Η ποίηση της Μαρίνας Πετρή

Λογοτεχνική παρουσίαση της Μυκονιάτισσας Μαρίνας Πετρή 

Η γνωστή Μυκονιάτισσα ζωγράφος και συγγραφέας Μαρίνα Πετρή παρουσιάζει μέσα στο πολλαπλό δημιουργικό πολιτιστικό της έργο μια σημαντική πορεία στο χώρο της λογοτεχνίας από τα εφηβικά της χρόνια.Από τα γυμνασιακά της χρόνια το ποιητικό της έργο φιλοξενεί ο τοπικός τύπος της Μυκόνου και αργότερα σε άλλα πανελλαδικά έντυπα όπως την Οδός Πανός κ.α ........

Εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή από της εκδόσεις Δίφρος σε ηλικία μόλις 21 ετών με τον τίτλο «Πρώτη επαφή» έκτοτε έχει εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές μια εξ αυτών στην γερμανική γλώσσα . Από το 2004 δημιούργησε τον εκδοτικό οίκο Μυκόνιο φώς που είναι μοναδικός εκδοτικός οίκος της Μυκόνου με ένα πολυδιάστατο και πρωτότυπο στα χρονικά των εκδοτικών οίκων έργο και πορεία αφού ασχολείται με θέματα για παιδιά βασισμένα στην Ελληνική παράδοση , ιστορία και πολιτισμό η Έλληνες νέους συγγραφείς με προβολή και παρουσίαση σε σχολικούς και εκπαιδευτικούς φορείς όπως το Αρσάκειο Αθηνών –το εκπαιδευτικό ίδρυμα Βαλσαμίδου Πετράκη, παρουσιάσεις σε μεγάλα πνευματικά κέντρα και θέατρα όπως το Πολιτιστικό κέντρο Αθηναίων ,το Βεάκειο Θέατρο στον Πειραιά, το Θέατρο Απόλλων στη Σύρο, τη Ροτόντα στις Πηγές –Καλλιθέας Ρόδου και αλλά κέντρα τέχνης και πολιτισμού .

Τα παιδικά της βιβλία της έχουν προταθεί δύο φορές για κρατικό βραβείο.Το λογοτεχνικό της έργο έχει διακριθεί από τον Γιάννη Ρίτσο, Τάκη Σινόπουλο και Νίκο Βρεττάκο απονέμοντάς της τον πρώτο έπαινο ποίησης στα 19 της χρόνια.

Το έτος 2012, εξέδωσε την τελευταία της συλλογή με τίτλο «Στο Λυκόφως της Άρτεμης », όπου την χαρακτηρίζει ένας βαθύς συμβολισμός εμφανής σε μυημένου η γνώστες της φιλοσοφίας και της επιστήμης, όπως και ονειρική, υπερρεαλιστική με απτά ελληνοπρεπή αρχέτυπα με έντονη θεολογική και υπαρξιακή αναζήτηση του εν ανθρώπινου πνεύματος και εξέλιξής του για τον φιλότεχνο αναγνώστη .

Ο Τηνιακός κριτικός λογοτεχνίας και μελετητής ,της σύγχρονης Ελληνικής ποίησης, Παντελής Απέργης γράφει για το έργο αυτό :

«Στο λυκόφως της Άρτεμης» Η Μαρίνα Πετρή αφουγκράζεται τους μυστικούς απόηχους του ανθρώπου και του υπεράνθρωπου σύμπαντος … 

 
Γράφει ο Παντελής Απέργης
Μια σειρά σκέψεων που εκφράζουν με συμβολικούς αλλά και πραγματολογικούς όρους τον άνθρωπο αλλά και τον σημερινό νεοέλληνα αφήνουν να κυλήσουν με ιδιαίτερα εύηχο και εύληπτο τρόπο ,ο ποιητικός της λόγος κυλά μ΄ευσύνοπτο και ευπροσύγορο λόγο «μες τη σιωπή την προσευχή τη γυναίκα ».

Έτσι η υπαρξιακή νοσταλγία δεν θα δράσει μέσα από αιτιοκρατούμενες αιτιολογήσεις αλλά κυρίως μέσω της αίσθησης ,της ευσύνοπτης περιγραφής , του ονειρικού βιώματος αλλά και της κραταιάς πεποίθησης οτο ο ποιητικός λόγος δεν πρέπει να υπονοείται αλλά κυρίως να ομολογείται και να διατυπώνεται ως οραματικός ισχυρισμός λεκτικοποιούμενος μέσα από ένα επικοινωνιακό σχήμα υψηλής δυνητικότητας .

Η Μαρίνα Πετρή θέλει , γενικότερα να αφουγκράστεί τους μυστικούς απόηχους του ανθρώπου και του υπεράνθρωπου σύμπαντος κρατώντας με σεβασμό την ευχή την ευλογία , τη λατρεία του ανείπωτου αλλά και την αναγνώριση μιας πορείας προς το τυχαίο και το φανερό. 

Ο λόγος της είναι καρπός της καρδιάς ,χωρίς προσποιήσεις χωρίς γκρίνια «Μάθε καλά τη γλώσσα του λαβύρινθου »συμβουλεύει τον άνθρωπο παράγοντα που παραδέρνει ανάμεσα στην ηθικολογία, τον συναιρετισμό και τον αναχρονισμό, ενώ το λεξιλόγιο και η υφολογία της δεν καιροσκοπούν μέσα σε ένα στείρο χώρο αδρανιογόνου καλλιτεχνικής αρτιέπειας το άπλωμα της σκέψης της ποιήτριας δεν υπάρχει άγονα.Περιέχει όλα εκείνα τα σωματικο-πνευματικά χαρακτηριστικά που επιβεβαιώνουν την ανθρώπινη ύπαρξη ,επιθυμία ,ήθος ,εσωτερικότητα , αγώνα .

Το παιχνίδι τέλος με την αφελή πρωτεϊκότητα του γίνεται και έναρξη μιας σπουδής βαθυσημάνσεις που στοχεύει στο απόλυτο , το είναι αναδύεται έτσι καθάριο λουσμένο μέσα σε ένα μυστηριακό φώς της ποίησης …