Οικονομολόγου
Η διαφορά της τιμής που εισπράττει ο παραγωγός αγαθών και της τιμής που πληρώνει ο καταναλωτής είναι το κέρδος των μεσαζόντων. Πολλές φορές αυτό είναι μεγαλύτερο και από την τιμή παραγωγού με συνέπεια το τελικό κόστος των αγαθών να αυξάνεται υπερβολικά.
Την κατάργηση των μεσαζόντων και την πώληση των προϊόντων τους απευθείας στους καταναλωτές προσπάθησαν να επιτύχουν οι αγρότες και τα οφέλη αποδείχτηκαν σημαντικά, τόσο για τους ίδιους όσο και για τους καταναλωτές........
Το κόστος ζωής, στις σημερινές συνθήκες της οικονομίας με τους μειωμένους μισθούς και τη μεγάλη ανεργία δημιουργεί τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα.
Εκτός όμως από την ύπαρξη μεσαζόντων στα εμπορεύματα υπάρχουν και οι μεσάζοντες της εργασίας, που ως «εμπόρευμα» διαμεσολάβησης τους έχουν τον ανθρώπινο μόχθο.
Πρόκειται για εταιρείες που αναλαμβάνουν να παρέχουν σε επιχειρήσεις έναντι αμοιβής δικούς τους εργαζομένους. Να μισθώνουν δηλαδή εργαζομένους και ποσοστό της αμοιβής τους να αποτελεί το κέρδος τους. Βασικά, να λειτουργούν ως μεσάζοντες, που στην προκείμενη περίπτωση το κέρδος τους θα περικόπτεται από τη μισθοδοσία των εργαζομένων.
Προφανώς, οι επιχειρήσεις αυτές λειτουργούν νόμιμα, στα πλαίσια των «ευέλικτων μορφών απασχόλησης»,όπως αυτές πρόσφατα καθιερώθηκαν και στη χώρα μας.
Σε διαφημιστικά φυλλάδια τους που απευθύνονται στις επιχειρήσεις-πελάτες τους, υπόσχονται οφέλη για την επιχείρηση και τον επιχειρηματία από την υιοθέτηση τέτοιων μεθόδων και πρακτικών απασχόλησης, όπως :
- Απαλλαγή των επιχειρήσεων από τη συμμόρφωση τους στο Εργατικό Δίκαιο.
- Μετατροπή της σχέσης Εργοδότη- Εργαζόμενου σε εμπορική σχέση.
- Προσωπικό από τις ανατολικές χώρες και την Κίνα.
Όμως, είναι ανακριβής ο ισχυρισμός τους, ότι επιχείρηση που δραστηριοποιείται εντός της ελληνικής επικράτειας μπορεί να απαλλαγεί από την υποχρέωση να τηρεί τους νόμους και τους κανόνες του Εργατικού Δικαίου.
Είναι αδύνατον η σχέση μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου να γίνει εμπορική. Ο εργαζόμενος είναι έμψυχο όν με αισθήσεις και συναισθήματα και δεν μπορεί να έχει την ίδια σχέση που έχει ο εργοδότης-ιδιοκτήτης με το ψυγείο του.
Ακόμη η ανθρώπινη εργασία σήμερα, με βάση τις αρχές της οικονομικής και διοικητικής επιστήμης, δεν μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο εμπορικής μεσιτείας και αντιπροσώπευσης.
Γνωρίζουμε ότι οι Συντελεστές Παραγωγής είναι: η εργασία , η φύση (πρώτες ύλες, έδαφος, θάλασσα κλπ) και το κεφάλαιο (κτίρια, μηχανήματα, εξοπλισμός κλπ). Χωρίς την ενεργοποίηση του παράγοντα «εργασία» δεν μπορεί να αξιοποιηθεί κανένας παραγωγικός συντελεστής. Τίποτα δεν μπορεί να παραχθεί χωρίς την μυική και πνευματική δύναμη του ανθρώπου.
Για τις επιχειρήσεις ο ανθρώπινος παράγοντας είναι ο βασικότερος συντελεστής λειτουργίας, επιβίωσης και ανάπτυξης τους. Η κοινωνία της πληροφορίας έχει καταδικάσει μεθόδους, πρότυπα και πρακτικές του παρελθόντος όσον αφορά τη φύση και τον ρόλο της εργασίας. Η σύγχρονη κοινωνία τοποθετεί τον άνθρωπο στο κέντρο του ενδιαφέροντος και του προσδίδει νέα ταυτότητα. Είναι πρόσκληση για τις επιχειρήσεις να αναζητήσουν με τη σειρά τους νέα προσέγγιση στον τρόπο που αντιλαμβάνονται τον παράγοντα «άνθρωπος» ως συστατικό στοιχείο τους.
Η βαριά βιομηχανία στη χώρα μας είναι ο Τουρισμός στον οποίο δραστηριοποιούνται επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών, και χαρακτηρίζονται ως «εντάσεως εργασίας», δηλαδή με κυρίαρχο το ρόλο της εργασίας στην παραγωγική διαδικασία. Η σημασία του παράγοντα «άνθρωπος» μέσα στην λειτουργία της τουριστικής μονάδας είναι ακριβώς η ίδια με την λειτουργία της καρδιάς στον ανθρώπινο οργανισμό.
Οι τουριστικές επιχειρήσεις, εξαιτίας του αντικειμένου της δραστηριότητας τους παρουσιάζουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στη λειτουργία τους. Το παραγόμενο «προϊόν» τους χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη τον άνθρωπο-εργαζόμενο που στοχεύει στον άνθρωπο-πελάτη και κυρίως στη διάθεση και στα συναισθήματα του, με σκοπό να τον βοηθήσει να ξεχάσει τις στενοχώριες και τα προβλήματα του και να περάσει κατά τη διάρκεια των διακοπών του στιγμές ξενοιασιάς και διασκέδασης.
Οι επιχειρηματίες του τουριστικού τομέα κατά τη λήψη των αποφάσεων τους, που αφορούν κυρίως στην πρόσληψη προσωπικού πρέπει να υπολογίσουν και να εκτιμήσουν σωστά τις ιδιαίτερες συνθήκες λειτουργίας των επιχειρήσεων τους.
Ενδεικτικά αναφέρουμε:
- Το προσωπικό των τουριστικών μονάδων της χώρας μας έχει υψηλή εξειδίκευση λόγω της πολυετούς ενασχόλησης του με το σχετικό αντικείμενο.
- Ο εργαζόμενος στον τουρισμό δεν αποτελεί μέρος της αλυσίδας παραγωγής βιομηχανικών προϊόντων, αλλά η φύση της εργασίας του απαιτεί καθημερινή επαφή με τον πελάτη. Γι αυτό πολλές φορές αναπτύσσονται προσωπικές σχέσεις των υπαλλήλων ενός ξενοδοχείου με τους πελάτες τους. Πολλοί τουρίστες γίνονται τακτικοί επισκέπτες, μόνιμοι κάτοικοι, φίλοι, σύζυγοι, επενδυτές και φιλέλληνες.
- Η ελληνική φιλοξενία, στατιστικά έχει μετρηθεί ότι συμβάλλει αποφασιστικά στην επιλογή της χώρας ως τουριστικού προορισμού. Η ευγένεια, η απλότητα και ταπεινότητα, η εξωστρέφεια του χαρακτήρα, το χαμόγελο και το «κalimera» στον προσωρινό γείτονα –τουρίστα αποτελούν θετικούς παράγοντες αύξησης του τουριστικού ρεύματος.
- Το φιλότιμο, ως χαρακτηριστικό γνώρισμα του Έλληνα έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί την κινητήρια δύναμη της απόδοσης και εργατικότητας του.
- Οι ευχαριστημένοι και ευτυχισμένοι υπάλληλοι είναι παραγωγικοί και αποδοτικοί στην εργασία τους με κέρδη για την επιχείρηση και τον επιχειρηματία.
- Οι ικανοποιημένοι τουρίστες είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές και διαφημιστές της χώρας μας στο εξωτερικό.
- Οι υψηλές αμοιβές στους εργαζόμενους τονώνουν την τοπική οικονομία και δημιουργούν ευημερία στην κοινωνία, που αποτυπώνεται στα χαρούμενα πρόσωπα των ανθρώπων με τους οποίους ο τουρίστας έρχεται σε καθημερινή επαφή. Ακόμη αυξάνουν το διαθέσιμο εισόδημα τους, την ενεργό ζήτηση και κατανάλωση με θετικά αποτελέσματα στην οικονομία της χώρας.
- Οι τουριστικές επενδύσεις δεν μπορούν εύκολα να μετακομίσουν σε άλλες χώρες, όπως εύκολα γίνεται στις βιομηχανικές επιχειρήσεις, διότι οι υπηρεσίες που προσφέρονται είναι άρρηκτα δεμένες με τον τόπο στον οποίο λειτουργούν, όπως η διαμονή σε ξενοδοχεία, οι παραλίες, οι μαρίνες, το φυσικό περιβάλλον, οι αρχαιολογικοί χώροι, η ιστορία και ο πολιτισμός του τόπου.
- Η πρόσληψη από τις επιχειρήσεις προσωπικού από τον τοπικό πληθυσμό μειώνει την ανεργία στη χώρα μας που έχει λάβει δραματικές διαστάσεις και απειλεί την κοινωνική ειρήνη. Το σταθερό και υγιές κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο λειτουργούν οι επιχειρήσεις αποτελεί προϋπόθεση για την επιβίωση και ανάπτυξη τους.
- Τέλος, πρέπει οι επιχειρήσεις να προσθέσουν στο κόστος μισθοδοσίας κάθε εργαζόμενου τους και το κόστος αμοιβής της «εταιρείας παροχής προσωπικού» και να εξάγουν το συνολικό κόστος ανά εργαζόμενο. Αυτό θα είναι το συγκριτικό μέγεθος τους με τα αντίστοιχα των προηγούμενων ετών και σημαντικό στοιχείο της ανάλυσης κόστους - ωφέλειας κατά τη διαδικασία λήψης ορθών επιχειρηματικών αποφάσεων.
Στη σύγχρονη τουριστική μονάδα ο εργαζόμενος δεν είναι μόνον η καρδιά αλλά και η ψυχή της. Οι επιχειρηματίες του κλάδου να γνωρίζουν ότι στηρίζοντας και αμείβοντας καλά τους εργαζόμενους τους, πρώτα από όλα στηρίζουν τους εαυτούς τους, τις επιχειρήσεις και τον τόπο τους.
Προτού υιοθετήσουν τις νέες μορφές απασχόλησης, πρέπει να σταθμίσουν τους κινδύνους και τις ζημίες που θα προκύψουν σε μακροπρόθεσμη περίοδο, στην προοπτική ανάπτυξης των επιχειρήσεων τους και της οικονομίας της χώρας.
Πηγή : rodiaki.gr
Επιμέλεια : Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
