Περιπλοκή στον σχηματισμό κυβέρνησης;
Όλα δείχνουν ότι τα τρία κόμματα μάλλον θα κατορθώσουν να καταλήξουν
στον σχηματισμό κυβέρνησης, η βιωσιμότητα της οποίας όμως να είναι
προβληματική εξ αρχής, λόγω των όρων συγκρότησής της με τρόπο που να
εξυπηρετεί τα πολιτικά συμφέροντα των επιμέρους…συνιστωσών της, χωρίς να αποκλείεται όμως και ένα «παράπλευρο όφελος» που προκύπτει, δηλαδή το να ενισχύεται ως αποτέλεσμα η διαπραγματευτική θέση της χώρας απέναντι στους δανειστές της.
Ο Αντώνης Σαμαράς θα μπορεί να επικαλεστεί σε περίπτωση που στριμωχτεί στις διαπραγματεύσεις ότι συγκεκριμένα πράγματα δεν μπορούν να περάσουν διότι θα σηματοδοτούσαν την κατάρρευση της κυβέρνησης.
Ο δε Φώτης Κουβέλης και η ΔΗΜΑΡ που δηλώνουν ότι θα αποτελέσουν τον «αντιμνημονιακό βραχίονα» της κυβέρνησης, επωφελείται σε δύο επίπεδα:
Αφενός πιστώνεται την ενίσχυση της διαπραγματευτική θέσης της χώρας αφού παίζει τον ρόλο του «κακού» και αφετέρου πλαγιοκοπεί τον ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύοντας στην πράξη ότι αγωνίζεται κατά του Μνημονίου, με την προσθήκη της λέξης «υπευθυνότητα», αφού παρουσιάζεται να επιδιώκει το εφικτό και όχι το ευκταίο. Η στάση του αυτή βέβαια μπορεί πάλι να οδηγήσει σε τριβές στο εσωτερικό της κυβέρνησης, αφού ουδείς επιθυμεί να εμφανίζεται ως υποστηρικτής του Μνημονίου, με το ίδιο ακριβώς επιχείρημα, του ευκταίου vs. εφικτού.
Στο ΠΑΣΟΚ έχουν ήδη βγει τα «μεγάλα μαχαίρια» με την αμφισβήτηση της επιλογής Βενιζέλου να μην συμμετέχουν προβεβλημένα στελέχη του κόμματος στην κυβέρνηση από πρόσωπα του βεληνεκούς του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και του Ανδρέα Λοβέρδου, δημιουργώντας την αίσθηση ότι ήδη διαφαίνονται ποιοι θα αμφισβητήσουν τον ρόλο Βενιζέλου ως ηγέτη του κόμματος όταν διεξαχθεί το συνέδριο…
Εν κατακλείδι, αυτό που επίσης διαφαίνεται στον ορίζοντα είναι… ένα ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ! Διότι η πιθανότητα να καταλήξει η διαπραγμάτευση σε κάτι που θα διχάσει την κυβέρνηση, οπότε να κληθεί ο λαός να αποφασίσει εάν θα το δεχθεί ή όχι, ένα τρόπος που θα οδηγήσει στην ανάγκη όλοι να πάρουν δεσμευτική θέση.
Και κάτι όμως ακόμα: Το ενδεχόμενο να οδηγηθούμε σε δημοψήφισμα αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο η λαϊκή βούληση να τα τινάξει όλα – την κατάληξη της διαπραγμάτευσης – στον αέρα, επίσης θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι ενισχύει τη διαπραγματευτική θέση της χώρας, ώστε να πετύχει τις μέγιστες παραχωρήσεις από τους δανειστές.
Παρά την επιφανειακή ατμόσφαιρα αισιοδοξίας που μεταδίδεται από την πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης, λόγω των διαρροών που γίνονται από τα κομματικά επιτελεί, οι πληροφορίες που έχουν φτάσει είναι αρκούντως ανησυχητικές.
Το πρόβλημα ξεκινάει από τη στιγμή που Ευρωπαίοι πολιτικοί από εθνικές κυβερνήσεις, αλλά και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, στέλνουν διαρκώς στην Ελλάδα μηνύματα ότι δεν θα πρέπει να συγχέεται η χρονική επέκταση της οικονομικής προσαρμογής και κάποια άλλα μέτρα ανακούφισης των πληττομένων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, με την ανατροπή του Μνημονίου.
Καθώς τα προαναφερθέντα γίνονται προοδευτικά συνείδηση στα κόμματα, με αποτέλεσμα από τη στιγμή που η ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εκτός ατζέντας ως ενδεχόμενο, έχουν παρουσιαστεί τα πρώτα φαινόμενα απόπειρας των εμπλεκομένων κομμάτων να απεμπλακούν από την «παγίδα». Φαίνεται, ότι πρόβλημα δεν θα υπάρξει στο πρόσωπο του πρωθυπουργού καθώς ο Αντώνης Σαμαράς γίνεται αποδεκτός.
Ωστόσο, η Δημοκρατική Αριστερά αντιμετωπίζει πρόβλημα εσωτερικής συνοχής αναφορικά με τους όρους που θα πρέπει να τεθούν, καθώς πολλοί επιμένουν να ζητηθεί ως εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση η αναστολή της εφαρμογής των νόμων για τα εργασιακά, κάτι το οποίο απορρίπτει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Επίσης, ενόχληση έχει προκαλέσει το βέτο Κουβέλη στα πρόσωπα του Μάκη Βορίδη και του Άδωνη Γεωργιάδη στη Νέα Δημοκρατία, με το απλό σκεπτικό ότι δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτή η στοχοποίηση δυο στελεχών – βουλευτών του κόμματος, τη στιγμή μάλιστα που κατά την κυβερνητική τους θητεία δεν παρουσιάστηκε κανένα «παρατράγουδο».
Το πρόβλημα είναι μεγάλο για τη Νέα Δημοκρατία, αφού εάν συναινέσει στην αναστολή των εργασιακών νόμων και στο άνοιγμα των επαγγελμάτων η αποτυχία στις Βρυξέλλες προβάλεται ως νομοτελειακή, ενώ αν δεν το πράξει θα κατηγορηθεί στο εσωτερικό ως «μνημονιακή… με απόδειξη», αμφισβητώντας τα περί επαναδιαπραγμάτευσης που λέγονταν προεκλογικά.
Πολλοί πιστεύουν ότι το μη χείρον για τη ΝΔ είναι να κάνει όσα χρειάζονται για να σχηματιστεί κυβέρνηση, αφού αυτή είναι η εντολή του λαού και στη συνέχεια να αναμένει… καρτερικά να γίνουν όσα θα γίνουν, ώστε στη συνέχεια να δηλώσει αδυναμία διαχείρισης της κατάστασης.
Στη συνέχεια, υπ’ αυτούς τους όρους, να αποχωρήσει από την κυβέρνηση και είτε να σχηματιστεί κυβέρνηση από την Αριστερά (απίθανο) που θα οδηγήσει τη χώρα εκτός ευρώ και τις αγορές σε πρωτοφανή αναταραχή ή ο τόπος να οδηγηθεί σε εκλογές με το ξεκάθαρο πλέον δίλημμα από πλευράς της ΝΔ «είδατε στην πράξη τι ισχύει και τι όχι», είτε δώστε μου τη δύναμη να κυβερνήσω όπως πρέπει να αποφύγουμε την έξοδο, είτε ψηφίστε κυβέρνηση Αριστεράς και τα πειράματα που προτείνει… και ο Θεός μαζί μας».
Επισημαίνουμε προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, ότι αυτά αποτελούν ρεπορτάζ και όχι απόψεις του παρόντος ιστοχώρου.
Οι επόμενες ώρες είναι κρίσιμες για το μέλλον του τόπου, πολλά θα κριθούν την τελευταία στιγμή, αλλά το μόνο βέβαιο η ηρεμία και η βεβαιότητα που εμφανίζεται από τα κόμματα δεν αποκαλύπτει το πραγματικά οργιώδες παρασκήνιο.
Ο σχηματισμός κυβέρνησης παραμένει ανοικτός αφού το κόστος προσφυγής σε εκλογές θα ήταν δυσβάσταχτο (ο Αλέξης Τσίπρας θεωρείται βέβαιο ότι για μια ακόμη φορά θα ξεφορτωθεί την εντολή με στήριξη ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ αφού άπαντες αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο), ωστόσο, επικρατεί φόβος ότι σύντομα όλοι θα προσγειωθούν στη δυσάρεστη πραγματικότητα και θα επαληθευθεί ότι το δίλημμα ήταν όντως μέσα ή έξω από την Ευρωζώνη…
Πηγή : defence-point
Επιμέλεια : Mykonos Ticker NewsRoom 
