Γράφει ο Kοτανίδης Αλέξανδρος ,Ψυχίατρος
Ένα απλό σύστημα πιο εύκολα αναπροσαρμόζει τη λειτουργικότητά του, διότι, στην περίπτωση αυτή, δεν υφίσταται ανάγκη επαναπροσδιορισμού των συνθέτων σχέσεων των επιμέρους συστατικών του. Αλλά η ίδια, η αρχή της αναπροσαρμογής παραμένει αμετάβλητη και ισχύει για όλες τις περιπτώσεις ότι μόλις αλλάξουν οι συνθήκες, προκύπτει η ανάγκη αναπροσαρμογής.....
Η διαφορά βασίζεται μονό στην ποσότητα των προσπαθειών και στο χρόνο, που απαιτείται για την εφαρμογή τους. Όσο πιο σύνθετο είναι ένα σύστημα, τόσος περισσότερος χρόνος και προσπάθειες απαιτούνται για την ανάλογη προσαρμογή όλων των συστατικών του στα νέα δεδομένα.
Σύμφωνα με την αρχή του συνηθισμένου, το κέντρο της προσοχής αντιλαμβάνεται κυρίως κάτι εντυπωσιακό ή ξεχωριστό. Έτσι , οι αλλαγές που παρατηρούνται εκ των ύστερων φαίνονται αλματώδεις, ενώ, στην πραγματικότητα, είναι βαθμιαίες. Η ομαλή εξέλιξή τους όμως δεν γίνεται αντιληπτή.
Το γεγονός αυτό οδήγησε στην εμφάνιση της θεωρίας της αλματώδους εξέλιξης, η οποία βασιζόταν στην ανεπάρκεια των οφθαλμοφανών στοιχείων της βαθμιαίας εξέλιξης (φανερών για τα συγκεκριμένα πρόσωπα, η αντίληψη των οποίων αντανακλά το προσωπικό σύνολο των γνώσεων και των εμπειριών τους ή το σύνολο των γνώσεων της ανθρωπότητας στο συγκεκριμένο στάδιο της ανάπτυξης).
Παράλληλα με την ανάπτυξη των νοητικών ικανοτήτων του ανθρώπου, εξελίσσονταν τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε, τα οποία του επέτρεπαν να αποκτήσει μια σχετική υπεροχή, συγκριτικά με άλλους εκπροσώπους του ζωικού βασιλείου. Ένα από αυτά τα εργαλεία ήταν τα μέσα μεταφοράς, με την εξέλιξη των οποίων, ο άνθρωπος απέκτησε τη δυνατότητα να ανταλλάσσει τα προϊόντα της εργασίας του σε μορφή εμπορευμάτων.
Αυτό του έδωσε σημαντικά πλεονεκτήματα και προκάλεσε την εξειδίκευση της εργασίας και διαχωρισμό της στα επαγγέλματα.
Στις πρωτόγονες κοινωνίες ο αριθμός των μελών μιας ομάδας περιοριζόταν από τη δυνατότητα της περιοχής, όπου διέμεναν, να τους εξασφαλίσει την ανάλογη ποσότητα τροφής. Για το λόγο αυτό, ο πληθυσμός των πρωτόγονων ανθρώπινων ομάδων δεν υπερέβαινε τον αριθμό των 80-100 μελών. Μόλις προέκυπτε υπέρβαση του πληθυσμιακού ορίου εμφανιζόταν η ανάγκη διαχωρισμού της ομάδας.
Δημιουργόταν μια νέα ομάδα, η οποία αποχωρούσε από την παλιά και ξεκινούσε την αναζήτηση της νέας περιοχής, που θα της παρείχε αρκετή τροφή. Έτσι, η ανθρωπότητα, ξεκινώντας από την Αφρική, εξαπλώθηκε σταδιακά σε όλες τις ηπείρους. Για αρκετό χρονικό διάστημα, ο πληθυσμός των ομάδων ήταν σταθερός, παραμένοντας στο επίπεδο των πρωτόγονων κοινωνιών. Η μέθοδος αυτή όμως είχε περιορισμούς. Όταν οι δυνατότητες των ομάδων για μετακίνηση περιορίζονταν για διαφόρους λόγους, προέκυπτε ανταγωνισμός τους για τις είδη κατεκτημένες περιοχές.
Η κατάσταση άλλαξε ριζικά με την εμφάνιση των πιο εξελιγμένων εργαλείων, της συναλλαγής με αγαθά, και, τελικά με την ανάπτυξη του εμπορίου. Ο πληθυσμός της κοινωνικής ομάδας, πλέον, δεν εξαρτιόταν τόσο πολύ από τη δυνατότητα της περιοχής να την αναθρέψει. Δημιουργούνται συμπαγείς κατοικημένες περιοχές με μεγαλύτερο πληθυσμό κατοίκων.
Μικρές ομάδες μετεξελίσσονταν σε μεγαλύτερες, όπου προέκυπτε η συναλλαγή της πείρας, γνώσης και σταδιακά δημιουργείτο ένας κοινός τρόπος σκέψης και αντίληψης.
Οι μικρότερες κοινωνίες άρχισαν να ενώνονται, να δημιουργούν μεγαλύτερες κοινωνίες, και τελικά εξελίχτηκαν σε έναν παγκόσμιο οργανισμό, ο οποίος ονομάζεται ανθρωπότητα. Ο οργανισμός αυτός έχει εκατομμύρια μέλη, τα οποία απέκτησαν δισεκατομμύρια σχέσεις με τα αλλά μέλη της ανθρώπινης κοινωνίας.
Εάν οι σχέσεις αυτές δεν ρυθμιστούν από ένα σύστημα κοινωνικών προτύπων συμπεριφοράς, οι συγκρούσεις μεταξύ των ατόμων θα έχουν μια ανιούσα τάση και, τελικά, θα οδηγήσουν σε ένα χάος. Έτσι προέκυψε η ανάγκη των κοινωνικών αντιλήψεων και του κοινού συστήματος αξιών που καλείται να εξουδετερώσει ή, τουλάχιστον, να απαλύνει τις συγκρίσεις αυτές. Το σύστημα των αξιών του ανθρώπου ονομάστηκε ηθική.
Kοτανίδης Αλέξανδρος Ψυχίατρος Θεσσαλονίκης
Πηγή : psixologikosfaros
Επιμέλεια :
Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker 
