Στους ιστορικούς χρόνους , στις περιπτώσεις έσχατου
κινδύνου της πατρίδος , διεπλάσθει στην αρχαία Ελλάδα ,ο θεσμός της
«αισυμνηστείας» . Σε ανώμαλες λόγω μεγάλου εξωτερικού ή εσωτερικού κινδύνου
περιστάσεις , ο λαός και οι άρχοντες εξέλεγαν ένα σοφό και τίμιο συμπολίτη τους
τον «αισυμνήτη» .
Αυτός συγκέντρωνε στο πρόσωπο του την νομοθετική και
κάθε άλλη εξουσία , όμως προσωρινά....
Συνήθως η «αισυμνηστεία» , η τρόπον τινά
αναστολή του πολιτεύματος , είχε διάρκεια ένα χρόνο και πάντως μέχρι να περάσει ο κίνδυνος .
Ο «αισυμνήτης» όμως εκείνης της εποχής , ο Παπαδήμος
ας πούμε των ημερών μας , δεν κρυβόταν πίσω από πολιτικούς με ασυλία αλλά
ανελάμβανε ακέραια την ευθύνη των πράξεων του και στο τέλος της θητείας του
δικαζόταν για τις αποφάσεις και τα έργα του ! Μπορούν οι πολιτικοί μας να
ορίσουν ένα «αισυμνήτη» θεσμοθετώντας παράλληλα και το σώμα ενόρκων στο οποίο
θα λογοδοτήσει όταν τελειώσει η θητεία του .
Πραγματικά στην Πραγματική Δημοκρατία δεν υπάρχουν
αδιέξοδα . Στην Πραγματική όμως Δημοκρατία ε! Μεγάλος γνωστός σε όλους
«αισυμνήτης» ήταν ο Σόλων ο Αθηναίος ,αυτός που διέγραψε τα χρέη των φτωχών με
την σεισάχθεια.
Λεωνίδας Ορφανουδάκης Πηγή : olympia
Επιμέλεια : Συντακτική Ομάδα Mykonos Ticker
