Mύκονος: Αιώνια σταρ

Φωτογραφία: Θοδωρής Αθανασιάδης / www.viewsofgreece.gr

Μοιάζει να τα έχει δώσει όλα... κι όμως κρύβει πολλά μυστικά. Είναι διάσημη διεθνώς, αλλά όχι «απρόσιτη». Είναι η ντίβα του Αιγαίου, ωστόσο αν το θελήσεις, παραμένει μια απλή, αυθεντική νησιώτισσα. Τώρα είναι η κατάλληλη εποχή για να τη γνωρίσεις πραγματικά...
«Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα» λέει η σοφή παροιμία! Το τυποποιημένο life style πρόσωπο που η τουριστική διαφημιστική καμπάνια έχει εδώ και χρόνια επιβάλλει στη διάσημη Μύκονο, σίγουρα έχει αδικήσει τα πολλαπλά της χαρίσματα.

Το κυκλαδίτικο νησί αναμφίβολα διαθέτει κοσμοπολίτικο στυλ και άριστες υποδομές, όμως παρόλα αυτά έχει τη δική του ξεχωριστή νησιώτικη ατμόσφαιρα, διατηρεί το χρώμα και την κυκλαδίτικη προσωπικότητά του. Στοιχεία που μπορεί και να μην είναι ορατά με την πρώτη ματιά, όμως λίγο αν έχεις μέσα σου το μικρόβιο της εξερεύνησης δεν θα δυσκολευτείς να τα αναγνωρίσεις πίσω από την άκρατη ανοικοδόμηση, τα λαμπερά φώτα νέον, τα πεντάστερα ξενοδοχεία, τις επαύλεις των επωνύμων και τις ξενόγλωσσες ταμπέλες.

Αν υπάρχει η θεωρητική πιθανότητα ένα νησί να «βουλιάξει» από τον πολύ κόσμο τον Αύγουστο, σίγουρα αυτό είναι η Μύκονος. O Ιούνιος από την άλλη θεωρείται για πολλούς, ο καλύτερος μήνας διακοπών. Τα μελτέμια του Αιγαίου δεν έχουν αρχίσει ακόμη να σφυροκοπούν τις ακτές και τα καλοκαιρινά θέρετρα ανασαίνουν ακόμη ελεύθερα πριν από την επέλαση των «μυρίων».
Η καρδιά του νησιού χτυπάει στη Χώρα που είναι παράλληλα και λιμάνι. Εδώ, ήδη από τον Μάιο ακόμη θα βρείτε κόσμο, κίνηση, φώτα, νυχτερινή ζωή χωρίς όμως της ακρότητες του καυτού 30ήμερου (20 Ιουλίου-20 Αυγούστου).

Η εκκλησία της Παναγιάς Παραπορτιανής αποτελεί ένα σύμπλεγμα 5 διαφορετικών εκκλησιών.
Φωτογραφία: Θοδωρής Αθανασιάδης / www.viewsofgreece.gr

 

Μία βόλτα στα στενά ασπρισμένα δρομάκια της Χώρας με τις βουκαμβίλιες να ξεχειλίζουν από τα ξύλινα μπαλκόνια και τις μικρές ζωγραφιστές νησιώτικες γωνιές, γοητεύει πάντα και τον πιο απαιτητικό.

Με τα πόδια θα επισκεφθείτε την ολόλευκη εκκλησία της Παναγιάς Παραπορτιανής (17ος αι.) που αποτελεί ένα σύμπλεγμα 5 διαφορετικών εκκλησιών. Οι τέσσερις εκκλησίες έχουν κτισθεί με τέτοιον τρόπο ώστε να στηρίζουν την πέμπτη εκκλησία που επικάθεται σαν τρούλος! Παλαιότερη από αυτές είναι εκείνη των Αγίων Αναργύρων (15ος αιώνας). Το όνομα Παραπορτιανή το πήρε από τη μικρή πύλη, το παραπόρτι του τείχους του μεσαιωνικού κάστρου της Χώρας, κοντά στο οποίο είναι κτισμένη.

Η καρδιά του νησιού χτυπάει στη Χώρα που είναι παράλληλα και λιμάνι.
Φωτογραφία: Θοδωρής Αθανασιάδης / www.viewsofgreece.gr

 

Σημείο συνάντησεις η τοποθεσία «Τρία πηγάδια» στο κέντρο της πόλης η οποία οφείλει το όνομά της απ' τα πηγάδια που υπάρχουν εδώ από τον 18ο αιώνα και από τα οποία ξεδιψούσε η Μύκονος μέχρι τη δεκαετία του '50.
Το κτίριο του Δημαρχείου (1780) που ήταν έδρα του Ρώσου Γενικού Πρόξενου, αποτελεί σήμερα μαζί με το κτίριο «του Μαύρου» που υπήρξε το πρώτο δημόσιο σχολείο της Μυκόνου (1859) και τον κομψό ναό του Αγίου Νικολάου της Καδένας από τα πιο αναγνωρίσιμα σημεία στη Χώρα της Μυκόνου.

Στο νότιο τμήμα του νησιού διαγράφεται ο αμμουδερός όρμος της Ελιάς.
Φωτογραφία: Θοδωρής Αθανασιάδης / www.viewsofgreece.gr

 

Το δειλινό πάντως θα σας βρει νοτιοανατολικά της Χώρας, στο ύψωμα με τους ανεμόμυλους, απέναντι από την Αλευκάντρα.
Παλιότερα υπήρχαν εδώ 20 ανεμόμυλοι που άλεθαν σχεδόν το σύνολο της παραγωγής του νησιού σε κριθάρι, σιτάρι και καλαμπόκι ήδη από τον 17ο αιώνα και μέχρι τις αρχές του 20ού. Σήμερα διατηρούνται οι επτά. Κι η θέα από εδώ στο νησί, τη συνοικία της Αλευκάντρας, και στο ανοικτό πέλαγος είναι ασυναγώνιστη.
Η μέρα θα κλείσει σε κάποιο από τα πολλά παραλιακά καφέ-μπαρ της συνοικίας «Μικρή Βενετία» ή Αλευκάντρα, όπως λέγεται η πιο πολυφωτογραφημένη γωνιά του νησιού. Η ιδιαίτερη αυτή γειτονιά της Μυκόνου με τα κρεμαστά πάνω από τη θάλασσα μπαλκόνια, άρχισε να κτίζεται κυρίως από τα μέσα του 18ου αι. καθώς τη θέση αυτή επέλεξαν οι εύποροι καπεταναίοι, πλοιοκτήτες και έμποροι για να στήσουν τα σπιτικά τους.

Οσοι βαριέστε τις μετακινήσεις δεν έχετε παρά να προτιμήσετε την οργανωμένη παραλία Ψαρού, που απέχει μόλις 3 χλμ. από τη Χώρα.
Φωτογραφία: Θοδωρής Αθανασιάδης / www.viewsofgreece.gr

 

Η αρχιτεκτονική με τους εξώστες και τις ξύλινες εξωτερικές σκάλες ξεφεύγει από τα αυστηρά κυκλαδίτικα πρότυπα και θυμίζει κάτι από Βενετία, μια και τα παλιά σπίτια βρίσκονται πάνω στη θάλασσα.
Η ονομασία Αλευκάντρα από την άλλη προέρχεται από τον αφρό των κυμάτων που λούζει όλη την περιοχή όταν φυσά βοριάς.
Πρόσωπο πολιτισμού
Σύμφωνα με τον μύθο το νησί οφείλει το όνομά του στον ήρωα Μύκονο, γιο του ημίθεου βασιλιά της Δήλου Ανιου.

Η παραλία Φώκος.
Φωτογραφία: Θοδωρής Αθανασιάδης / www.viewsofgreece.gr

 

Η Μύκονος αποικήθηκε πρώτα από Φοίνικες και Μινωίτες και αργότερα από τους Ιωνες. Στα κλασικά χρόνια οι Μυκόνιοι συμμετείχαν στην Ομοσπονδία της Δήλου και κατέβαλλαν στους Αθηναίους συμμαχικό φόρο. Μετά το 1204 όταν οι Φράγκοι κυριάρχησαν στον ελλαδικό χώρο και στο Αιγαίο, η Μύκονος περιήλθε στη βενετική οικογένεια του Ανδρέα Γκύζη.
Από εδώ καταγόταν η ηρωίδα Μαντώ Μαυρογένους (η μητέρα της ήταν Μυκονιάτισσα) η οποία στις 22 Οκτωβρίου 1822 συνέτριψε με τους αφοσιωμένους συντρόφους της την απόπειρα αποβίβασης ενόπλου σώματος τουρκοαλγερινών στο νησί.

Η πλούσια ιστορία του νησιού, άγνωστη στους περισσοτέρους επισκέπτες, αποτυπώνεται στα σημαντικά μουσεία τα οποία αξίζει να επισκεφθείτε.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο (22890 22325) στεγάζεται σε κτίριο που κτίσθηκε το 1902. Φιλοξενεί αξιόλογα ευρήματα όπως επιτύμβια αγάλματα και στήλες, αγγεία, ειδώλια, κοσμήματα που προέρχονται κυρίως από ανασκαφές στη Μύκονο και στη γειτονική νησίδα Ρήνεια.

Αξίζει μια βόλτα έως το Ναυτικό Μουσείο (22890 22700), όπου θα δείτε όργανα πλοήγησης και μοντέλα πλοίων όλων των εποχών. Αξιόλογη είναι η βιβλιοθήκη που απαρτίζεται από 5.000 βιβλία τα περισσότερα από αυτά σπάνια. Φιλοξενείται σ' ένα παραδοσιακό μυκονιάτικο κτίριο του 19ου αιώνα ιδιοκτησίας του πλοιάρχου Νικόλαου Σουρμελή και βρίσκεται στη γνωστή τοποθεσία «Τρία Πηγάδια». Εξέχουσα θέση ανάμεσα στα άλλα εκθέματα κατέχει ο μηχανισμός γαλλικής κατασκευής του φανού του φάρου που υπάρχει στη θέση «Αρμενιστής».

Το Λαογραφικό Μουσείο (22890 22591) στο Κάστρο βρίσκεται λίγο ψηλότερα από την εκκλησία της Παραπορτιανής και στεγάζεται σε καπετανόσπιτο του 18ου αι. Στις έξι αίθουσές του θα δείτε έπιπλα του 18ου και του 19ου αιώνα, κυκλαδίτικα κεραμικά, βυζαντινές εικόνες, πιάτα κ.ά. Ενδιαφέρουσα είναι επίσης η συλλογή κεντημάτων και υφαντών.

Το Αγροτικό Μουσείο (22890 26246) στην περιοχή Ανω Μύλοι είναι ένα υπαίθριο μουσείο όπου παρουσιάζονται οι παραδοσιακές αγροτικές εγκαταστάσεις όπως το αλώνι, ο ξυλόφουρνος, το πατητήρι, το πηγάδι.

Εκδρομή στη Δήλο
Εκδρομικά σκάφη αναχωρούν από το λιμάνι της Μυκόνου για μονοήμερες επισκέψεις στην ακατοίκητη Δήλο και τον αρχαιολογικό της χώρο (6 ν.μ). Πληροφορίες για τον καιρό (την περιοχή την πιάνει έντονα το μελτέμι) αλλά και για τις αναχωρήσεις των πλοιαρίων θα σας δώσει το Λιμεναρχείο (22890 22218).

Εδώ στην αρχαία Ορτυγία, όπως λεγόταν το νησί, το οποίο σύμφωνα με τη ελληνική μυθολογία έπλεε στα πέλαγα, η Λητώ, κυνηγημένη από την Ηρα γέννησε τον θεό Απόλλωνα.

Η Δήλος θεωρούνταν από τους αρχαίους Ελληνες ιερός τόπος και πανελλήνιο κέντρο λατρείας του θεού του Φωτός Απόλλωνα. Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας όπου η διανυκτέρευση και ο ελλιμενισμός σκαφών απαγορεύεται μετά τη δύση του ηλίου. Πληροφορίες: αρχαιολογικός χώρος Δήλου τηλ.: 22890 22259.

Ξεφάντωμα και... ερημιά!
Από το λιμάνι θα ανηφορίσετε τον πολυσύχναστο δρόμο για το μεσόγειο παραδοσιακό χωριό Ανω Μεριά (9 χλμ.). Εύκολα από εδώ θα επισκεφθείτε το μοναστήρι του Παλαιόκαστρου (18ος αι.) και της Παναγιάς Τουρλιανής -ιδρύθηκε το 1542- όπου λειτουργεί εκκλησιαστικό μουσείο.
Από εδώ προσεγγίζονται σχεδόν όλες οι παραλίες του νησιού που δεν είναι καθόλου λίγες (περισσότερες από 60 λένε οι ντόπιοι).

Σε πολλές από αυτές θα πάτε ακολουθώντας ασφάλτινους δρόμους ή βατούς χωματόδρομους. Θα πρέπει όμως να αποφασίσετε τι θέλετε. Ηλιοκαμένα κορμιά και ομπρελοξαπλώστρες ή την ησυχία ενός απόμερου όρμου όπου κατά πάσα πιθανότητα θα είστε εσείς και τα γλαροπούλια, άντε και κανένας ακόμη ξένος τουρίστας με νοικιασμένο τζιπάκι.

Το λιμανάκι του Ορνού (2,5 χλμ. νοτιοδυτικά της πόλης) με τα ψαροκάικα και τα απάνεμα νερά, είναι από τα πιο κοντινά στη Χώρα παραθαλάσσια σημεία, που αξίζει να επισκεφθείτε. Οι διάσημες παραλίες Καλαμοπόδι και Πλιντρί ή επί το ευρωπαϊκότερον Paradise και Super paradise δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς είναι διάσημες για τα περίφημα beach parties που διοργανώνονται εδώ ήδη από τη δεκαετία του 1960.

Οσοι βαριέστε τις μετακινήσεις δεν έχετε παρά να προτιμήσετε την οργανωμένη παραλία Ψαρού ή αυτή του Πλατύ Γιαλού (μόλις 3 και 3,5 χλμ. από Χώρα αντίστοιχα.).

Ακόμη πολύ εύκολα ακολουθώντας ασφάλτινους δρόμους ή και με λεωφορείο από Ανω Μεριά θα φθάσετε στην απλωτή αμμουδιά του Καλαφάτη (μια από τις λίγες της Μυκόνου με δέντρα κατά μήκος της ακτής), τη μικροσκοπική αμμουδιά της Αγίας Αννας, και του καλογραμμένου και προστατευμένου απ' το μελτέμι όρμου του Καλού Λιβαδιού. Επίσης στο νότιο τμήμα του νησιού λίγο πιο δυτικά από το Καλό Λιβάδι διαγράφεται ο αμμουδερός όρμος της Ελιάς.

Η παραλία απέχει μόλις 4 χλμ. από την Ανω Μεριά και προσεγγίζεται από ασφάλτινο δρόμο. Για περισσότερη ησυχία προτείνουμε την κοντινή ακρογιαλιά Αγράρι (δυτικά της Ελιάς) που είναι για πολλούς η καλύτερη της Μυκόνου ενώ θεωρείται ιδανική για θαλάσσια σπορ.

Στο βόρειο μέρος του νησιού, στην αστραφτερή ξανθή ακτή της Φτελιάς (5 χλμ. από Χώρα και 2,5 από Ανω Μεριά) που αγκαλιάζει τον μυχό του κόλπου του Πανόρμου, οι φίλοι του wind surf αρμενίζουν αδιάκοπα στο μελτέμι. Λίγο βορειότερα ξεχωρίζουν οι όμορφες αμμουδιές του Πάνορμου και του Αγίου Σώστη, με ηφαιστειακά βράχια και διάφανα νερά που είναι από τις λιγότερο αξιοποιημένες.

Η παραλία Κάπαρη βρίσκεται απέναντι από τη Δήλο νοτιοδυτικά της Χώρας και θεωρείται η καλύτερη για όσους θέλουν ενώ κολυμπούν ν' απολαύσουν το ηλιοβασίλεμα. Για πιο απόμερες καταστάσεις προτείνουμε να τραβήξετε προς το βορειοανατολικό τμήμα του νησιού όπου θα βρείτε το κρυφό λιμανάκι της Μερχιάς.

Για ακόμη μεγαλύτερες... ερημιές προτείνουμε τις παραλίες Φώκος, Μερσίνη Βαθιά Λαγκάδα, Πάνω Τηγάνι και Κάτω Τηγάνι, όπου τερματίζει ο δρόμος.
Σε αυτές τις αυθεντικές νησιώτικες γωνιές θα χρειαστεί να έχετε εξασφαλίσει σκιά, νερό και φαγητό ενδεχομένως καθώς μόνο στο Φώκο θα βρείτε μια ταβέρνα.


Fast info
Οι πόρτες της Μυκόνου: Πάνω από την παραλία του Πλατύ Γιαλού διασώζεται ο σκελετός μιας πόρτας που σχηματίζουν τρεις πελεκημένοι γρανιτόλιθοι και η οποία αποτελούσε μέρος πύργου πιθανόν ελληνιστικής εποχής.

Προϊστορικά ευρήματα: Στο ακρωτήρι Διβούνια υπάρχουν υπολείμματα οικισμών που χρονολογούνται από τα προϊστορικά χρόνια και φθάνουν μέχρι τη ρωμαϊκή περίοδο. Στη Φτελιά έχουν έρθει στο φως έπειτα από ανασκαφές, τμήματα νεολιθικού οικισμού της 5ης χιλιετίας π.Χ.

Τοπικά προϊόντα: Δοκιμάστε το τοπικό τυρί κοπανιστή Μυκόνου, τη Λούζα Μυκόνου (αλλαντικό), και τα ιδιαίτερης γεύσης λουκάνικα που καρυκεύονται με βότανα.
Κείμενο: Ζερμαίν Αλεξάκη
Φωτογραφίες: Θοδωρής Αθανασιάδης
www.viewsofgreece.gr

Πηγή : ethnos.gr
Επιμέλεια : Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker