της Μαρίας Μπουκουβάλα
1) Η ανοχή στη διαφθορά ημετέρων και μη και η ατιμωρησία τους.
2) Η αιωνίως υποστηριζόμενη από ξυπόλητο στρατό κομματική μηχανή της, που έπαιζε......
2) Η αιωνίως υποστηριζόμενη από ξυπόλητο στρατό κομματική μηχανή της, που έπαιζε......
με την υπομονή των μονίμως αδικουμένων υποστηρικτών της.
3) Η εισροή και τοποθέτηση σε καίριες θέσεις στελεχών από αντίθετους ιδεολογικά χώρους με αποτέλεσμα τη νόθευση των θέσεων της ιδρυτικής διακήρυξης και της ιδεολογίας του κόμματος.
4) Η στελέχωση των ψηφοδελτίων απερίσκεπτα και ανομοιόμορφα, με τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα, μαζί με αχυρανθρώπους αλλά και κάποιους αξιόλογους –πλην όμως κορόιδα, διότι η μοίρα τους είναι να καούν, προκειμένου να φανεί θριαμβευτής ο τάδε η ο δείνα επίλεκτος. Η επέλαση του γυμνού στα ψηφοδέλτια μάλιστα, ανέδειξε την γυμνή αλήθεια, δηλαδή, ότι ο κόσμος έχει οξυμένα αντανακλαστικά σε όποιους κάνουν πλάκες με την επιβίωσή του. Ασχέτως πως… «κλείνονται» τα «έτοιμα» ψηφοδέλτια……. Δεν τρώμε άχυρο…
5) Η εμπλοκή σε θέματα της Εκκλησίας, που προκαλούν το δημόσιο αίσθημα, όπως η περίπτωση του Ιδρύματος Μεγαλόχαρης Τήνου, του οποίου τα κλειδιά δόθηκαν νομοθετικά αίφνης, στον Μητροπολίτη Σύρου, μετά από αιώνα και πλέον. Σε ανάλογη πράξη, είχε προβεί επίσης η χούντα, που άλλαξε ο Κ. Καραμανλής το 1976. Οι Τήνιοι, καθολικοί και ορθόδοξοι ενωμένοι, συνυπήρχαν και δεν συγχώρεσαν. Ωστόσο τα οικονομικά του ιδρύματος υπήρξαν οι ρυθμιστές των πολιτικών εξελίξεων. Λανθασμένη και διχαστική τακτική….
Και έπεται συνέχεια, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε λάβει θέση υπέρ του λαού της Τήνου. Και ο Κ. Καραμανλής άλλωστε, γιατί είχε δικαιώσει το ποίμνιο το 1976;
6) Η απόλυτη εξαθλίωση του κοινωνικού ιστού, το ανηλεές κυνηγητό της μεσαίας τάξης, οι ανεπαρκείς δομές υγείας, η φοροεπιδρομή, ο Καιάδας των αναπήρων, με ταυτόχρονη ατιμωρησία μεγάλων και τρανών κλπ.
7) Η αλαζονεία της εξουσίας και η πίστη ότι υφίσταται ατιμώρητο.
8) Οι συνεχείς διαγραφές διαφωνούντων και δημιουργία κομματιδίων, πχ Ν. Μπακογιάννη, Π. Μελά, Β. Πολύδωρα, Π. Καμμένου, Ν. Νικολόπουλου, κλπ
9) Ο χαρακτηρισμός εκλεγμένου κομματικού μηχανισμού, ως «εγκληματική οργάνωση» συλλήβδην και οι φυλακίσεις βουλευτών- εκπροσώπων μερίδας του λαού, καλώς η κακώς, που άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου, με ταυτόχρονη ροή περιεχομένου μαγνητοφωνήσεων και βίντεο, όπου ευτελίστηκαν ιεροί θεσμοί και πρόσωπα, προκαλώντας την αηδία και τον αποτροπιασμό του κοινού.
10) Ο Αντώνης Σαμαράς. Όσο κι αν προσπάθησε, δεν ήταν δυνατόν, να απαλείψει το αμάρτημα του 1993, αλλά συνέχισε με παρόμοιες τακτικές και μεθοδεύσεις, ουσιαστικά διαλύοντας μια ιστορική παράταξη πρώτα ιδεολογικά και κατόπιν δομικά, απομακρύνοντας ικανά στελέχη ως επιστέγασμα σωρείας λανθασμένων κινήσεων, με αποκορύφωμα τον τρόπο παράδοσης στον νέο Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, που αναπτύχθηκε και γιγαντώθηκε επάνω στα λάθη του πρώτου.
Μαρία Μπουκουβάλα Ιατρός Πολιτευτής Κυκλάδων
