ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, το 1948, πριν από 68 χρόνια, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υπέγραψε την Παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων......
Από τότε, η 10η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως η "Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων", με το θέμα της να είναι πάντα επίκαιρο σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Από τα κράτη-μέλη που απάρτιζαν τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, τα 48 ψήφισαν υπέρ, κανένα κατά, ενώ 8 επέλεξαν την αποχή. Αυτά ήταν η Λευκορωσία, η Τσεχοσλοβακία, η Πολωνία, η Ουκρανία, η πρώην Σοβιετική Ένωση, η πρώην Γιουγκοσλαβία, η Νότια Αφρική και η Σαουδική Αραβία.
Η Eleanor Roosevelt, με μία αφίσα της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
Δείτε την "Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα" στο παρακάτω link
Eurostat: Ένα στα τέσσερα παιδιά απειλείται με φτώχεια στην ΕΕ – Στην τρίτη θέση η Ελλάδα
Εκτεθειμένο στον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού είναι ένα στα τέσσερα παιδιά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την Ελλάδα να βρίσκεται στην τρίτη θέση μεταξύ των 28 χωρών μελών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, περίπου 25 εκατομμύρια παιδιά στις 28 χώρες μέλη της ΕΕ, δηλαδή το 26,9% του πληθυσμού ηλικίας 0 έως 17 ετών, απειλούνταν με φτώχεια το 2015.
«Αυτό σημαίνει ότι ζουν σε νοικοκυριά τα οποία είτε κινδυνεύουν από φτώχεια ακόμα και μετά την καταβολή κοινωνικών παροχών, είτε είναι σε κατάσταση σοβαρής στέρησης υλικών αγαθών ή ζουνσε νοικοκυριά με μικρό ποσοστό εργασίας», εξηγεί η Eurostat.
Το πιο αυξημένο ποσοστό παιδιών που απειλούνται από τη φτώχεια καταγράφεται στη Ρουμανία με 46,8%. Ακολουθεί η Βουλγαρία με ποσοστό 43,7%, η Ελλάδα με 37,8%, η Ουγγαρία (36,1%), η Ισπανία (34,45) και η Ιταλία (33,5%).
Στον αντίποδα, τα πιο μικρά ποσοστά καταγράφονταν στις σκανδιναβικές χώρες, με πρώτη τη Σουηδία (14%), ενώ ακολουθεί η Φινλανδία (14,9%), και η Δανία (15,7%). Στη συνέχεια έρχεται η Σλοβενία (16,6%), η Ολλανδία (17,2%), η Τσεχία και η Γερμανία (18,5%).
Το ποσοστό των παιδιών που είναι εκτεθειμένα στον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού στην ΕΕ μειώνεται στο μέτρο που αυξάνεται το μορφωτικό επίπεδο των γονιών τους, υπογραμμίζει η Eurostat.
To 2015, σχεδόν τα δύο τρίτα (65,5%) των παιδιών οι γονείς των οποίων είχαν χαμηλό μορφωτικό επίπεδο (έως γυμνάσιο) απειλούνταν με φτώχεια στο εσωτερικό της ΕΕ, έναντι 30,3% των παιδιών που ζούσαν με γονείς με υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Η τάση αυτή επιβεβαιώθηκε σε όλες τις χώρες της ΕΕ για το 2015.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, περίπου 25 εκατομμύρια παιδιά στις 28 χώρες μέλη της ΕΕ, δηλαδή το 26,9% του πληθυσμού ηλικίας 0 έως 17 ετών, απειλούνταν με φτώχεια το 2015.
Το πιο αυξημένο ποσοστό παιδιών που απειλούνται από τη φτώχεια καταγράφεται στη Ρουμανία με 46,8%. Ακολουθεί η Βουλγαρία με ποσοστό 43,7%, η Ελλάδα με 37,8%, η Ουγγαρία (36,1%), η Ισπανία (34,45) και η Ιταλία (33,5%).
Στον αντίποδα, τα πιο μικρά ποσοστά καταγράφονταν στις σκανδιναβικές χώρες, με πρώτη τη Σουηδία (14%), ενώ ακολουθεί η Φινλανδία (14,9%), και η Δανία (15,7%). Στη συνέχεια έρχεται η Σλοβενία (16,6%), η Ολλανδία (17,2%), η Τσεχία και η Γερμανία (18,5%).
Το ποσοστό των παιδιών που είναι εκτεθειμένα στον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού στην ΕΕ μειώνεται στο μέτρο που αυξάνεται το μορφωτικό επίπεδο των γονιών τους, υπογραμμίζει η Eurostat.
To 2015, σχεδόν τα δύο τρίτα (65,5%) των παιδιών οι γονείς των οποίων είχαν χαμηλό μορφωτικό επίπεδο (έως γυμνάσιο) απειλούνταν με φτώχεια στο εσωτερικό της ΕΕ, έναντι 30,3% των παιδιών που ζούσαν με γονείς με υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Η τάση αυτή επιβεβαιώθηκε σε όλες τις χώρες της ΕΕ για το 2015.
Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, οι άνθρωποι που ανήκουν στην κατηγορία αυτή αντιμετωπίζουν τουλάχιστον μία από τις τρεις μορφές αποκλεισμού: κίνδυνο φτώχειας μετά τις κοινωνικές εισφορές, σοβαρή έλλειψη υλικών αγαθών (αδυναμία πληρωμής λογαριασμών, θέρμανσης, κατανάλωσης πρωτεϊνών), πολύ χαμηλή απασχόληση (νοικοκυριά όπου οι ενήλικες χρησιμοποίησαν λιγότερο από το 20% του δυναμικού τους για εργασία).
Στο σύνολο της Ε.Ε., το 17% του πληθυσμού απειλείται με υποβιβασμό του επιπέδου ζωής του κάτω από το όριο της φτώχειας, το 9% βρίσκεται σε κατάσταση σοβαρής υλικής ένδειας και το 10% ζει σε νοικοκυριά με πολύ χαμηλή ένταση εργασίας.
Σε ό,τι αφορά στην περίπτωση της χώρας μας, 3,4 εκατ. Ελληνες, το 31% του πληθυσμού ζουν στα όρια της φτώχειας αλλά και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Η μείωση του βιοτικού επιπέδου ζωής των ανθρώπων, οι στερήσεις βασικών υλικών αγαθών και υπηρεσιών για κάλυψη πρωταρχικών αναγκών τους και κυρίως η ανασφάλεια που νιώθει ο καθένας μας για το αύριο, δημιουργούν ένα περιβάλλον που καταστρατηγεί τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το δικαίωμα στην εργασία, στην ενεργό συμμετοχή στο κοινωνικό σύνολο, στον συνδικαλισμό, μα πιο πολύ, το δικαίωμα στο όνειρο για το μέλλον.
Η ανεργία στους νέους έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο όριο, ιδιαίτερα σε χώρες που έχουν πληγεί σε μεγάλο βαθμό από την οικονομική κρίση. Ο αριθμός των ατόμων που πάσχουν από κατάθλιψη έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, ενώ πολλοί άνθρωποι, εξαιτίας της απελπισίας τους, έχουν οδηγηθεί στην αυτοκτονία.
Αυτή είναι πλέον η καθημερινότητα που έχει δημιουργηθεί εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της πολιτικής της αυστηρής λιτότητας. Μια καθημερινότητα στην οποία τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται ανελλιπώς…
Η Παγκόσμια Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αποτελεί μια διαχρονική πρόκληση για τις κοινωνίες. Ιδιαίτερα όμως σήμερα, που βρίσκονται αντιμέτωπες με μια νέα μεγάλη πρόκληση, καλούνται να βρουν τις αντιστάσεις να διαφυλάξουν και να προασπίσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η Παγκόσμια Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αποτελεί μια διαχρονική πρόκληση για τις κοινωνίες. Ιδιαίτερα όμως σήμερα, που βρίσκονται αντιμέτωπες με μια νέα μεγάλη πρόκληση, καλούνται να βρουν τις αντιστάσεις να διαφυλάξουν και να προασπίσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
