Παράδοση. Η οικία της οικογένειας Μανουσάκη, με τα παραδοσιακά έπιπλα και αντικείμενα, φιλοξενεί τις γευσιγνωστικές δοκιμές.
Τα κρητικά κρασιά τελευταία συγκεντρώνουν την προσοχή του οινόφιλου κοινού. Και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον Θόδωρο Μανουσάκη και το οινοποιείο του, που έχει καταφέρει να παντρέψει τις κορυφαίες ........
γαλλικές ποικιλίες με το εύφορο έδαφος και το κλίμα της γενέτειράς του. Η Αλεξάνδρα Μανουσάκη, μία από τις τρεις κόρες του, έχει αναλάβει να συνεχίσει το όραμα του πατέρα τoυς.
γαλλικές ποικιλίες με το εύφορο έδαφος και το κλίμα της γενέτειράς του. Η Αλεξάνδρα Μανουσάκη, μία από τις τρεις κόρες του, έχει αναλάβει να συνεχίσει το όραμα του πατέρα τoυς.
Mε αρωγό την παγκόσμια "μόδα" της μεσογειακής διατροφής αλλά και τον πλούτο των προϊόντων της κρητικής γης, η οινο-γαστρονομία της Μεγαλονήσου, γνωρίζει άνθιση τα τελευταία χρόνια. Ενα από τα δυνατότερα ονόματα του χώρου και πρωτοστάτης στις προσπάθειες ανάπτυξης που γίνονται στο νησί, είναι το οινοποιείο Μανουσάκη.
Η ιδέα για τη δημιουργία του ξεκίνησε γύρω στο 1970. Ωστόσο, σαν το παλιό καλό κρασί, χρειάστηκε να περάσουν δύο και πλέον δεκαετίες προκειμένου να ωριμάσει και να λάβει σάρκα και οστά. Ο ιδρυτής του οινοποιείου είναι ο Θόδωρος Μανουσάκης: Το 1955, σε ηλικία 11 ετών, εξωθούμενος από τις συνθήκες -ήταν άλλωστε παιδί τετραμελούς φτωχικής οικογένειας- αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη γενέτειρα Κρήτη και να μεταναστεύσει στην Αμερική, για να διεκδικήσει μια καλύτερη τύχη. Εκεί ασχολήθηκε -άκρως επιτυχημένα- με τις επιχειρήσεις, όμως, όπως κάθε ξενιτεμένος, δεν έπαψε ποτέ να λαχταρά και να νοσταλγεί τη γλυκιά πατρίδα.
Αρκετά χρόνια αργότερα, θεώρησε πως έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου, ώστε να προχωρήσει στο μεγάλο βήμα: Να συνδυάσει την ιδιαίτερη αγάπη του για το κρασί με το όνειρο της επιστροφής, δημιουργώντας ένα οινοποιείο στα πατρογονικά εδάφη, ακριβώς δίπλα στο σπίτι όπου μεγάλωσε, στο χωριό Βατόλακκος, 15 χιλιόμετρα έξω από τα Χανιά. "Δεν θέλει και πολλή φιλοσοφία. Φτιάχνεις κρασί γιατί το αγαπάς και θέλεις να το αγαπήσουν και οι άλλοι. Η Κρήτη είναι τόπος μοναδικός. Ιδανικός για όσους έχουν το μεράκι να πάρουν από τη γη το καλύτερο, το ξεχωριστό, δίνοντας σε αντάλλαγμα την πίστη, την προσπάθεια και τον μόχθο. Αποστολή και φιλοσοφία μας είναι να αιχμαλωτίσουμε τον απίστευτα πολύπλοκο χαρακτήρα των Λευκών Ορέων σε ένα ιδιαίτερο μπουκάλι κρασί, ξεχωριστό όσο και το ίδιο το νησί μας", λέει ο ίδιος.
H συνδρομή των ειδικών
Φελλοί. Προστατεύουν το κρασί από την επαφή με το οξυγόνο.
Ο κ. Μανουσάκης, ο οποίος δεν είναι ούτε οινολόγος ούτε αμπελουργός, έχοντας γαλουχηθεί με το αμερικανικό επιχειρηματικό μοντέλο, έκρινε πως είναι σαφώς πιο σώφρον και αποτελεσματικό να ζητήσει τη βοήθεια των ειδικών. "Ετσι έφερε μια ομάδα ειδημόνων από τη Βουργουνδία, το Ροδανό και τη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, οι οποίοι έκαναν εκτεταμένες έρευνες για το έδαφος και το κλίμα, πειραματίστηκαν και αποφάνθηκαν πως οι γαλλικές ποικιλίες- και πιο συγκεκριμένα αυτές που προέρχονται από την Κοιλάδα του Ροδανού, το Syrah, το Grenache, το Mourvedre και το Roussanne- θα τα πάνε πολύ καλά στα κτήματά μας. Κατά συνέπεια επικεντρωθήκαμε εξαρχής σε αυτές", εξηγεί η κ. Αλεξάνδρα Μανουσάκη, μια από τις τρεις κόρες του Θόδωρου, που γύρισε πλέον μόνιμα στην Ελλάδα και ασχολείται εντατικά με το οινοποιείο. "Τα πρώτα αμπέλια φυτεύτηκαν το 1993. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1997, βγήκε η πρώτη σοδειά. Στην αρχή η παραγωγή ήταν πέντε με δέκα χιλιάδες φιάλες, οι οποίες εξάγονταν εξ ολοκλήρου στην Αμερική. Ωστόσο, από το ξεκίνημά μας φροντίσαμε να φυτεύουμε νέα αμπέλια κάθε χρόνο, ώστε να μεγαλώνει η παραγωγή. Τελευταία, μάλιστα, έχουμε ξεκινήσει και κάποια πειράματα με ελληνικές ποικιλίες για τις οποίες έχουμε μεγάλες φιλοδοξίες", συμπληρώνει.
Σήμερα από το Οινοποιείο Μανουσάκη βγαίνουν περί τις 35.000 φιάλες τον χρόνο, οι οποίες καταναλώνονται με φανατισμό στην Κρήτη. Και όχι μόνο, αφού διατίθενται ταυτόχρονα στην εγχώρια αγορά, ενώ εξάγονται σε Αμερική και Ευρώπη.
Βαρέλια. Είναι κατασκευασμένα από τους καλύτερους οινοποιούς του κόσμου.
Παρότι στο άμεσο μέλλον προβλέπεται να προστεθούν στην γκάμα του οινοποιείου κάποιες νέες ετικέτες, αυτήν τη στιγμή τα κρασιά του είναι έξι. Το σχετικά καινούργιο Nostos Pink, το λευκό Nostos Roussanne, από τη σπάνια ομώνυμη ποικιλία, το Nostos Μανουσάκης, που συνδυάζει όλες τις ερυθρές ποικιλίες του κτήματος (Syrah, Grenache, Mourvedre) μαζί με μικρή ποσότητα Roussanne (αποτελεί το παλιότερο, χαρακτηριστικότερο και πιο εμβληματικό κρασί του Μανουσάκη), τα μονοποικιλιακά Nostos Syrah και Nostos Grenache και το πολυποικιλιακό Alexandra's Nostos. "Καθώς προέρχεται από τα νεότερα αμπέλια του κτήματος, πήρε αντίστοιχα το όνομά του από εμένα, που είμαι η μικρότερη από τις τρεις κόρες του Θόδωρου Μανουσάκη", εξηγεί η Αλεξάνδρα.
Τα κρασιά του κτήματος προέρχονται από αμπέλια τα οποία βρίσκονται στο νότιο τμήμα του Βατολάκκου, σε υψόμετρο 350 έως 600 μέτρων, αμπέλια που καλλιεργούνται με βάση αυστηρά πρότυπα βιολογικής γεωργίας. Οσο για τα βαρέλια που χρησιμοποιούνται, κατασκευάζονται από τους πιο διάσημους βαρελοποιούς του κόσμου, με ξυλεία που προέρχεται ως επί το πλείστον από τα δάση της Γαλλίας. Αν και βγήκαν για πρώτη φορά στην αγορά το 1997, κάνοντας καριέρα για μικρό χρονικό διάστημα σύμφωνα με τα οινικά στάνταρντ, τα Nostos -βαπτισμένα έτσι ώστε να αντικατοπτρίζουν το κυρίαρχο συναίσθημα του εμπνευστή τους- έχουν κερδίσει την εκτίμηση και τον σεβασμό κριτικών και οινόφιλων, ενώ έχουν αποσπάσει διακρίσεις σε εκθέσεις και μέσα από τα έντυπα του χώρου.
Αμπελώνες. Οι κορυφαίες γαλλικές ποικιλίες δένουν αρμονικά με το κλίμα της Κρήτης.
Επενδύσεις και περιηγήσεις
Το ίδιο το οινοποιείο που έχει δημιουργηθεί δίπλα στο διαιτέρα προσεκτικά και με σεβασμό στην παράδοση ανακαινισμένο πατρικό της οικογένειας, είναι λιτό. "Η βασική μας αρχή ήταν πως τα καλά κρασιά φτιάχνονται στο αμπέλι και όχι στο οινοποιείο, οπότε αρχικά ρίξαμε το βάρος της επένδυσης εκεί", τονίζει η Αλεξάνδρα Μανουσάκη. "Ωστόσο εδώ και καιρό σχεδιάζαμε να αναβαθμίσουμε τις εγκαταστάσεις μας και πλέον ήρθε η ώρα. Το καινούργιο μας, υπερσύγχρονο οινοποιείο, το οποίο θα είναι δέκα φορές μεγαλύτερο από το παλιό και εξοπλισμένο με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, είναι σχεδόν έτοιμο. Αυτό το καλοκαίρι μάλιστα, προγραμματίζουμε να οινοποιήσουμε εκεί", συνεχίζει.
Το ίδιο το οινοποιείο που έχει δημιουργηθεί δίπλα στο διαιτέρα προσεκτικά και με σεβασμό στην παράδοση ανακαινισμένο πατρικό της οικογένειας, είναι λιτό. "Η βασική μας αρχή ήταν πως τα καλά κρασιά φτιάχνονται στο αμπέλι και όχι στο οινοποιείο, οπότε αρχικά ρίξαμε το βάρος της επένδυσης εκεί", τονίζει η Αλεξάνδρα Μανουσάκη. "Ωστόσο εδώ και καιρό σχεδιάζαμε να αναβαθμίσουμε τις εγκαταστάσεις μας και πλέον ήρθε η ώρα. Το καινούργιο μας, υπερσύγχρονο οινοποιείο, το οποίο θα είναι δέκα φορές μεγαλύτερο από το παλιό και εξοπλισμένο με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, είναι σχεδόν έτοιμο. Αυτό το καλοκαίρι μάλιστα, προγραμματίζουμε να οινοποιήσουμε εκεί", συνεχίζει.
Παράδοση. Η οικία της οικογένειας Μανουσάκη, με τα παραδοσιακά έπιπλα και αντικείμενα, φιλοξενεί τις γευσιγνωστικές δοκιμές.
Το παλιό οινοποιείο θα φιλοξενεί τις γευσιγνωσίες που αυτή τη στιγμή λαμβάνουν χώρα στο παραδοσιακό οικογενειακό σπίτι, το οποίο έχει διαμορφωθεί σαν μουσείο. "Είμαστε ανοιχτά Παρασκευές και Σάββατα και προσφέρουμε τρία είδη ξεναγήσεων. Το πιο απλό περιλαμβάνει περιήγηση στους χώρους παραγωγής και εμφιάλωσης και γευσιγνωσία με τα κρασιά μας, συνοδεία παξιμαδιών με ελαιόλαδο, γραβιέρας Κρήτης και ελιών. Η δεύτερη περιήγηση συνδυάζει την ξενάγηση με ένα ελαφρύ μεσημεριανό με τοπικές, εποχικές γεύσεις-καλτσούνια ή απάκι, για παράδειγμα, ενώ για όσους το επιθυμούν, μπορούμε να οργανώσουμε και πλήρες γεύμα. Πάντα όμως χρειάζεται οι ενδιαφερόμενοι να κλείσουν ραντεβού, καθότι όλοι κι όλοι στο οινοποιείο είμαστε εννέα άτομα -οι πέντε εργάτες που ασχολούνται με τα αμπέλια, ο οινολόγος Κωστής Γαλάνης, ο αμπελουργός Γιάννης Γαλάνης, ο πατέρας μου, όταν βρίσκεται στην Ελλάδα, και εγώ. "Τρέχουμε" τα πάντα, από τις σκυλοτροφές μέχρι τις πωλήσεις και τις γευσιγνωσίες", τονίζει η Αλεξάνδρα Μανουσάκη.
Ο οικογενειακός χαρακτήρας της επιχείρησης φανερώνεται και από τον λογότυπό της. Τα κρασιά Nostos έχουν για έμβλημα τρία μικρά λουλούδια. Είναι αυτά που φυτρώνουν από το τέλος του Φθινοπώρου μέχρι και τις αρχές Απριλίου, σε λοφώδη χωράφια, στις πλαγιές των βουνών και σε βραχώδη μέρη. Οι γυναίκες τα μαζεύουν παραδοσιακά για να στολίσουν τις εικόνες των Αγίων στα μικρά ξωκλήσια. Αλλού τα λένε ζαμπάκια κι αλλού μυρτολούλουδα. Στην Κρήτη τα αποκαλούν "μανουσάκια". Για την οινοποιεία Μανουσάκη, τα "μανουσάκια" της αντιστοιχούν στην Κατερίνα, την Τατιάνα και την Αλεξάνδρα, τις τρεις κόρες του Θόδωρου Μανουσάκη. Ενός ανθρώπου που αν και κόντρα σε κάθε αντιξοότητα, πέτυχε στο εξωτερικό και δεν σταμάτησε να ονειρεύεται να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για την πατρίδα του.
ΕΛΙΝΑ ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
eafb6@yahoo.com
eafb6@yahoo.com
Πηγή : ethnos.gr
Επιμέλεια : Συντακτική Ομάδα Aegean Culinaire
