάζεται κάποιος για να αναλάβει δράση και να ζητήσει βοήθεια σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ποικίλλει ανάλογα με το πόσοι άλλοι παρατηρητές βρίσκονται στην ίδια θέση. Όσο περισσότερα άτομα υπάρχουν τριγύρω, τόσο περισσότερος χρόνος χρειάζεται για να χτυπήσουν το συναγερμό ή να αντιδράσουν με οποιονδήποτε τρόπο.
Τα συμπτώματα του φαινομένου του παθητικού θεατή είναι η «διάχυση» της ευθύνης, δεδομένου ότι οι άνθρωποι περιμένουν τους άλλους να αναλάβουν την ευθύνη, και η πίεση να μην εκτροχιαστούν από τις κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές. Μήπως τα παραπάνω σας θυμίζουν τίποτα;
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα θεσμικά της όργανα, με αρμοδιότητες που μοιράζονται μεταξύ των εθνικών κυβερνήσεων και των κεντροποιημένων αρχών, υπόκειται σε μεγάλο βαθμό στο φαινόμενο bystander. Η λύση είναι αυτό που εννοούσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jose Manuel Barroso σε πρόσφατη ομιλία του στη Γερμανία, όταν απηύθυνε έκκληση για «περισσότερη Ευρώπη». Η Ε.Ε. θα πρέπει να "ενωθεί ή θα βρεθεί αντιμέτωπη με την ασυνάφεια», είπε. Τα ισχυρότερα κεντρικά θεσμικά όργανα της Ε.Ε. είναι το κλειδί για να μην επαναληφθούν τα προβλήματα της Ευρώπης.
Πηγή : capital.gr – Αποκλειστική συνεργασία με Bloomberg Businessweek
Επιμέλεια : Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
