Πώς
μπορούμε να ζήσουμε καλά χωρίς χρήματα; Προσαρμογή στις νέες
οικονομικές συνθήκες.
Μας
ικανοποιεί η δουλειά που έχουμε; Για ποιο λόγο την επιλέξαμε;
Είμαστε
μόνοι μας επειδή δεν μπορούμε να βρούμε σύντροφο ή επειδή δεν μπορούμε να
επικοινωνήσουμε σωστά;.....
Μας
αρέσει η εικόνα που βλέπουμε στον καθρέφτη; Ας αποδεχθούμε τον εαυτό μας όπως
είναι και όχι όπως τον βλέπουν οι άλλοι.
Απομυθοποίηση
του προβλήματος, μέθοδοι και λύσεις για την αντιμετώπιση του.
Τι μας συμβαίνει;
Πολλές φορές η καθημερινότητα έχει τόσο φρενήρεις ρυθμούς που μας απορροφά και μία μέρα ξυπνάμε και διαπιστώνουμε ότι τα χρόνια πέρασαν και πολλές επιθυμίες και όνειρα έμειναν απραγματοποίητα.
Για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας από τα διάφορα προβλήματα και τις δυσάρεστες καταστάσεις, δημιουργούμε έναν μικρόκοσμο και κλεινόμαστε ερμητικά και πεισματικά μέσα σ’ αυτόν με αποτέλεσμα να χάνουμε την ουσία της ζωής που είναι η επικοινωνία και η αλληλεπίδραση με τους συνανθρώπους μας.
Βρίσκουμε διάφορες δικαιολογίες του τύπου: «δεν με καταλαβαίνει κανείς», «σιγά τώρα μην είναι σε θέση κάποιος να δώσει λύση στο πρόβλημα μου», «έχω πολλή δουλειά και δεν έχω χρόνο για εξόδους», «θα κάτσω μέσα να ξεκουραστώ… πού να τρέχω τώρα;», «δεν έχω λεφτά, είμαι αποτυχημένος», «ποιος θα γυρίσει να με κοιτάξει… είμαι παχιά», "δεν ενδιαφέρεται κανείς για μένα" και πολλά άλλα με αποτέλεσμα να χτίζουμε μία γερή και απροσπέλαστη τάφρο γύρω από το κάστρο που χρόνια οικοδομούσαμε για να απομονωθούμε μέσα του, τον εαυτό μας.
Τέτοια περιοριστικά πιστεύω και σκέψεις οδηγούν στην απομόνωση και στην αποξένωση και δημιουργούν δυνατά συναισθήματα όπως είναι ο θυμός, η οργή, το μίσος, η ζήλεια, οι τύψεις, οι ενοχές, η ντροπή.
Μπορεί για πολλά χρόνια να καταφέρνουμε να ξεγελάμε τους άλλους, αλλά δεν μπορούμε να ξεγελάμε τον πιο σκληρό κριτή απ’ όλους, τον εαυτό μας!
Η ζωή δεν είναι μόνο καταστροφολογίες. Σίγουρα περνάμε μία δύσκολη περίοδο, αλλά η ζωή δεν είναι μόνο μαύρο – άσπρο. Υπάρχουν χιλιάδες λαμπερά χρώματα ενδιάμεσα για να φωτίσουν την καθημερινότητα μας. Αρκεί να τα αντιληφθούμε και να είμαστε έτοιμοι να τα δεχτούμε.
Θα εκπλαγείτε αν μάθετε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που βρίσκονται στην ίδια δύσκολη θέση μ’ εμάς. Δεν είμαστε μόνοι μας στον κόσμο. Είμαστε ένας κρίκος μίας τεράστιας αλυσίδας που μας συνδέει με την οικογένεια μας, τους φίλους μας, τα αγαπημένα μας πρόσωπα, τους συναδέλφους μας. Όσο μικρός κι αν είναι αυτός ο κρίκος είναι πολύ σημαντικός! Αν σπάσει, όλη η αλυσίδα θα καταστραφεί.
Ουδείς αναντικατάστατος; Ίσως.. Αλλά ο καθένας μας είναι μοναδικός. Κανείς δεν μοιάζει κανενός. Ο κάθε ένας από εμάς έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που τον κάνουν πολύ ξεχωριστό και ασύγκριτο!
Όταν εμείς δεν είμαστε σε θέση να αποδεχτούμε την μοναδικότητα μας και να φροντίσουμε τον εαυτό μας, δεν θα μπορέσουμε να αποδεχτούμε και να φροντίσουμε κανέναν!
Ο ψυχισμός μας θα νοσήσει και τα αποτελέσματα θα είναι επώδυνα τόσο για εμάς όσο και για τους γύρω μας.
Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν;
Να
κάνουμε σωστή αξιολόγηση του προβλήματος
Να
αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε
Να
αλλάξουμε τα περιοριστικά μας πιστεύω και τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το
πρόβλημα
Να
βρούμε εναλλακτικές προοπτικές για την ζωή μας
Να
αλλάξουμε τρόπο ζωής
Να
μάθουμε να επικοινωνούμε σωστά με τον εαυτό μας και τους άλλους
Να
αποκτήσουμε θετική σκέψη και πράξη
Εν κατακλείδι, να γίνουμε κυρίαρχοι του εαυτού μας και των συναισθημάτων μας!
Άλλωστε, η ζωή είναι δική μας.
Αν την καταστρέψουμε δεν θα φταίει κανένας, μόνο ο εαυτός μας!
Πηγή: olakala
Επιμέλεια
: Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
