Ας προστατεύσουμε την βαριά βιομηχανία της Ελλάδας: τον Τουρισμό μας!

Ο τουρισμός είναι πλέον η βαριά βιομηχανία της χώρας μας και συνεισφέρει περισσότερο από το 20% στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν. Αποτελεί το πιο ελπιδοφόρο και προσοδοφόρο......

πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας αυτή τη στιγμή.

Τα τελευταία 10 χρόνια έχουν γίνει μεγάλες επενδύσεις, στον ιδιωτικό τομέα κυρίως, με σκοπό την αύξηση του αριθμού των επισκεπτών, πράγμα που οδήγησε σε μία έκρηξη επισκεψιμότητας που λίγοι νομίζω θα μπορούσαν να έχουν προβλέψει με βάση τους αριθμούς των προηγούμενων ετών.

Η Ελλάδα πλέον θεωρείται και είναι ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες παγκοσμίως στο χώρο του τουρισμού.

Παρόλα αυτά, η κυβερνητική πολιτική τα τελευταία 6 χρόνια στον τομέα του τουρισμού δεν προσέφερε τα αναμενόμενα.

Αναφέρομαι φυσικά κυρίως στον τομέα των υποδομών.

Παγκοσμίου φήμης προορισμοί όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη δεν έχουν ακόμη και σήμερα που μιλάμε ένα λιμάνι αντάξιο ούτε της φήμης τους αλλά ούτε και των απαιτήσεων που δημιουργούνται από τους εκατοντάδες χιλιάδες των επισκεπτών τους.

Όσο για αεροδρόμια, δεν αρκούν για να καλύψουν ούτε τις ελάχιστες των απαιτήσεων.  

Τεράστια ευρωπαϊκά κονδύλια έχουν απορροφηθεί με σκοπό να δημιουργηθούν αυτές οι υποδομές αλλά κατέληξαν στις τσέπες διαφόρων επιτήδειων, οι περισσότεροι από τους οποίους συνδέονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με πολιτικά πρόσωπα.

Άλλες πάλι περιοχές που διαθέτουν μεγάλη ομορφιά και δυνατότητες, όπως για παράδειγμα η Χαλκιδική, έχουν αφεθεί στη μοίρα τους αναμασώντας τις υποσχέσεις του παρελθόντος. 

Το θέμα των εσόδων είναι ένα άλλο ανέκδοτο.

Πακτωλός χρημάτων ύψους αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ εισάγεται στη χώρα μέσω των επισκεπτών της και δεν καταγράφεται πουθενά.

Εξαφανίζεται μεταξύ αφίξεως και αναχωρήσεως αυτών των ανθρώπων.  

Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί έχουν απαξιωθεί τελείως.

Δε διαθέτουν ούτε το απαραίτητο ανθρώπινο δυναμικό ούτε φυσικά τα απαραίτητα εφόδια για να μπορέσουν να επιτελέσουν το έργο τους προς όφελος του κράτους. 

Είναι ξεκάθαρα μια πολιτική επιλογή η απαξίωση τους και ως τέτοια την αντιμετωπίζουμε.

Πρωτοβουλίες στο χώρο της επικοινωνίας και της διαφήμισης έχουν αναληφθεί αρκετές τα τελευταία χρόνια, αρκετές από τις οποίες από μέρους του Υπουργείου για να λέμε και τα θετικά.  

Αλλά και αυτές, οι κρατικές εννοώ, αποτέλεσαν μάλλον προσωπικές επιλογές κάποιων πολιτικών στελεχών παρά μια γενικότερη αλλαγή πλεύσης προς ένα διαφορετικό οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο για τη χώρα.

Απόδειξη;  

Κανείς από τους επόμενους υπουργούς τουρισμού δεν υιοθέτησε στο ακέραιο τις πολιτικές επιλογές του προηγούμενου, πράγμα που αποτελεί τον κανόνα στην άσκηση της εσωτερικής μας πολιτικής τα τελευταία 40 τουλάχιστον χρόνια.

 Όσο για τον ιδιωτικό τομέα;

Αυτός τρέχει τις εξελίξεις με τους δικούς του ρυθμούς στο βαθμό που αυτό γίνεται επιτρεπτό από τις εκάστοτε πολιτικές εξελίξεις. 

Η πολιτική αβεβαιότητα και αστάθεια των τελευταίων 5 ετών σίγουρα δε βοήθησε στην ενδυνάμωση των δραστηριοτήτων πάσης φύσεως στο χώρο του τουρισμού.

Οι εν δυνάμει επισκέπτες μίας χώρας ενδιαφέρονται βεβαίως για την ομορφιά της, τις ιδιαιτερότητες της, τις συγκινήσεις που τους υπόσχεται αλλά αυτό που σίγουρα τους απασχολεί είναι το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα μπορέσουν να απολαύσουν αυτές τις παροχές. 

Η σταθερότητα και η κοινωνική ειρήνη στην εν λόγω χώρα είναι αδιαπραγμάτευτες προϋποθέσεις προκειμένου να την επιλέξουν για τις διακοπές τους και όχι μόνο.  

Ποιος θα διάλεγε αλήθεια αυτήν την εποχή να επισκεφθεί τη Βόρεια Κορέα;

Το θέμα των εσόδων είναι ένα άλλο ανέκδοτο. 

 

Πακτωλός χρημάτων ύψους αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ εισάγεται στη χώρα μέσω των επισκεπτών της και δεν καταγράφεται πουθενά.

 

Αύξηση του αριθμού των επισκεπτών δε σημαίνει αυτόματα και αύξηση κερδών ή τζίρου.

Ο κύριος όγκος των τουριστών που υποδεχόμαστε προέρχεται από τις βαλκανικές χώρες.

Οι πολίτες αυτών των χωρών δεν διαθέτουν τις ίδιες οικονομικές δυνατότητες με τους πολίτες των αναπτυγμένων κρατών.

Το αποτέλεσμα είναι περισσότεροι επισκέπτες να ξοδεύουν λιγότερα χρήματα και άρα τα περιθώρια κέρδους να βαίνουν μειούμενα. 

Η μαζική μετακίνηση τουριστών μέσω των τουριστικών γραφείων με οικονομικά πακέτα διακοπών έχει ως αποτέλεσμα τον αργό αλλά σταθερό θάνατο των μικρών μαγαζιών πάσης φύσεως που καλούνται να καλύψουν τα ίδια σχεδόν έξοδα με μικρότερες εισπράξεις.

Επιπρόσθετα δε, το φαινόμενο αυτό συντελεί στο να μειώνεται με σταθερούς ρυθμούς η ποιότητα της παροχής των υπηρεσιών προς αυτούς και όχι μόνο.

Πλήττεται δε σοβαρά και η φήμη και το γόητρο του συνόλου των επιχειρήσεων αλλά και του τουριστικού προορισμού ασχέτως των προσπαθειών ανάσχεσης του φαινομένου από πλευράς των επιχειρηματιών.

Η σοβαρή έλλειψη παροχής υπηρεσιών υγείας, η αδυναμία προσφοράς από μέρους της πολιτείας πόσιμου και καθαρού νερού στους κατοίκους και επισκέπτες της περιοχής μας, η ελλιπέστατη αστυνόμευση αλλά και η συναλλαγή των τοπικών αρχόντων με πολιτικούς και επιχειρηματίες υφαρπάζοντας πόρους ζωτικής σημασίας για τις τοπικές υποδομές είναι μερικά από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.

Αν είναι δυνατόν ένας τουριστικός προορισμός σαν τη Χαλκιδική που υποδέχεται περισσότερα από 3 εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο να μην έχει ένα μικρό αεροδρόμιο; 

 

Να μη διαθέτει έστω μερικές μαρίνες ελλιμενισμού μικρών και μεγάλων σκαφών;

 

Έναν δρόμο ταχείας κυκλοφορίας; 

 

Να χρειάζονται περισσότερες από 4 ώρες να προσεγγίσει κανείς προορισμούς σε απόσταση 140 χιλιομέτρων από τη Θεσσαλονίκη; 

 

Να μη διαθέτει έστω επαρκή σήμανση με αποτέλεσμα να ξεκινάς για αλλού και να καταλήγεις αλλού ακολουθώντας πολλές φορές ακριβώς τις πινακίδες που αναγράφουν ονόματα χωριών και περιοχών;

 

Επιπρόσθετα σε όλα αυτά μας έχει επιβληθεί και διπλάσιος συντελεστής ΦΠΑ 13% από 6.5% που ίσχυε μέχρι σήμερα.

Αν αυτό δεν είναι ένα σοβαρό δείγμα κακής διαχείρισης από πλευράς του πολιτικού συστήματος προς το καλύτερο ελληνικό εξαγώγιμο προϊόν όπως είναι ο τουρισμός, τότε τι να υποθέσουμε αλήθεια;

Προτάσεις

• Επενδύσεις κρατικού και ιδιωτικού χαρακτήρα σε υποδομές που θα αυξήσουν την ποιότητα και επομένως το τζίρο του τουριστικού προϊόντος.

• Δημιουργία τουριστικών ομολόγων από πλευράς του ελληνικού κράτους και διαπραγμάτευσης των στο χρηματιστήριο δίνοντας έτσι τις απαραίτητες ανάσες ρευστότητας στις επιχειρηματικές πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται στο περιθώριο των πολιτικών εξελίξεων.

• Παροχή αναγκαίας ρευστότητας σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις του κλάδου ώστε να αναβαθμίσουν τις υπηρεσίες που θέλουν αλλά δε μπορούν να παρέχουν. Μην ξεχνάμε πως μέχρι πριν λίγα χρόνια η ραχοκοκαλιά του ελληνικού τουρισμού δεν ήταν τα μεγαθήρια των 5 αστέρων αλλά τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και διαμερίσματα.

• Άμεση ενίσχυση του θεσμού της εποχικής εργασίας των 6 μηνών υπό την αιγίδα του κράτους παρέχοντας στους επιχειρηματίες αρκούντως πειστικά κίνητρα ώστε να προχωρήσουν σε προσλήψεις των ατόμων που χρειάζονται για τις επιχειρήσεις τους.

• Δημιουργία πλατφόρμας επικοινωνίας τουριστικών επιχειρήσεων με πιθανούς πελάτες από όλον τον κόσμο με τη συνδρομή και αρωγή κρατικών φορέων.

• Συνεργασία των εν λόγω επιχειρήσεων με τουριστικά γραφεία του εξωτερικού με χαμηλό κόστος ώστε να μπορούν να διαφημίζονται σε περισσότερα από ένα.

• Δημιουργία πλατφόρμας στην οποία θα αναρτώνται οι τιμές και οι παροχές όλων των επιχειρήσεων όλης της χώρας μέσα από την οποία θα μπορεί ο εν δυνάμει πελάτης τους να τους επιλέξει με βάση τις προτιμήσεις και τις δυνατότητες του.

Δημήτρης Πετακάκης 

Πηγή:huffingtonpost.gr
Newsroom MykonosTicker