Ειναι μεγάλη ευκαιρια τότε νά κάτσεις στήν πολυθρόνα κάτω από τόν ουρανό στή μέση τού Αιγαίου.Ο κάβος λύθηκε,τό καράβι γλιστράει....
Παρατηρώντας τ'άσπρα σπίτια τής Μυκόνου τά βλέπω σάν περιστέρια αστραφτερά.Οσο απομακρυνόμαστε η ασπρίλα τους χάνεται στό βάθος κι αντί γιά περιστέρια τ'ασπρο σύνολο μού θυμίζει περιστεριώνα.
Θά σάς φανεί παράξενο αλλά,κάθε φορά πού μού λένε γιά τήν ξεραΐλα αυτού τού νησιού,τούς θυμίζω ότι τό λατρεύω ακριβώς γι'αυτόν τό λόγο.Τό πράσινο τό βρίσκεις κι αλλού.Εδώ θά βρείς τήν ανάγλυφη ομορφιά τών βράχων της των στρογγυλεμένων,πού είναι μοναδικοί.
τ'άσπτρα της εκκλησάκια φυτεμένα σκόρπια καί ανάκατα ξεφυτρώνουν σάν κρινάκια εκεί πού δέν τά περιμένεις.
Κάθε
φορά πού φεύγω από κοντά της,απ' τή λατρεμένη Μύκονο,παίρνω μαζί μου τήν εικόνα
από τά γελαστά πρόσωπα τών κατοίκων της,Τά σεπτομαι καί μ'ακολουθούνε
παντού............
Βάσω
Σταμούλη Vassiliki Stamouli
