Τη σημασία της μαθητείας και της επαγγελματικής εκπαίδευσης ανακαλύπτουν ξανά επιχειρήσεις και εργοδοτικοί φορείς στην Ελλάδα ξαναδιαβάζοντας τα ευρωπαϊκά συστήματα του αποκαλούμενου «δυαδικού συστήματος», μια μορφή του οποίου αποτελούσαν -κάποτε επιτυχώς- οι Σχολές Μαθητείας του ΟΑΕΔ.......
Μεγάλες επιχειρήσεις, που παραμένουν ζωντανές μέσα στην κρίση και εργοδοτικοί φορείς που αναζητούν αποτελεσματική αξιοποίηση των κονδυλίων από το ΕΣΠΑ (52 εκατ. ευρώ διατέθηκαν σε οργανώσεις κοινωνικών εταίρων), φαίνονται διατεθειμένοι να υποστηρίξουν την ανάπτυξη νέων συστημάτων εκπαίδευσης, «μέσα στην επιχείρηση», να αξιοποιήσουν την εμπειρία της ειδικής ομάδας για τη μαθητεία της Businesseurope (στην οποία μετέχουν σύνδεσμοι βιομηχανιών και επιχειρήσεων από όλες τις χώρες της Ε.Ε.) και να αναλάβουν μέρος της ευθύνης -που μέχρι σήμερα έχει μόνο το κράτος- για το πώς θα καταρτιστεί και θα τοποθετηθεί σε «νέες διατηρήσιμες και βιώσιμες θέσεις εργασίας».
Σύμφωνα με την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» , το ερώτημα για το αν μπορεί να καλυφθεί το μεγάλο χάσμα σε τεχνικές και επαγγελματικές δεξιότητες μέσα από την αναδόμηση μιας πραγματικής τεχνικής εκπαίδευσης, η οποία θα συνδέεται πραγματικά με τον παραγωγικό ιστό της χώρας, και δεν θα αποτελεί πλέον την αποθήκη όλων όσοι απέτυχαν να ενταχθούν στα ΑΕΙ, άνοιξε πρόσφατα ο ΣΕΒ στο Φόρουμ που διοργάνωσε στις 10 Ιουλίου με θέμα «εργασία - δεξιότητες -ανταγωνιστικότητα».
Υπενθυμίζεται ότι έχει προηγηθεί συνεργασία των δημόσιων υπηρεσιών απασχόλησης Γερμανίας και Ελλάδας για τη μεταφορά τεχνογνωσίας, με την υποστήριξη και της ομάδας δράσης Ράιχενμπαχ.
Η απαιτούμενη αναδιάρθρωση σε πολλούς επιχειρηματικούς τομείς και το χάσμα που συνεχίζει να υπάρχει -παρόλη την ανεργία του 27%- στον εντοπισμό προσωπικού με συγκεκριμένες δεξιότητες και σε συγκεκριμένα επαγγέλματα, έχουν ήδη διαμορφώσει το έδαφος για να ξεκινήσει μια σοβαρή συζήτηση πάνω στο δυαδικό σύστημα μαθητείας που με επιτυχία εφαρμόζεται επί δεκαετίες στη Γερμανία, την Αυστρία και τη Γαλλία.
Συστήματα μαθητείας όχι μέσα σε ΚΕΚ αλλά μέσα στις επιχειρήσεις. Εκπαιδεύοντας τους καταρτιζόμενους, όχι σε εργαστήρια αλλά πάνω σε εργασιακές συνθήκες. Με εκπαιδευτικούς για τις θεωρητικές γνώσεις. Με καταρτιζόμενους που θα λαμβάνουν μισθό σε όλη τη διάρκεια της φοίτησής τους από την επιχείρηση με την οποία υπογράφουν συμβάσεις.
Εάν αξιοποιηθεί η γερμανική πρακτική, η πιστοποίηση της επαγγελματικής ικανότητας σε αυτό το δυαδικό σύστημα, μετά την ολοκλήρωση της φοίτησης, θα γίνεται από τα επαγγελματικά επιμελητήρια της περιοχής στην οποία εδρεύει η σχολή.
Στον ΟΑΕΔ, η δαπάνη μισθοδοσίας των μαθητών πληρώνεται από το ταμείο εισφορών των εργοδοτών (ΛΑΕΚ) και οι μαθητές εκπαιδεύονται θεωρητικά και εργαστηριακά στις δομές του ΟΑΕΔ, ενώ στις επιχειρήσεις απλώς αποκτούν εργασιακή εμπειρία. Οι σχολές μαθητείας οδηγήθηκαν σε ακόμη μεγαλύτερη παρακμή μετά το 2007, όταν σε μια ακόμη εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» αφαιρέθηκε ο τρίτος χρόνος σπουδών καθώς και τα γενικά μαθήματα, προκειμένου να αποδειχθεί ότι ο τεχνικός δεν έχει ανάγκη... ευρύτερων γνώσεων. Την ίδια στιγμή με διορισμούς δεκάδων νέων εκπαιδευτικών άρχισε η αύξηση ειδικοτήτων κοπτοραπτικής και κομμωτικής.
Για τη μεταφορά της τεχνογνωσίας και τις συνέργειες με το γερμανικό δυαδικό σύστημα μαθητείας είναι γνωστή η προεργασία που έχει γίνει από τον υφυπουργό Εργασίας της Γερμανίας κ. Χανς Γ. Φούχτελ, ενώ οι σχετικές συνέργειες πάνω στο σύστημα της δυαδικής μαθητείας, αποτελούν και μία από τις παραγράφους των θεμάτων που θα αναπτυχθούν κατά την επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει στην Αθήνα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε.
Το δυαδικό σύστημα μαθητείας και κατάρτισης εφαρμόζεται σε πολλές χώρες, αλλά ειδικά στη Γερμανία, όπου οι επιχειρήσεις επενδύουν περίπου 24 δισ. ευρώ ετησίως, εντοπίζεται η πιο επιτυχής εφαρμογή του. Το δυαδικό σύστημα δεν υποκαθιστά τις ακαδημαϊκές γνώσεις και ικανότητες αλλά αναδεικνύει ως εξίσου σημαντικά τα επαγγελματικά προσόντα και τις τεχνικές δεξιότητες. Κι αυτός ακριβώς ο αναβαθμισμένος ρόλος των τεχνικών γνώσεων είναι που κάνει τη διαφορά και στο αξιακό σύστημα της κοινωνίας.
Επαγγελματικός ρατσισμόςΟ υδραυλικός, ο ηλεκτρολόγος, ο μαραγκός, και τόσα άλλα επαγγέλματα, που στα χρόνια της ελληνικής ευδαιμονίας υπέπεσαν στο περιθώριο της κοινωνικής αναγνώρισης ως αναπόφευκτες επαγγελματικές επιλογές για τα παιδιά “που δεν έπαιρναν τα γράμματα”, σε άλλες κοινωνίες, και ειδικότερα στη γερμανική, έχουν τη δική τους κοινωνική και οικονομική βαρύτητα. Χωρίς εξιδανικεύσεις, πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτή η έλλειψη του ιδιότυπου επαγγελματικού ρατσισμού στη Γερμανία, την Αυστρία, την Ελβετία και τη Δανία οφείλεται και στον θεσμό της δυαδικότητας.
Η μάθηση στο σχολείο εναλλάσσεται με τη μάθηση στην επιχείρηση με μία δοσολογία η οποία διαφέρει από χώρα σε χώρα, όπως διαφέρει και η δοσολογία τεχνικών και γενικών μαθημάτων. Μάλιστα η Γερμανία διαθέτει πολλές διαθέσιμες θέσεις σε σχολές μαθητείας και επιθυμεί να καλυφθούν από νέους που προέρχονται από την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία.
