Μπορούμε να κάνουμε εκλογές κάθε μέρα. Λύση στα προβλήματά μας, όμως, δεν πρόκειται να βρούμε αν η κοινωνία και οι πολιτικές δυνάμεις που την εκφράζουν δεν συμφωνήσουν σε ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση.........
Όσο καθυστερούμε την επανάσταση του αυτονόητου, τόσο πιο κοντά βρισκόμαστε με το χάος των αδιεξόδων μας. Η ήττα δεν θα αφορά μόνο το πεδίο της Οικονομίας. Ή αλλιώς, η κρίση δεν μας έχει δείξει ακόμη τα δόντια της.
Πολλοί ίσως πιστεύουν ότι όλα αυτά αποτελούν μία εκστρατεία "εκφοβισμού" ενόψει της θριαμβευτικής πορείας του ΣΥΡΙΖΑ και της ελληνικής αριστεράς προς την εξουσία. Είναι δικαίωμα του καθενός να πιστεύει ό,τι θέλει. Ακόμη κι ότι το όραμα του σοσιαλισμού μπορεί να αναβιώσει στην χρεοκοπημένη Ελλάδα.
Η αλήθεια, όμως, είναι τελείως διαφορετική. Μία ήττα δεν θα έχει τα χαρακτηριστικά μιας ακόμη απώλειας στα πλαίσια μιας διαχειριστικής κατάστασης. Θα ισοδυναμεί με εθνική καταστροφή. Κι όπως είπε πρόσφατα ο Αλέκος Παπαδόπουλος, τα χρονικά περιθώρια μας για να αποφύγουμε το δυστύχημα είναι πλέον πολύ μικρά.
Ρωτάνε αν είναι δυνατόν να συνεννοηθεί στην Ελλάδα η δεξιά με την αριστερά; Μπορεί να έχουν δίκιο και κάτι τέτοιο να αποδειχτεί τελικά ανέφικτο. Να μην μπορέσει να κοιτάξει ο ένας τον άλλον στα μάτια ούτε καν την ώρα που και οι δύο θα πέφτουν στο γκρεμό. Να είναι τελικά αυτή η μοίρα μας, να πληρώσουμε με αυτό τον τρόπο τα γραμμάτια του εμφυλίου.
Θα μπορούσαμε να καταλάβουμε ότι υπάρχει μία ιδεολογική διαφορά που κάνει αδύνατο τον διάλογο. Θα μπορούσαμε να το δεχτούμε σε περίπτωση που ακούγαμε δύο διαφορετικές προτάσεις για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Εκείνο που γίνεται είναι κάποιος που λέει ναι σε όλες τις προτάσεις της τρόικας και κάποιοι που λένε αντίστοιχα μόνο όχι. Ναι και όχι ακούμε. Προτάσεις δεν ακούμε, παρά μόνο από την τρόικα. Πως είναι δυνατόν, λοιπόν, να κρίνει κανείς διαφορές όταν οι πολιτικές δυνάμεις εμφανίζονται γυμνές από προτάσεις, από ιδεολογίες;
Το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε είναι γνωστό. Με δεδομένες τις διεθνείς σχέσεις και τις αντικειμενικές δυνατότητες της χώρας οι λύσεις δεν μπορεί να είναι πολλές. Όποιος υποστηρίζει κάτι διαφορετικό θα υποχρεωθεί σύντομα να ανασκευάσει. Το θέμα είναι αν θα υπάρχει χρόνος για να στρίψει το πλοίο, πριν αυτό πέσει με ορμή πάνω στο παγόβουνο.
Οι αγορές θα κληθούν σε κάθε περίπτωση να βγάλουν την ετυμηγορία τους για την Ελλάδα. Κι οι αγορές δεν καταλαβαίνουν από μπλε ή κόκκινους κόκκους. Δεν τις ενδιαφέρει. Ξέρουν μόνο την χώρα. Κι αυτή η χώρα μπορεί να κάνει πολλά πράγματα ενωμένη. Είναι κάτι που δεν το έχουμε δοκιμάσει...
Θανάσης Μαυρίδης
Πηγή : capital.gr
Επιμέλεια : NewsRoom Mykonos Ticker
Επιμέλεια : NewsRoom Mykonos Ticker
